~

Dark Chronicle is de opvolger van Dark Cloud uit 2001. In dit spel speel je met ene Maximillan en moet je uiteraard weer op avontuur om prinsessen te helpen, koninkrijken redden en het kwaad verslaan. Het kwaad is in dit geval keizer Griphon, een wrede heerser die we eens wat normen en waarden moeten gaan bijbrengen. Je staat in je queeste echter niet alleen, diverse anderen zullen je met raad en daad terzijde staan. Eén van je vrienden is de zwaardvechtster / prinses Monica, en je zult haar hard nodig hebben.

Prachtig

Het eerste wat opvalt, is dat Dark Chronicle er prachtig uit ziet. De cell-shaded graphics (zoals we die kennen uit bijvoorbeeld Sly Raccoon) zijn een lust voor het oog. Het geluid helpt eveneens de sfeer te versterken. Wat ik wel even moet aanmerken is dat je het eerste uur weinig echt aan het spelen bent, maar meer naar filmpjes en dergelijke zit te kijken. De game ziet er prima uit, maar ondanks deze pracht en praal word je die filmpjes wel een beetje zat en wil je gewoon spelen.

Speelbaarheid

~

Uitvinden

Tijdens het rondstruinen in de diverse dungeons kom je natuurlijk de nodige tegenstand tegen, en is het vaak knokken geblazen. Je zult snel merken dat elk wapen en elke eigenschap zo zijn eigen voor- en nadelen heeft. Je kunt natuurlijk iemand gewoon met ouderwets slaan en blokken proberen te verschalken, maar je kunt ook objecten gaan gebruiken. Maximillan is een uitvinder, en deze gave zal je van pas komen. Maak wat foto’s van objecten, combineer deze foto’s, en wie weet doet Max genoeg inspiratie op voor iets mafs. Met name als je verder bent in deze game, en de tegenstand zwaarder wordt, zal deze eigenschap zeer goed van pas komen.

Zin

Er zijn nog zoveel dingen die ik zou kunnen opsommen over deze game. Er zit een compleet Sim City-achtig level in. Er zijn een flink aantal leuke minigames. Monica die weer haar eigen invloed heeft op het spel, al die prachtige levels en die unieke werelden… Maar ik moet maar eens een conclusie over dit spel vormen. En die is duidelijk: dit spel mag je niet laten liggen. Ben je op zoek naar iets absoluut bijzonders, dan is dit echt jouw spel. Nu ik dit zit terug te lezen heb acuut zin om weer te gaan spelen, dus laat ik het hierbij…

~

Dark Chronicle is de opvolger van Dark Cloud uit 2001. In dit spel speel je met ene Maximillan en moet je uiteraard weer op avontuur om prinsessen te helpen, koninkrijken redden en het kwaad verslaan. Het kwaad is in dit geval keizer Griphon, een wrede heerser die we eens wat normen en waarden moeten gaan bijbrengen. Je staat in je queeste echter niet alleen, diverse anderen zullen je met raad en daad terzijde staan. Eén van je vrienden is de zwaardvechtster / prinses Monica, en je zult haar hard nodig hebben.

Prachtig

Het eerste wat opvalt, is dat Dark Chronicle er prachtig uit ziet. De cell-shaded graphics (zoals we die kennen uit bijvoorbeeld Sly Raccoon) zijn een lust voor het oog. Het geluid helpt eveneens de sfeer te versterken. Wat ik wel even moet aanmerken is dat je het eerste uur weinig echt aan het spelen bent, maar meer naar filmpjes en dergelijke zit te kijken. De game ziet er prima uit, maar ondanks deze pracht en praal word je die filmpjes wel een beetje zat en wil je gewoon spelen.

Speelbaarheid

~

Uitvinden

Tijdens het rondstruinen in de diverse dungeons kom je natuurlijk de nodige tegenstand tegen, en is het vaak knokken geblazen. Je zult snel merken dat elk wapen en elke eigenschap zo zijn eigen voor- en nadelen heeft. Je kunt natuurlijk iemand gewoon met ouderwets slaan en blokken proberen te verschalken, maar je kunt ook objecten gaan gebruiken. Maximillan is een uitvinder, en deze gave zal je van pas komen. Maak wat foto’s van objecten, combineer deze foto’s, en wie weet doet Max genoeg inspiratie op voor iets mafs. Met name als je verder bent in deze game, en de tegenstand zwaarder wordt, zal deze eigenschap zeer goed van pas komen.

Zin

Er zijn nog zoveel dingen die ik zou kunnen opsommen over deze game. Er zit een compleet Sim City-achtig level in. Er zijn een flink aantal leuke minigames. Monica die weer haar eigen invloed heeft op het spel, al die prachtige levels en die unieke werelden… Maar ik moet maar eens een conclusie over dit spel vormen. En die is duidelijk: dit spel mag je niet laten liggen. Ben je op zoek naar iets absoluut bijzonders, dan is dit echt jouw spel. Nu ik dit zit terug te lezen heb acuut zin om weer te gaan spelen, dus laat ik het hierbij…

~

Mocht je naast Ajax Club Football in de winkels ook bijvoorbeeld Manchester United Club Football zien liggen, kijk dan niet raar op. Er zijn namelijk 17 versies op de markt! Op deze manier kunnen Man Utd of HSV-fans hun eigen versies kopen, en is de game voor elke Europeaan even aantrekkelijk. Want zeg nou zelf, zou jij als Nederlander per se Celtic Club Football gaan spelen? Een slimme zet dus van Codemasters. Als Feyenoord fan zou ik natuurlijk een heleboel grappen kunnen maken over Ajax in dit stukje, maar dat laat ik even achterwege.

Echte spelers

Qua verzorging kan Ajax Club Football met de beste mee. De spelers zijn uiterst herkenbaar, en de Amsterdam Arena is heel natuurgetrouw in de game geplaatst. Een groot pluspunt ten opzichte van bijvoorbeeld Pro Evolution Soccer is dat we eindelijk weer eens echte club en spelersnamen zien. Voor een voetbalgame vind ik het gewoon prettig als je met bestaande clubs en spelers kunt spelen, het geeft extra realisme. Naast de Nederlandse competitie kan je ook nog in een supercompetitie spelen, hierin zitten de andere Club Football-teams, en ook de bekendste stadions van Europa. Kijk, dat geeft de burger moed.

Een voetbalgame moet echter naast uiterlijk realisme ook een goede gameplay bieden. Dit kan op twee manieren. Je kunt net als FIFA voor de no-nonsense manier gaan en gewoon een simpele game met een hoog pick-up-and-play gehalte maken. Hiermee spreek je vooral de casual gamer aan, en dat is de belangrijkste (grootste) afnemersgroep van games. Je kunt ook grossieren in trucjes, special moves en realisme zoals PES, maar dan bereik je alleen de hardcore gamer. Ajax Club Football probeert de besturing van PES te combineren met de simpelheid van FIFA. Dit lukt echter niet helemaal.

Zweten

~

Wie niet springt die is een…

Wel erg goed is het commentaar en supportersgeluid in de game. Wedstrijdcommentaar is altijd een tricky iets in een spel, en met name bij PES is het soms janken. Ajax Club Football heeft prima Engels commentaar, maar het is vooral het supporters gezang dat eruit springt. Men heeft goed onderzoek naar de diverse supportersgroepen gedaan. Op gezette tijden hoor je het publiek bijvoorbeeld zingen: “Ajax één wordt kampioen!” of “en wie niet springt die is een…”. Men was bij Codemasters wel zo slim om de laatste zin niet af te maken, maar wat ze er achter hebben geplakt kon ik niet helemaal opmaken. Het werkt in elk geval zeer sfeerverhogend.

Ajax Club Football moet je zien als een soort promovendus. Ze doen net een jaar op het hoogste niveau mee, en daarom mag je niet verwachten dat men direct mee doet voor de prijzen. Ondanks een niveau verschil met de grote twee (FIFA en PES) laat de nieuwkomer enkele leuke staaltjes voetbal zien. De presentatie is erg goed, de game ziet er gelikt uit, en ruikt en proeft echt naar Ajax.
Bovendien zit er een prachtige editor in het spel, waardoor je jezelf zeer realistisch kunt namaken. Eerlijk gezegd is dit de beste editor die ik tot nu toe in een voetbalgame zag. Jammer genoeg kun je geen complete teams editen, misschien een idee voor deel twee? Dat de gameplay ietwat achterblijft op PES en FIFA is duidelijk, maar ik heb me toch prima vermaakt met Ajax Club Football, ook al ben en blijf ik een Feyenoordfan.