We kunnen vragen om cookies op uw apparaat te plaatsen. We gebruiken cookies om ons te laten weten wanneer u onze websites bezoekt, hoe u met ons omgaat, om uw gebruikerservaring te verrijken en om uw relatie met onze website aan te passen.
Klik op de verschillende rubrieken voor meer informatie. U kunt ook enkele van uw voorkeuren wijzigen. Houd er rekening mee dat het blokkeren van sommige soorten cookies van invloed kan zijn op uw ervaring op onze websites en de services die we kunnen bieden.
Deze cookies zijn strikt noodzakelijk om u diensten aan te bieden die beschikbaar zijn via onze website en om sommige functies ervan te gebruiken.
Omdat deze cookies strikt noodzakelijk zijn om de website te leveren, heeft het weigeren ervan invloed op het functioneren van onze site. U kunt cookies altijd blokkeren of verwijderen door uw browserinstellingen te wijzigen en alle cookies op deze website geforceerd te blokkeren. Maar dit zal u altijd vragen om cookies te accepteren/weigeren wanneer u onze site opnieuw bezoekt.
We respecteren volledig als u cookies wilt weigeren, maar om te voorkomen dat we u telkens opnieuw vragen vriendelijk toe te staan om een cookie daarvoor op te slaan. U bent altijd vrij om u af te melden of voor andere cookies om een betere ervaring te krijgen. Als u cookies weigert, zullen we alle ingestelde cookies in ons domein verwijderen.
We bieden u een lijst met opgeslagen cookies op uw computer in ons domein, zodat u kunt controleren wat we hebben opgeslagen. Om veiligheidsredenen kunnen we geen cookies van andere domeinen tonen of wijzigen. U kunt deze controleren in de beveiligingsinstellingen van uw browser.
Deze cookies verzamelen informatie die in geaggregeerde vorm wordt gebruikt om ons te helpen begrijpen hoe onze website wordt gebruikt of hoe effectief onze marketingcampagnes zijn, of om ons te helpen onze website en applicatie voor u aan te passen om uw ervaring te verbeteren.
Als u niet wilt dat wij uw bezoek aan onze site volgen, kunt u dit in uw browser hier uitschakelen:
We gebruiken ook verschillende externe services zoals Google Webfonts, Google Maps en externe videoproviders. Aangezien deze providers persoonlijke gegevens zoals uw IP-adres kunnen verzamelen, kunt u ze hier blokkeren. Houd er rekening mee dat dit de functionaliteit en het uiterlijk van onze site aanzienlijk kan verminderen. Wijzigingen zijn pas effectief zodra u de pagina herlaadt
Google Webfont Instellingen:
Google Maps Instellingen:
Google reCaptcha instellingen:
Vimeo en Youtube video's insluiten:
De volgende cookies zijn ook nodig - U kunt kiezen of u ze wilt toestaan:
U kunt meer lezen over onze cookies en privacy-instellingen op onze Privacybeleid-pagina.
Disclaimer en privacybeleid
Avontuurlijke taxirit
Wie daadwerkelijk een taxi richting de oceaan zou pakken, zou niet alleen heel veel geld kwijt zijn, maar ook een hele hoop nieuwe indrukken opdoen. Je nestelt jezelf op de achterbank en laat je meevoeren door schilderachtige landschappen, heuvels en dalen. Je komt op plekken waarvan je het bestaan niet vermoedde. Op sommige zul je nooit weder willen keren, anderen zijn onbeschrijflijk mooi. Onderwijl keuvel je wat met de chauffeur (is dat nou een Baarns accent?). Over keuzes maken bijvoorbeeld: gaan we links of gaan we rechts.
Nee, het lijkt niet voor niets dat de vijfkoppige band uit Baarn zich Taxi To The Ocean noemt. En dat het album (nee, niet het debuut) dezelfde titel draagt mag ook geen verrassing heten. De cd toont namelijk grote overeenkomsten met de imaginaire taxirit hierboven. Oké, het Baarnse accent blijft gelukkig achterwege bij zanger/gitarist Just Posthumus. Maar langs de plekken waarvan je het bestaan niet vermoedde weet Taxi To The Ocean je wèl te leiden. Dat is, zeker voor een Nederlandse band, natuurlijk al lovenswaardig.
~
Rusteloos
Taxi To The Ocean weet zich van bovenstaande bands te onderscheiden door veelvuldig gebruik van synthesizer en samples. Helaas heeft dit niet in alle nummers een positieve uitwerking. Zo begint de plaat al met zo’n ‘plek waarnaar je nooit terug wilt keren’, het rusteloze Playground, dat de das om wordt gedaan door misplaatst gebruik van de synthesizer. Het is een vorm van avontuurlijkheid die nu en dan gunstig, maar ook af en toe minder goed uitpakt voor Posthumus & co.
Als er namelijk één term op Taxi To The Ocean van toepassing is, dan is het wel ‘avontuurlijk’. Niet dat de muziek dermate experimenteel is dat het ten koste gaat van het luisterplezier, maar een gemakkelijke plaat is dit ook zeker niet geworden. Te meer vanwege de grote diversiteit aan nummers, van rollende rock naar jazzy kroegchansons en weer terug.
Oostblok
Dat dat ook enkele songs oplevert die minder goed in het gehoor liggen, lijkt daardoor bijna logisch. Toch, wil Taxi To The Ocean echt uitgroeien tot echt een grote jongen in het genre (of: de genres), dan zal het wat selectiever moeten zijn met zijn materiaal. Geen genoegen nemen met het Oostblok als de rit ook door idyllische kustplaatsen kan gaan; ook als dat zou betekenen dat er dan niet elk jaar een nieuwe plaat op de plank ligt, zoals de band dat nu zo graag wil.
Taxi to the Ocean
Album: Taxi to the OceanMisschien ook iets voor u
Al het date-leed uit Glasgow en omstreken
Kort na de schitterend tweede soloalbum van Malcolm Middleton komt de rooie Schot, samen met zijn trouwe kameraad Aidan Moffat, keihard terug met The last romance. De destijds als twee dronken jongens met gitaar en liefdesverdriet omschreven heren van Arab Strap zetten hun aloude thema’s om in tien nieuwe en bloedmooie songs. Het resultaat klinkt fijn en o zo Arab Strap. Alleen het waarom is een gegronde vraag.
~
Gebarsten
The Last Romance is overigens geen aankondiging van een veranderde levenshouding van de heren. De romances zijn niet opgehouden, ze duren nog altijd voort. Want in het fijne uptempo [If there’s] No Hope for Us probeert Moffat krampachtig de boel bij elkaar te houden door te zingen if there’s no hope for us, than there’s no hope for anything.. Terwijl hij een aantal nummers later in Speed-Date zingt dat monogamie niet natuurlijk is. Het duo tuimelt sowieso als vanouds over alle moeilijkheden en vreugden rondom liefde en seks. Vooral het laatste nummer, het vrolijk en hoopvol aandoende maar met zelfspot geladen There is No Ending laat je gebarsten door medelijden en met een vieze nasmaak achter.
Hartzeer
Toch levert deze thematiek weer een oerdegelijke Arab Strap-plaat op en bovendien één om van te genieten. Want wanneer hartzeer mooi gebracht wordt, is het bijna altijd de moeite waard om naar te luisteren. the Last Romance is daarnaast boeiender dan zijn voorganger, vliegt meer uit de bocht en is zeker een goed stuk bombastischer dan de platen the Red Threat en Philophobia. The Last Romance kent een gezond aantal pieken, en naast de hierboven aangehaalde nummers zijn hoogtepunten te vinden in Chat in Amsterdam, Winter 2003 en Dream Sequence. Met the Last Romance brengen Moffat en Middleton samen een goede plaat ter wereld, iets wat ze eerder dit jaar al solo deden. Glasgow leeft nog steeds. Wat zeg ik, het leeft als nooit tevoren.
Arab Strap
Album: the Last RomanceMisschien ook iets voor u
Wie is de debiel?
De debuutroman van de in Groningen woonachtige schrijver Stefan Nieuwenhuis (1972) heeft een ontzettend goed in het gehoor liggende titel: Ik ben omringd door debielen en ik voel me goed. In 184 pagina’s schetst de auteur een portret van een loser die zelf deze uitspraak als motto lijkt te hebben, maar die weinig inzicht heeft in zijn werkelijke plaats tussen ‘de debielen’. Een absurdistisch debuut in de stijl van Herman Brusselmans, dat zeker het lezen waard is.
Hoofdpersoon van Ik ben omringd door debielen en ik voel me goed is David. Hij is arbo-consulent en wordt bij een reorganisatie slachtoffer van een massaontslag. Omdat zijn vriendin Mandy met psychische problemen kampt, durft hij haar niet te vertellen dat hij zonder werk zit. “Het lijkt alsof ik debiele Katrien ga vertellen dat ze gaat verhuizen en dat het konijn niet mee mag.” Dit is het begin van de ene leugen na de andere. David hangt tegen de buurman een smoesje op dat hij een ziekte heeft die er voor zorgt dat hij zich raar gedraagt. Een van de hoogtepunten van het boek is het moment dat hij tijdens een bezoek aan dezelfde buurman doet alsof hij een aanval krijgt:
Om naar buiten toe de suggestie van een normale werkdag te wekken, huurt David een stacaravan waar hij tijdens werktijd naartoe gaat. Langzaamaan ontrafelt zich het net van leugens dat hij heeft gesponnen, maar steeds weet hij zich er zo uit te lullen dat hij Mandy, de buren en Mandy’s ordinaire oom, woonwagenkamper Sjarrel, een rad voor de ogen weet te draaien. Naar het eind van het boek toe krijgt David het echter steeds moeilijker, en vreest hij zelfs voor zijn leven.
Zielige sukkel
~
Bestseller
Stefan Nieuwenhuis is een meester in het vertellen van grappige situaties. Daar slaagde hij eerder al goed in in zijn undergroundtijdschrift Van Speijk, waarvan vorig jaar de bundeling Dan liever de lucht in verscheen, en in zijn bijdragen in het tijdschrift Zone 5300. Nieuwenhuis’ stijl doet denken aan die van Herman Brusselmans: een beetje absurdisme in een alledaagse setting. Er is ook een sterke link met de lulligheid in het werk van stadsgenoot Meindert Talma (hoewel die autobiografisch schrijft), en met de snelheid en zelfdestructie in Para van Jacob van Duijn. De compressie van waanzinnige situaties in Ik ben omringd door debielen en ik voel me goed is soms wat aan de hevige kant, wat behalve de geloofwaardigheid, ook de kracht van het verhaal niet altijd ten goede komt. Iets meer subtiliteit zal een volgend boek zeker goed doen. Nieuwenhuis bewijst met dit debuut wel dat hij meer kan dan een korte satire schrijven. Met zijn rake titel en meesterlijke situaties is Ik ben omringd door debielen en ik voel me goed in potentie een bestseller. En dat succes is dit werkje zeker gegund.
Prijs: 16,00
Bladzijden: 184
ISBN: 90-5452-136-8
Link: Uitgeverij Passage
Misschien ook iets voor u
Pestslachtoffers
Merel staat op het station, te wachten op de trein naar school. Ze wiebelt wat heen en weer, gaat zitten, zet haar voeten op het skateboard. Elke beweging heeft iets beladens: achter haar in het shot doen twee pubermeisjes met veel make-up haar na, pesterig en giebelend.
~
Van de ene op de andere dag wordt Merel – toch een stoere skater, maar ook een typische nerd – het pispaaltje van de klas. Stelselmatig wordt ze er uitgepikt, uitgescholden en op andere manieren geterroriseerd. Bij elke scène kijkt Merel treuriger, worden haar ogen doffer en gaat ze zich steeds meer als een rebelse puber gedragen. Zelfs als zij met haar gehandicapte broertje Kasper (Kees Scholten) op stap gaat en zij samen in hun eigen kleine wereldje lijken te leven, lijkt de levensvreugde weg. Deze manier van werken vraagt natuurlijk veel van de jonge acteurs, die een bewonderenswaardige prestatie neerzetten.
~
Bluebird
Regie: Mijke de JongJaar: 2024
Distributeur: Paramount
Misschien ook iets voor u
Voor u geselecteerd door de auteur:
We willen ze leren zwemmen… zonder dat ze watervrees krijgen
/ 0 Reactiesdoor: Harrie de Vries0 SterrenHoewel er in Nederland op artistiek gebied genoeg gebeurt op het gebied van jazz, viel er al een tijdlang een afname te constateren van podia die kwalitatief goede jazz programmeerden. De Stichting Jazz Impuls zal de komende jaren ieder jaar 120 dubbelconcerten in veertig theaters, concertzalen en schouwburgen brengen. Op deze manier wil de Stichting een structurele verruiming bieden ten opzichte van het huidige jazzaanbod. Dit moet ook een groot aantal nieuwe luisteraars van live jazzmuziek met zich mee brengen. De meer dan enthousiaste voorzitter Bob Hagen wilde 8WEEKLY de achtergronden van dit initiatief graag verduidelijken.
~
Eigentijds karakter
En waar worden dan zieltjes mee gewonnen? Wat voor muziek kunnen we verwachten als we op een van de avonden naar de schouwburg gaan? “Onze doelstelling is om een divers en gevarieerd aanbod te bieden dat zeker ook eigentijds karakter heeft. Vernieuwing en kwaliteit gaan hierbij hand in hand. De concerten worden niet alleen gegeven door de top van de Nederlandse Jazz musici, ook jong talent en regionale namen komen aan bod. Dat vinden wij juist erg belangrijk. De avonden zijn gesplitst in twee delen die elk een verschillend muzikaal karakter hebben. In de eerste helft, voor de pauze, is instrumentale jazz te horen en na de pauze krijg je er vocalen bij. De muziek bestaat voornamelijk uit moderne jazz. Niet te veel New Orleans of Dixieland maar ook geen al te moderne jazz.”
Wennen en groeien
~
Er is inmiddels al een begin gemaakt met de reeks concerten. Het laatste van de eerste reeks vond op 2 november plaats in de Oosterpoort in Groningen. De komende maanden komen er nog vele concerten bij. In diverse media is erg positief gereageerd op deze letterlijke impuls en de verwachting is dat ze een structurele verbetering zal opleveren voor de live-jazz in Nederland.
Kijk voor een overzicht van de reeks concerten, informatie over de optredende artiesten en verdere informatie op www.jazzimpuls.nl.
Misschien ook iets voor u
Historische feiten verzwakken sterk drama
Wil Turkije toetreden tot de Europese Unie, dan zal het land enkele rekeningen met zichzelf moeten vereffenen. Vooral de mensenrechtenkwestie staat nu centraal, maar voor een goede integratie in de EU is het minstens zo belangrijk dat Turkije in het reine komt met zijn turbulente en soms gewelddadige verleden. De Turkse filmmaakster Yesim Ustaoglu baseerde haar nieuwste film op de onrustige jaren zeventig, toen er in Turkije maar weinig ruimte was voor tolerantie. Door het navertellen van een “vergeten genocide” hoopt ze dat ook de schaduwkanten van de Turkse geschiedenis voor haar landgenoten bespreekbaar worden.
Waiting for the Clouds heeft in Turkije al voor discussie gezorgd. Verbazingwekkend is dit niet, want het onderwerp van de film, de gedwongen exodus van een Griekse minderheid, is slechts bij weinigen bekend. De in 1908 aan de macht gekomen Jonge Turken willen hun land “ontchristenen” en een puur islamitische staat vormen. De zogenaamde Pontische Grieken moeten daarbij hun steden en dorpen aan de kust van Noord-Turkije, waar zij duizenden jaren hebben gewoond, voorgoed verlaten. Bij de gedwongen winterse uittocht in 1916 vinden naar schatting tussen de 350 en 500 duizend Grieken de dood.
Beladen verleden
~
Op het eerste gezicht is Ustaoglu’s film een juweeltje. Evenals in haar vorige productie Journey to the Sun legt de geëngageerde cineaste de nadruk op het menselijke verhaal. De grote gebeurtenissen komen slechts indirect aan de orde. Zo is er alle ruimte voor het psychologische drama van Eleni, dat in gedoseerde vorm steeds meer tot wasdom komt. Daarnaast geeft de film feilloos weer hoe de nationalistische sfeer die Turkije in de jaren zeventig beheerst, iedereen wantrouwig maakt. Tel daar de prachtige beelden en de ingetogen, smaakvolle muziek bij op en je krijgt een film die op visueel gebied zeer de moeite waard is.
Kleine brokjes informatie
~
Waiting for the Clouds (Bulutlari Beklerken)
Regie: Yesim UstaogluJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Geweld lost niets op
Hij heeft wel eens gezegd dat zijn films veel ‘waarheidsgetrouwer’ zijn dan zogenaamde realistische films (lees: Hollywoodproducties). Omdat David Cronenbergs films, precies als het echte leven, geen duidelijk begin of slot hebben. Zelfs de dood is niet het einde. In Videodrome (1983) blijft het onduidelijk wat er zal gebeuren met James Woods, nadat die zichzelf door het hoofd heeft geschoten. En vermoordt de opdringerige persmuskiet in The Fly (1984) nu Jeff Goldblum, of heel iets anders? Bij Cronenberg blijft niets wat het is.
~
Achterdocht
Dat het publiek Tom toch nog even het voordeel van de twijfel gunt, ligt aan Mortensens goudeerlijke kop en spel. Want de kijker voelt natuurlijk op z’n klompen aan dat er niets kan kloppen van Toms bescheiden ‘gewoon geluk gehad’. (De film zou trouwens knap saai zijn, als Tom toch gewoon een geluksvogel bleek. En wat zouden we dan moeten aanvangen met de titel?)
Tom Stall, tovenaarsleerling
~
A History of Violence
Regie: David CronenbergJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Voor u geselecteerd door de auteur:
Seks als het eten van een boterham
Heleen is veertien jaar en oefent haar tongzoenen eerst op haar eigen arm, daarna bij haar vriendin en dan pas bij de jongens op wie zij maar niet verliefd kan worden.
De film Diep van Simone van Dusseldorp, naar de autobiografische roman Het leven bestaat niet van Hendrickje Spoor, gaat over puberteit. Een periode waarin mensen veranderen. Zo verandert Heleen ook, zowel lichamelijk als geestelijk. Ze weet niet wat ze met haar gevoelens aanmoet. Ze weet niet of ze moet kiezen voor de aardige Axel of voor de stoere Steve. En dan gaan ook nog eens haar vader en moeder scheiden. Heleen rommelt dus maar wat aan, probeert het een en ander uit (beetje blowen, beetje zoenen) en leert vooral heel veel. Over haarzelf, over seks, over vriendschap en relaties. Invloeden van buitenaf worden snel opgepikt en eerst afgewogen, voordat ze er wat mee doet. ‘Seks is als het eten van een boterham!’ schreeuwt haar moeder (leuke vertolking van Monic Hendrickx) tegen haar vader. Heleen hoort dat en gaat er na een ongelukkige vakantieliefde in Frankrijk steeds meer in geloven dat het ook zo is, en houdt de boot dus af als haar vriendje met haar wil vrijen. Totdat ze toch weer nieuwsgierig wordt en haar seksuele gevoelens niet meer kan en wil inhouden.
Gevoelens weergeven
~
Mooie hoofdrol
~
Diep
Regie: Simone van DusseldorpJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
De diepte in
Nee, dit is geen documentaire over Deep Throat, de geheime bron die de opmaat vormde tot het Watergate-schandaal. De Deep Throat waarover deze documentaire handelt, kan zeer letterlijk worden genomen. Het gaat namelijk om de diepe keel van Linda Lovelace in de zeer succesvolle en controversiële seventies-pornofilm Deep Throat.
In 1972 werd Deep Throat in zes dagen gefilmd met een budget van 25.000 dollar. Regisseur Damiano was in het dagelijks leven kapper. De acteurs waren onervaren. Anno nu worden de opbrengsten van de film rond de 600 miljoen geschat. Deep Throat is daarom nog steeds de meest winstgevende film ooit. De crew is er zelf overigens geen cent beter op geworden: de winst kwam terecht in de zakken van de maffia, de producers van de film.
Het verhaal
~
Stijl
De documentaire schept op humoristische wijze een tijdsbeeld. Porno stond in het Amerika van begin jaren zeventig nog in de kinderschoenen, de seksuele revolutie liep tegen zijn top aan, politici discussiëerden heftig over zedenwetten. Interviews met de cast en crew van destijds worden in vaart doorsneden met archiefbeelden van onder andere bezoekers van de film, maffia-perikelen en politieke debatten over de invloed van Deep Throat.
~
Niet objectief
~
Inside Deep Throat
Regie: Fenton Bailey, Randy BarbatoJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Voor u geselecteerd door de auteur:
Waardeloze rommel
Flightplan is na Red Eye de tweede film in korte tijd die zich op of rond een vliegtuig afspeelt. Maar waar Red Eye genoegen nam met het simpelweg in spanning houden van de kijker, neemt Flightplan vanaf de eerste scène te veel hooi op de vork.
~
Probleem Schwentke
Het grootste probleem is regisseur Robert Schwentke, die geen idee heeft wat hij met het materiaal aan moet. In meer capabele handen had Flightplan een spannend mysterie kunnen zijn, een zenuwslopende thriller over een kaping of zelfs een aangrijpend portret van rouwverwerking. Maar Schwentke probeert al deze elementen te verenigen en raakt al na enkele scènes de draad kwijt. Daarnaast heeft hij meer oog voor de visuele kant van zijn film dan voor de personages die zijn verhaal bevolken. Dit resulteert in computergestuurde camerabewegingen door het vliegtuig en creatieve overvloeiers, maar de sympathie van de kijker wordt geen moment gewekt.
Enterprise
~
Kort gezegd is Flightplan vooral te omschrijven als een mislukt project, waaraan enorm veel geld en talent is verspild. Red Eye had tenminste geen pretenties; deze waardeloze rommel heeft er veel te veel. Als je daarom per sé een vliegtuigthriller wilt gaan zien deze week, doe je er goed aan te controleren of die andere niet ook nog draait.
Flightplan
Regie: Robert SchwentkeJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Voor u geselecteerd door de auteur: