Film / Films

Powervrouw tussen de alfamannetjes

recensie: Molly's Game (dvd)

Een topsportster die niet van verliezen houdt, groeit uit tot de spil van een groot illegaal pokernetwerk. Molly’s Game toont een sterke vrouw die met vallen en opstaan alfamannetjes te slim af is.

Aaron Sorkin is al decennialang een vaste kracht in de Amerikaanse televisie- en filmindustrie. Hij schreef het scenario voor het rechtbankdrama A few good men, zette de opkomst van de sociale media neer in The social network, en beschreef de rol van statistische wetenschap in de sport in Moneyball. Daarnaast schreef hij vele seizoenen van de politieke dramaserie The west wing.

Sorkin heeft de gave om onderwerpen die op het eerste gezicht niet heel sexy zijn toch opwindend te maken. Dat doet hij door zijn personages uit te rusten met de gave van het woord. De personages pingpongen de oneliners heen en weer, wat maakt dat de dialogen in Sorkins verhalen knetteren.

Olympische Spelen

Ook in Molly’s Game zitten veel van deze mitrailleurdialogen. Het is eigenlijk verbazingwekkend dat deze film het debuut is van scenarioschrijver Sorkin als filmregisseur. Tekstueel is het van het vertrouwde hoge niveau, maar ook op montage en spelregie valt weinig af te dingen. Het is alsof Sorkin al jarenlang op filmsets en in montagekamers vertoeft.

Molly’s Game speelt zich af in een wereld gedomineerd door mannen, waarin een vrouw de hoofdrol opeist. Molly Bloom heeft een verleden als skiester, maar een ongeval dwarsboomt haar optreden op de Olympische Spelen. Met haar vastberadenheid en discipline stort ze zich op een zakelijke carrière.

Pokerkoningin

Als managementassistente krijgt ze de taak om een wekelijks pokertoernooi voor Hollywoodsterren, topsporters en rijke zakenlieden te organiseren. Met haar zakelijkheid en onaantastbare charme groeit ze uit tot de ongekroonde pokerkoningin van de Amerikaanse Westkust. Wanneer ze later ook de Oostkust weet te interesseren voor haar kaarttoernooien, begeeft ze zich op een hellend vlak. De FBI doet een inval wegens verdenking van witwaspraktijken door de Russische maffia.

Onaantastbare powervrouw

Sorkin legt in Molly’s Game niet zozeer de nadruk op het verloop van spannende kaartwedstrijden. Het gaat hem om de psyche van Molly die als kind al tot topsportster werd gedrild. Dezelfde mentaliteit die nodig is op de apenrots. Molly speelt haar spel streng en eerlijk totdat ze in de problemen dreigt te komen door wanbetalers.

De rol van Molly is Jessica Chestain op het lijf geschreven. De actrice lijkt zich inmiddels te specialiseren in koele onaantastbare powervrouwen met wie niet te valt te spotten, zoals ze al eerder liet zien in het scherpe politieke drama Miss Sloane. Sorkin verpakt het verhaal in een slimme raamvertelling waarin haar principiële advocaat haar verhoort over haar verleden. Deze rol van Idris Elba geeft de film de hoognodige rust tussen de vlijmscherpe dialogen en hyperactieve pokerscènes vol testosteron. Het niveau van de Wolf of Wall Street haalt Sorkin niet helemaal, maar Molly’s Game is een aardige vrouwelijke tegenhanger.