Subtiele schoonheid

Op Neon Golden is The Notwist het stadium van de noisy punk gepasseerd. Het album klinkt zeer ingetogen en bevat tien prachtige liedjes. Het is echter geen gemakkelijke plaat. Je moet echt een paar keer luisteren voordat de subtiele schoonheid zich openbaart. Hetzelfde is te zeggen over het optreden. Je moet de band even doorhebben. De eerste paar nummers is het nog even aftasten. Zo gauw je echter in de lijn van de muziek zit, kom je er het hele optreden niet meer uit.

Spanningsboog

The Notwist werkt wel degelijk volgens een bepaalde formule. De liedjes beginnen vaak met een melodie en een beat. De open plekken worden naar verloop van het nummer geleidelijk ingevuld door gitaarpartijen of samples. Het geheel eindigt op het podium vaak in een waanzinnige climax. De band weet op deze manier een enorme spanningsboog te creëren. Het niet imposante stemgeluid van zanger Markus Acher houdt de liedjes echter altijd ingetogen en oprecht. Hij zingt zonder overbodige uithalen en valse emoties.

Live-ervaring

Het punkverleden van The Notwist kwam ook nog wel een paar keer om de hoek kijken, vooral in een van de drie toegiften. Deze nummers waren uitschieters in een set waarin een grote rol was weggelegd voor elektronica. Vooral door het gebruik van samples en beats wisten Markus Acher en zijn band een zeer karakteristiek geluid neer te zetten. Net als Radiohead deed op het live-album I Might Be Wrong, verwerkten de heren van The Notwist tekstflarden van Acher in samples. Dit soort muzikale experimenten werkten alleen maar versterkend voor een optreden dat alleen beschreven kan worden als een live-ervaring.

Uit het ongewoon harde gejoel van de enorme Duitse fanschare die naar Groningen was gekomen, bleek wel dat The Notwist ook in eigen land zeer geliefd is. Zo geliefd dat volgens een artikel in de Volkskrant een huichelachtige Weilheimse politicus de goede naam van The Notwist misbruikte voor zijn verkiezingscampagne. Dat is zeker niet netjes, want een naam als deze hoor je na twintig jaar met eerbied uit te spreken.

~

De beste graadmeter voor de beoordeling van de kracht van een band blijft natuurlijk de kwaliteit en de intensiteit van het optreden. En waar komt de muziek van een ‘alternative’ act als Millionaire beter tot zijn recht dan in de Groningse underground poptempel Vera. De avond stond geheel in het teken van het Belgische Hasselt, waar zowel Millionaire als voorprogramma Fence vandaan komen. Fence speelde een frisse en energieke set met mooie, vaak vrolijke liedjes, die nog het best te vergelijken zijn met het werk van het eveneens Belgische Metal Molly. Wat het meest opviel aan de muziek van Fence was de prachtige samenzang van drie van de vier heren. Topklasse!

~

Perfecte voorman

Tim Vanhamel heeft natuurlijk al een hele kluit aan ervaring opgedaan bij dEUS en de Evil Superstars. Hij komt op het podium dan ook zeer zelfverzekerd over, ook al gieren zijn zenuwen naar eigen zeggen door zijn lichaam wanneer hij optreedt. Al springend, zingend en schreeuwend liet hij tijdens het optreden zien dat hij de perfecte voorman is. Ook de rest van de band stond in Vera als een dijk te spelen. Ja, muzikaal talent zit er zeer zeker in.

Instrumentale toegift

Bij vlagen was Millionaire briljant en zelfs beter dan verwacht. Soms werd je geheel in de muziek gezogen, om dansend weer op aarde te geraken. Maar er waren een aantal kleine minpuntjes, die het optreden iets omlaag haalden. Er moet gezegd worden dat niet alle gespeelde nummers even goed waren. Het grootste deel van de set was geweldig, maar twee of drie nummers gingen er echt aan onderdoor. En een instrumentale toegift geeft ook niet veel voldoening aan het verwende Nederlandse publiek, waar ik zeker toe behoor.

Niet briljant dus, maar toch erg goed en superstrak. Ondanks de kleine oneffenheden die Millionaire nog moet bijwerken, hebben Tim Vanhamel en de zijnen op Outside The Simian Flock en op het podium laten zien dat er wel degelijk zeer veel rekening met hen moet worden gehouden. Millionaire zal zeker geen eendagsvlieg zijn, want het West-Europese muziekpubliek is veel te slim om een dergelijke act van wereldformaat aan zijn neus voorbij te laten gaan.