Muziek / Concert

De luisterachtbaan waarin Karsu je mee sleept

recensie: Karsu @ 013, Tilburg

Karsu won in 2016 de publieksprijs-Edison voor haar album Colors dat in 2015 het levenslicht zag. Vier jaar later is er eindelijk een opvolger. In de tussentijd trad deze Nederlandse in meer dan twintig landen op.

De kleine Jupiler stage van poppodium 013 in Tilburg is goed gevuld met publiek van alle leeftijden. Van jongeren, waaronder zelfs een klein kind, tot aan bejaarden. Het grote aantal Turkse luisteraars wordt duidelijk als Karsu vraagt de handen op te steken als iemand Turkse roots heeft. Karsu voelt zich duidelijk sterk verbonden met deze gemeenschap.

Nieuwe muziek en andere arrangementen

Drie jaar geleden bedacht Karsu de muziek die nu op haar nieuwe album Karsu is terechtgekomen en vanavond in een ander arrangement op het podium wordt gebracht. Het is een mengeling van Turkse en Engelstalige muziek, gestoken in een jasje dat zeker ook het predicaat ‘wereldmuziek’ mag dragen. ‘Agree To Disagree’ opent het album en is op de set van het concert een bijzonder hoogtepunt. Karsu staat stil bij het moment dat het liedje ontstond diep in een Turkse berg. De studio van de muzikant die ze als haar mentor voor de roots van haar muziek raadpleegde.

Een ander hoogtepunt in de show is het moment dat Karsu met haar band een bluesnummer speelt. Jaren eerder speelde ze deze voor het eerst op een podium in New York op uitnodiging van de muzikanten aldaar. Toen speelde ze het naar haar eigen zeggen nogal schuchter. Op deze avond in 013 doet ze een zeer overtuigende uitvoering van dit blues-uitstapje. De zaal raakt duidelijk geroerd door deze stevige muziek. Laat er geen misverstand over bestaan dat deze dame het ene moment heel lieflijk kan klinken om vervolgens stevig uit de kast te komen. Ze kan zeker als ze Turks zingt zelfs heel heftig, bijna kwaad zijn in haar uitdrukking/expressie.

Dubbele luisterervaring

Karsu vertelt tijdens het concert veel over de achtergrond van haar liedjes. Ze weet het publiek daarmee te boeien, maar dat laatste doet ze toch voornamelijk met haar muziek. Zeker als ze in het Turks zingt, krijgt ze vaak al wat meezingers bij een intro van een liedje. Opvallend is dat het publiek vooral luistert en niet praat met elkaar ondanks dat het een concert is waar iedereen moet staan. Bij ‘Vuslat’ vraagt Karsu om de lichtjes van de telefoons te laten schijnen. Het publiek voldoet in groten getale aan haar verzoek. Ze geniet van de reactie van het publiek en zet vervolgens een zeer fijne uitvoering neer van dit nummer. ‘Vuslat’ kwam voort uit een droom van Karsu wat ze na een nacht snel vastlegde met een demo. Later heeft ze het zo vormgegeven zoals ze het in haar droom hoorde.

Karsu sluit een heerlijke avond muziek af met het uitspreken van haar grote dankbaarheid naar haar publiek, om vervolgens alle tijd te nemen om buiten de zaal op de foto te gaan en albums te signeren. Ze is werkelijk een ster, maar heel bereikbaar voor haar fans. Wie het album Karsu reeds tot zich heeft genomen en een concert van Karsu bezoekt zal verrast worden door de andere arrangementen. De bewerkingen voor de concerten zijn allen van de hand van toetsenist, bassist en zanger Mart Jeninga, die de liedjes zonder uitzondering naar een hoger plan heeft getild. Als je na het concert de cd beluistert, gaat de muziek nog meer leven. Het verdient de aanbeveling om beide als luisterervaring te ondergaan.