~

Clouseau bracht als voorganger van het in 1989 uitgekomen debuut Hoezo? in begin jaren tachtig al enkele singles uit, maar brak pas echt in Nederland door met het nummer Daar gaat ze. Eigenlijk komen qua stijl dit debuutalbum en zijn opvolger Ofzo… uit 1990 erg overeen. De invloed van de later vertrokken bandleden Tjen Berghmans en Karel Theys is muzikaal vrij duidelijk, aangezien nummers als Dansen en Hier ben ik op latere albums niet terug te vinden zijn. Met deze musici is het element dat de band tot een rockband maakte verdwenen. In 1991 verschijnt er nog het live album Live’91 dat deze hectische periode goed samenvat.

Vanaf nu gaat Clouseau met z’n drieën door. Met het optreden dat de band op 4 mei 1990 geeft op het Eurovisie Songfestival in Rome wordt een nieuwe weg ingeslagen. De engelse versie van het nummer Geef het op vertegenwoordigd het land België. Indirect gevolg hiervan is het succes van de tweede single van het album Close Encounters (1991), het titelnummer (wat een vertaling is van Daar gaat ze). Dit nummer is een hit geweest in onder andere Duitsland.

Voor de Nederlandstalige fans wordt in 1992 het album Doorgaan bij de nieuwe platenmaatschappij EMI, die overigens Close Encounters ook al uitbracht, gepresenteerd. Er komt met dit album een hele nieuwe kant van Clouseau naar voren. Maatschappelijk betrokken teksten zoals bijvoorbeeld van het nummer Alarm sieren dit juweeltje. Het publiek kan overigens deze nieuwe koers van de band niet aan, wat blijkt uit het feit dat dit album erg slecht verkoopt. In 1993 komt er nog even verzamelalbum uit bij de oude platenmaatschappij HKM, maar op deze CD is weinig relevante nieuwe muziek te vinden.

~

Clouseau kiest na deze CD volledig voor de Nederlandse taal, hetgeen resulteert in het album Oker. Dit album levert de band een eerste nummer één notering op met het nummer Passie. Tijdens de opnames van Oker (1995) wordt voor bandlid Bob Savenberg al duidelijk dat zijn tijd bij Clouseau voorbij is. Naar zijn zeggen is hij tekstueel en muzikaal op een totaal ander gebied bezig. Hij bracht al eerder een eigen CD uit onder de titel Graag Traag! (1993) en zet zijn solocarrière echt op stapel met het in 1997 verschenen Vuur en vlam. Helaas voor Bob blijken zijn oude fans niet met hem mee te kunnen gaan en hij werpt zich op zijn webdesignbureau.

Het duo Clouseau gaat echter verder. In hetzelfde jaar als de tweede CD van Savenberg komt Adrenaline uit. Met dit album verdwijnt dus de maatschappelijke betrokkenheid die Bob Savenberg ten toon spreidde, hetgeen leidt tot een album wat voornamelijk liefdesliedjes bevat. Schrijvers als Marc van Puyenbroek en Piet van den Heuvel zetten steeds duidelijker hun stempel op Clouseau. In het meest recente studioalbum van de band, In Stereo (1999) wordt dit nog eens duidelijk.

Clouseau is getransformeerd van een rockformatie in de jaren tachtig, tot een duo dat liefdesliedjes ten gehore brengt in het eind van de jaren negentig. Een mooie samenvatting van deze situatie kan worden gevonden op het in 2000 uitgebracht live album Live.

Curfew werd in de zomervakantie van 1997 opgericht wat in februari van 1998 de demo Instant Rage opleverde. Hoewel de jongens van Curfew er een hekel aan hebben vergeleken te worden met andere bands, zal ik dat toch doen, omdat het anders ondoenlijk is uit te leggen wat voor iets ze presenteren.
De demo Instant Rage zelf ken ik niet, maar de gedownloade nummers deden me erg denken aan een kruising tussen The Exploited en de Deftones. Zeker niet slecht voor een band die een dik half jaar bestaat.

Na verloop van tijd verlieten drie leden Curfew, om verder te gaan met Abstract Dialect, een hiphop groep. De twee overgebleven Curfew-leden hebben drie nieuwe personen voor de band gezocht, met als gevolg dat Curfew een nieuwe richting in sloeg. De gitaren zijn gebleven, maar een dj is toegevoegd aan Curfew, waardoor ze meer richting cross-over zijn gegaan. 2000 Leverde een serieuze EP met vier nummers op. Op Common Sense vormen harde gitaren, raps en schreeuwpartijen een fijne combinatie met de beats van de DJ. Om toch weer te gaan vergelijken zou je kunnen zeggen dat ze in de buurt van het geluid van Korn komen. Curfew’s sound is erg volwassen en deze band moet, als ze daar voldoende materiaal voor hebben, een goede set kunnen neerzetten op festivals als Dynamo en Lowlands.

De Common Sense tour van Curfew is onlangs begonnen, dus als je ze live wilt zien hou dan onze concertpagina in de gaten, of check Curfew’s homepage uit.

Als je contact met Curfew wilt opnemen, doe dat dan op de volgende wijze:

Mail Curfew: curfew@instantrage.com

Boek Curfew: info@dutch-thugz.nl.com