Muziek / Album

Imposante trilogie

recensie: Freedom to Glide – The Anti-War Trilogy: Seed / Fall / Rain

Als groep leg je de lat hoog als je zegt een trilogie te gaan maken. Freedom to Glide heeft zichzelf deze uitdaging opgelegd. De redelijk onbekende band deed er negen jaar over om de trilogie te vervolmaken. Nu het laatste imposante deel Seed is verschenen is de pracht van het drieluik helder!

Rain & Fall

Met het uitbrengen van Seed heeft Freedom to Glide met stijl haar Anti-War Trilogy afgerond. Dit project begon in 2013 met Rain en toen ze zich daarmee oplegden om een trilogie te volbrengen, lag de lat vanwege de kwaliteit van Rain meteen hoog. Het album beschrijft het falen van de Eerste Wereldoorlog om al het geweld te stoppen. Op de hoes lezen we “so my brothers fell like rain, every raindrop bears a name”; het schildert daarmee duidelijk het decor waarin het album zich bevindt. Met titels als ‘Riders On A Wave’ en ‘Price Of Freedom’ weten we al snel uit welke hoek de wind waait.

Drie jaar later verschijnt Fall waarin de link met Rain in het titelnummer wordt bezongen. Een oog met een traan siert de hoes en in het boekje van de Deluxe Edition lezen we de spreuk: “No one is so foolish as to prefer war to peace – instead of sons burying their fathers, fathers bury their sons (Herodotus)”. De bitterheid over het voortduren van oorlogen is op en top helder in de uitingen van Freedom to Glide.

Seed

Het sluitstuk van de trilogie is met recht een mijlpaal te noemen in het oeuvre van de band. Het lijkt wel of hier de overtreffende trap van de band hoogtij viert. Het beste is tot het laatste bewaard, of is het misschien de groei van de band in die negen jaar? De hoes wordt gesierd met een helpende hand van boven die reikt naar vele opgestoken handen. Het dertien tracks tellende album sluit af met ‘Seed Of Hope’, dat vanwege de titel een positieve afsluiter lijkt te zijn. Als we de tekst tot ons laten komen, blijkt het echter meer een liedje te zijn dat straalt van de hopeloosheid, getuige de slotzin waarin de band zegt: ‘de zaadjes van hoop sterven in de eindeloos vallende regen’. En zo zijn we weer bij het begin van de trilogie: Rain.

Freedom to Glide wordt gevormd door het duo Pete Riley en Andy Nixon, die voorheen in de Pink Floyd Tribute band Dark Side of The Wall speelden. De bandleden schreven in de periode waarin ze werkten aan dit magnum opus nog een aantal stukken die ze los uitbrachten of op een EP. Blijkbaar vonden ze dat niet goed genoeg om op een van de albums van de trilogie te laten landen. Zo zien we dat ze kwaliteit wilden uitstralen en na beluistering is het oordeel dat ze dat inderdaad doen. Freedom to Glide voegt voldoende eigenheid toe aan haar muziek, al is de referentie zelfs zonder deze wetenschap af en toe zeker hoorbaar als een welkom moment van herkenning.