We kunnen vragen om cookies op uw apparaat te plaatsen. We gebruiken cookies om ons te laten weten wanneer u onze websites bezoekt, hoe u met ons omgaat, om uw gebruikerservaring te verrijken en om uw relatie met onze website aan te passen.
Klik op de verschillende rubrieken voor meer informatie. U kunt ook enkele van uw voorkeuren wijzigen. Houd er rekening mee dat het blokkeren van sommige soorten cookies van invloed kan zijn op uw ervaring op onze websites en de services die we kunnen bieden.
Deze cookies zijn strikt noodzakelijk om u diensten aan te bieden die beschikbaar zijn via onze website en om sommige functies ervan te gebruiken.
Omdat deze cookies strikt noodzakelijk zijn om de website te leveren, heeft het weigeren ervan invloed op het functioneren van onze site. U kunt cookies altijd blokkeren of verwijderen door uw browserinstellingen te wijzigen en alle cookies op deze website geforceerd te blokkeren. Maar dit zal u altijd vragen om cookies te accepteren/weigeren wanneer u onze site opnieuw bezoekt.
We respecteren volledig als u cookies wilt weigeren, maar om te voorkomen dat we u telkens opnieuw vragen vriendelijk toe te staan om een cookie daarvoor op te slaan. U bent altijd vrij om u af te melden of voor andere cookies om een betere ervaring te krijgen. Als u cookies weigert, zullen we alle ingestelde cookies in ons domein verwijderen.
We bieden u een lijst met opgeslagen cookies op uw computer in ons domein, zodat u kunt controleren wat we hebben opgeslagen. Om veiligheidsredenen kunnen we geen cookies van andere domeinen tonen of wijzigen. U kunt deze controleren in de beveiligingsinstellingen van uw browser.
Deze cookies verzamelen informatie die in geaggregeerde vorm wordt gebruikt om ons te helpen begrijpen hoe onze website wordt gebruikt of hoe effectief onze marketingcampagnes zijn, of om ons te helpen onze website en applicatie voor u aan te passen om uw ervaring te verbeteren.
Als u niet wilt dat wij uw bezoek aan onze site volgen, kunt u dit in uw browser hier uitschakelen:
We gebruiken ook verschillende externe services zoals Google Webfonts, Google Maps en externe videoproviders. Aangezien deze providers persoonlijke gegevens zoals uw IP-adres kunnen verzamelen, kunt u ze hier blokkeren. Houd er rekening mee dat dit de functionaliteit en het uiterlijk van onze site aanzienlijk kan verminderen. Wijzigingen zijn pas effectief zodra u de pagina herlaadt
Google Webfont Instellingen:
Google Maps Instellingen:
Google reCaptcha instellingen:
Vimeo en Youtube video's insluiten:
De volgende cookies zijn ook nodig - U kunt kiezen of u ze wilt toestaan:
U kunt meer lezen over onze cookies en privacy-instellingen op onze Privacybeleid-pagina.
Disclaimer en privacybeleid
Van LEGO kun je alles maken
De meeste mafkezen maken maffe pagina’s die niemand interessant vindt. Bruce echter heeft zijn hobby op een leuke manier toegankelijk gemaakt voor anderen. Volwassen mannen spelen niet met LEGO, maar voor Bruce maken we een uitzondering. Op zijn
LEGO-pagina speelt hij scenario’s en verhalen na met de altijd glimlachende poppetjes. Zijn laatste project omvat het epische Lord of the Rings.
~
Bruce heeft de Fellowship al tot en met Moria af. Zijn reisgenootschap van negen is nog aardig herkenbaar. Boromir heeft een snor, Legolas in stemmig groen. De dwerg Gimli heeft een baard, maar is wel de langste van allemaal. Aragorn tenslotte heeft een ruige stoppelbaard en een jagersmuts. Ook de kwade Nazgûl zijn zeer herkenbaar. Bruce nam een aantal Darth Vaders uit de LEGO-Star Wars-serie en zette die op zwarte paarden. Heel overtuigend allemaal.
~
Net als bij een echte film heeft Bruce ook opnamen gemaakt van de set. Hoe is alles geconstrueerd, wat doen de acteurs als ze even niks te doen hebben? Waarschijnlijk heeft Bruce meteen aan een DVD-versie van zijn foto’s gedacht.
Ook deze Bruce is gek, net als de andere karikaturen met wie je al eerder kennis kon maken. Bruce heeft niet alleen The Lord of the Rings verfotografeerd, maar ook Robin Hood, Moby Dick en Hamlet. In zijn persoonlijke hoekje vertelt hij hoe de riddertjes zijn boekenkast bewaken en dat hij een heleboel LEGO op zijn werk heeft.
~
Cornershop maakt remix van 24 uur
/ 0 Reactiesdoor: Jan Auke Brink0 Sterren.
De Brits-Aziatische band Cornershop heeft ter gelegenheid van het uitkomen van hun nieuwste CD Handcream For A Generation een 24-uurs remix gemaakt van hun nummer Spectral Mornings. Een plaatsje in het Guinness Book of Records is hun doel, naast de nodige publiciteit voor het nieuwe album natuurlijk.
Het nummer, dat in de originele versie al een behoorlijke 14 minuten duurt, is speciaal voor de officiële site van de band uitgebouwd tot een monster van 24 uur dat “constantly mutates and changes pointing to the spectral evenings, nights, mornings and afternoons the band went through to deliver this epic of epics”, aldus de band.
De mix zal slechts eenmaal te beluisteren zijn en duurt nog tot vanavond 20:00. Gauw luisteren dus!
Misschien ook iets voor u
Opnamen Pietje Bell van start
/ 0 Reactiesdoor: Melson Zwerver0 SterrenMaandag beginnen de opnamen voor alweer een hele coole Nederlandse jeugdfilm: Pietje Bell. De cast bestaat uit zo’n beetje half acterend Nederland en de regie is in handen van Maria Peters, die eerder ook verantwoordelijk was voor Kruimeltje.
~
Pietje Bell is het ondeugende broertje van Kruimeltje. Beide straatschoffies hebben als geestelijk vader de onderwijzer Chris van Abkoude. Pietje maakt in de jaren dertig de stad Rotterdam onveilig. Met zijn streken drijft hij zijn ouders, de zure apotheker Geelman en zijn vervelende zoon Jozef tot wanhoop. Wanneer hij per ongeluk een dievenbende ontdekt, wil niemand hem geloven.
Het belooft een waar feest van herkenning te worden, want er spelen een heleboel bekende namen mee in Pietje Bell, waaronder Angela Groothuizen, Arjan Ederveen, Rick Engelkes en Willem Nijholt. Pietje zelf wordt gespeeld door Quinten Schram, die uit de 1200 gegadigden naar voren kwam als de ideale belhamel.
Pietje Bell is vanaf november in de bioscoop te zien. Wie wil weten hoe het ook alweer afliep met Pietje, kan voor één van de acht boeken terecht op de site van Uitgeverij Kluitman of vanaf 1 maart op de officiële Pietje Bell-site.
Misschien ook iets voor u
Zes sterren
W.F.Hermans schreef ooit dat de zelfmoordenaar nooit het genoegen van zijn eigen daad zou kunnen smaken. De vraag is natuurlijk of de zelfmoordenaar daar enig belang aan hechtte toen hij zijn definitieve levenskeuze nam. Veel zelfmoordenaars zou ik niet de nasleep van hun vrijheidskeuze gunnen. Het alles overkoepelend onbegrip immer gericht op egoïsme en hypocrisie is wat overblijft van een persoon die het in de laatste periode van zijn leven heel moeilijk gehad moet hebben. “Zonder de gedachte aan zelfmoord had ik me allang van kant gemaakt” stelde Emil Cioran treffend. De mogelijkheid te beschikken over je eigen leven is eigenlijk het enige dat de mens enige vrijheid geeft en het leven in tijden van misère enigszins draaglijk maakt.
~
Het lukt vaak niet de beweegredenen te achterhalen waarom iemand de hand aan zichzelf slaat. Hoe vaak horen we niet: “Hij had toch een gezin?” of “Ze had toch een goede baan?” Deze vingerwijzingen geven elke keer weer aan dat veel mensen op een nodeloos oppervlakkige manier met elkaar omgaan. De rouwverwerking staat teveel in het licht van verwijten en zien de zelfmoordenaar als verrader. Angst voor de eigen dood en juist egoïsme aan de kant van de overlevenden lijkt deel uit te maken van de verwerping van zelfmoord als (al dan niet) vrijwillige keuze.
Dubieuze maniertjes
In de nieuwe roman van Joost Zwagerman wordt deze problematiek aan de kaak gesteld. Justus Merkelbach is een jonge vent die het ontzettend goed kan vinden met zijn oom Siem Merkelbach. Met zijn oom heeft hij meer dan met zijn eigen vader. Na zijn middelbare schooldiploma vraagt Siem dan ook of Justus voor hem wil komen werken. Deze twijfelt geen seconde en gaat bij hem in dienst. Siem heeft een goedlopend blad waarin hij hotels in Nederland recenseert. Samen reizen ze stad en land af om op eigenzinnige manier de hotels te beoordelen en de eigenaren zover te krijgen advertentieruimte te kopen. Siem heeft zo zijn eigen maniertjes die niet altijd even zuiver zijn.
Zelfmoord is voor losers
~
We reizen mee door het land waar Siem hoog opgeeft van zijn zessterrenvrouw Til. Toch kan Siem het niet nalaten tweederangs bordelen te bezoeken en het aangaan van affaires in elke stad. Justus en Siems secretaresse houden hem altijd de hand boven het hoofd. Ze lijken zijn misstappen bij voorbaat te vergeven. Waarom? Siem was niet gek toen hij hen aannam. Hij had hen nodig om op deze manier zijn leven te kunnen leidden.
Wanneer een affaire flink uit de hand begint te lopen, en een maîtresse liefdesbrieven aan Til begint door te faxen loopt het huwelijk van Siem op de klippen. Justus’ moeder, die niet van alles op de hoogte is, geeft dan ook Til de schuld van Siems zelfmoord. Als zij niet bij hem weggegaan was dan had Siem nog geleefd. Justus lijkt gaandeweg op de meest volwassen manier met het verlies om te gaan. Ieder trekt zijn of haar conclusies, maar Justus wordt zich er van bewust dat de definitieve vraag waarom iemand zelfmoord pleegt niet te beantwoorden valt. Justus weet dat emotie en het zoeken naar antwoorden niet te verenigen valt.
Omgeven door zijn eigen verdriet en met vragen waarom Siem dan niet voor hem had willen blijven leven, geeft Justus de zelfmoordenaar de ruimte en vrijheid die hem toekomt. Ondanks dat Justus nooit achter het ontstaan van Siems laatste keuze zal komen, weet hij ook dat het afscheid van Siem geen eindpunt van zijn eigen leven is maar juist het startpunt als volwassen man.
Volwassen
Voor de ideeën over zelfmoord heeft Zwagerman geput uit een stel klassieke werken die over dit probleem verschenen zijn, waaronder The Savage God van Alvarez en De hand aan zichzelf slaan van Améry. Zwagerman heeft op een fantastische manier van deze ideeën gebruik gemaakt. De mijmeringen van Justus die zo oprecht en mooi zijn komen op deze manier erg goed over. Het denken over en het omgaan met zelfmoord is moeilijk. Zwagerman valt in geen enkele kuil en beheerst zijn onderwerp tot in de puntjes. Tevens moet worden opgemerkt dat Zwagermans stijl bij elk boek dat van hem verschijnt beter wordt. Zijn taal wordt steeds rijker en kneedbaarder, zijn inhoud steeds volwassener.
Zes sterren is een buitengewoon volwassen roman geworden waarin Zwagerman de grote vragen van het leven durft aan te gaan op een eerlijke, mooie en goed doordachte manier.
Prijs: € 15,95
Bladzijden: 210 pagina's
Misschien ook iets voor u
Poep van de liefde
In de Verakrant stond in twee woorden een perfecte beschrijving van de muziek van het Belgische Vive la Fête: geile belgenpop. De dansbare keyboardklanken en de sensuele franse stem van zangeres Els Pynoo gaven de aanzet tot wat het best te vergelijken is met een broeierige zomeravond in Frankrijk.
~
Vive la Fête bestaat in feite alleen maar uit Pynoo en haar vriend Danny Mommens, ons beter bekend als de bassist van het Antwerpse dEUS. Op het podium wordt de spil van de band aangevuld met een bassist, een drummer en een keyboardspeler. Vooral de man achter de toetsen was buitengewoon enthousiast en demonstreerde ons een ouderwets staaltje eighties-muziek. Mommens zelf speelde naar eigen zeggen een beetje nerveus omdat hij net een joint had gerookt. Je bent rock ‘n’ roll of je bent het niet.
Merde à l’Amour
~
Jesus Christ Superstar
In eerste instantie leek er maar erg weinig publiek naar het concert te zijn gekomen, totdat het eerste nummer was geweest en het gejoel losbarstte. Het publiek vermaakte zich uitstekend en dat bleek wel uit het aantal mensen dat meedanste op de lichte en vaak ook vrolijke klanken van deze Belgen, vaak ten navolging van de onafgebroken dansende Pynoo. Met af en toe een geintje, zoals het spelen van de bekende melodieën van Jesus Christ Superstar en Je t’aime, gaven de muzikanten van Vive la Fête aan dat zij er alleen stonden om hun naam waar te maken. Vive la Fête!
Vive la Fête
Prijs: €Gezien op vrijdag 08 februari 2002 in Vera, Groningen
Misschien ook iets voor u
Va Savoir
Een goed uitgewerkt script biedt niet alleen de kijker een comfortabele filmvoorstelling, ook voor de makers zorgt een degelijk script voor een duidelijk gebruik van tijd, middelen en overzichtelijkheid. Jacques Rivette, een van de grondleggers van de nouvelle vague, lijkt in Va Savoir hier anders over te denken. Met een film die het houdt tussen toneel en film lijkt hij improvisatie en de dagelijkse sleur van het leven te willen gebruiken voor wat hij zelf als komedie bestempelt. Of dit nou door iedereen zo leuk gevonden zal worden vraag ik mij ten zeerste af.
~
De film draait om zes personages die op een kluchtige manier met elkaar in verband worden gebracht. Op de achtergrond wordt het toneelstuk Come tu mi vuoi van Pirandello opgevoerd. Het toneelstuk wordt vermengd met het dagelijkse bestaan van de acteurs en (potentiële) geliefden die daaromheen cirkelen. Camille (Jeanne Balibar) oefent haar Italiaanse zinnen non stop. Het gaat eigenlijk niet van harte, na drie jaar is ze weer terug in Parijs waar ze haar voormalig geliefde Pierre in de steek heeft gelaten.
Meanderend plot
~
Haantjesgedrag
Rivette vraagt veel geduld van de kijker. Hij houdt van toekijken, het registreren van de kleine dingen in het leven en vooral van vrouwen. Er zit een discrepantie in de wijze waarop hij vrouwen en mannen filmt. Mannen zijn eigenlijk een onoverkomelijk kwaad in het leven van de vrouw. De manier waarop vrouwen met hun problemen omgaan lijkt veel poëtischer te zijn dan het zielige haantjesgedrag van de mannen. Rivette weet op een buitengewone smakelijke manier een duel neer te zetten tussen Ugo en Pierre waarmee hij dit idee nogmaals aandikt. Ongeacht hun problemen lijken de vrouwen een wijsheid te bezitten waar een man nooit achter zal komen, het theatrale einde van de film weet dit prachtig uit te buiten.
Non-actie
Va Savoir is een film die met buitengewoon veel liefde is gemaakt. Rivette, die nu 73 is, heeft niet echt een relatiekomedie gemaakt: de manier waarop mensen leven lijkt meer centraal te staan dan de humor. Als we de absurdheid ervan inzien dan werkt het kluchtige karakter goed door als humor. Ondanks de tweeënhalf uur non-actie kijkt de film lekker weg. Het eenvoudige cameragebruik en de simpele aankleding dragen bij tot deze smaakvol gemaakte film. Maar een half uurtje minder had van mij wel gemogen.
Va Savoir
Regie: Jacques RivetteJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Spy Game
Spy Game speelt zich af in 1991 en gaat over de CIA-spion Tom Bishop (Brad Pitt) die op eigen houtje een actie in China onderneemt. Daarbij wordt hij ontdekt en ter dood veroordeeld. Het moment is voor de VS niet prettig. De president van de VS staat namelijk op het punt om naar China te gaan voor een handelsmissie en hoopt natuurlijk op vette contracten voor de Amerikaanse industrie. Een politiek incident in China kan hij dus niet gebruiken.
~
Een aantal onderzoekers van de CIA heeft de opdracht om uit te zoeken wat Bishop nu precies in China deed. Bishop heeft namelijk in 1986 zijn laatste opdracht uitgevoerd voor de CIA en is toen zijn eigen weg gegaan. Zijn recruiter en voormalige chef Nathan Muir (Robert “the Mummy” Redford) wordt op het
matje geroepen en gevraagd om een profielschets te geven van Bishop.
Tijdens het verhaal van Muir wordt het één en ander duidelijk over Bishop. De CIA wil Bishop opofferen voor het grote doel (handelsmissie van president naar China) en daar is Muir uiteraard niet blij mee. Hij doet dan ook een poging om via de pers de beslissing te beïnvloeden. Dat lukt niet echt en dus speelt hij zijn eigen spel met zijn collega’s die nu zijn tegenstanders zijn. (Aardig detail is dat het Muir’s laatste werkdag is, hij gaat met pensioen. De ideale situatie om nog lekker dwars te liggen tegenover je bijna ex-collega’s.) Zijn contacten met de ambassadeur in Hong Kong en wat criminelen komen daarbij goed van pas.
~
Ik twijfel niet aan de intelligentie van de gemiddelde 8WEEKLY-lezer. Daarom verklap ik ook niets als ik zeg dat het een echte Amerikaanse film is. Met een dito einde natuurlijk. Maar de manier waarop dit einde tot stand komt is toch wel aardig.
Spy Game
Regie: Tony ScottJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Voor u geselecteerd door de auteur:
Omdat ik een geweer heb en jij niet
Britten die zich nergens mee willen bemoeien, Frans haantjesgedrag, Deutsche Pünktlichkeit en daar tussenin een Serviër en een Bosniër die toch echt samen moeten uitvechten wie nou de oorlog is begonnen. Dat is het rijtje clichés dat aan bod komt in No Man’s Land, maar het is een verrukkelijk rijtje clichés dat een opvallend frisse film oplevert.
~
Nino en Ciki zitten samen in een loopgraaf, precies tussen de Servische en Bosnische frontlijn in. Als de één weggaat, wordt de ander gebombardeerd en andersom precies hetzelfde. In dezelfde loopgraaf ligt ook nog Cera, die zich niet mag bewegen omdat er een mijn onder hem ligt. UNPROFOR bemoeit zich ermee, neemt de volledige westerse pers op sleeptouw, maar niemand die iets doet. Het bulderende gelach van het publiek, wanneer Ciki en Nino ruziën over wie de oorlog begon, vervaagt naarmate de film vordert naar een wrang lachje. Want hoe leuk het gegeven ook is, het blijft oorlog en daarin vallen slachtoffers.
~
No Man’s Land won afgelopen jaar in Cannes de prijs voor het beste scenario en heeft die prijs verdiend. Hoe slapstick de dialogen en verwikkelingen af en toe ook zijn (Cera ligt op een mijn en moet – uiteraard – poepen), No Man’s Land legt een oorlog van bijtend cynisme bloot. We lachen wel wanneer Ciki met zijn geweer Nino dwingt te zeggen dat zij begonnen zijn met de oorlog, en lachen nog veel harder wanneer Nino even later precies hetzelfde doet bij Ciki, maar het is eigenlijk om te huilen. No Man’s Land brengt dat bijzonder mooi in beeld.
No Man's Land
Regie: Danis TanovicJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Voor u geselecteerd door de auteur:
Italianen bang voor mafiaspel
De Italiaanse politie wil een computerspel verbieden dat spelers aanmoedigt hoofd te worden van een mafiafamilie. Het spel, genaamd Mafia, gaat over een taxichauffeur die bedreigt en bedriegt en zo een nietsontziende padrone wordt.
~
De ondertitel van het spel luidt: “The instruction manual for wannabe mafiosi”. Een van de belangrijste mafiabestrijders van Italië, Roberto Centaro, kon dat beamen: “Ik doe alles om de verkoop van dit spel in Italië te voorkomen. Dit is een waar instructieboek voor wannabe-mafiosi.”
Het verweer van de makers van het spel is dat het een game is voor volwassenen. Volwassenen moeten, zo luidt de dooddoener, oud en wijs genoeg zijn om feiten van fictie te onderscheiden.
Monsters, Inc.
Ze hebben zichzelf weer eens overtroffen. Vergeet Shrek, vergeet alles wat Dreamworks heet, want Pixar is het helemaal. In Monsters Inc. bewegen miljoenen computergestuurde haartjes afzonderlijk van elkaar, raken er levensechte sneeuwvlokken in verstrikt en hebben de makers ook nog kans gezien om een briljant idee om te werken naar een bijzonder vermakelijk script. Eigenlijk is een recensie van één woord al voldoende: kijken.
~
De griezels in Monstropolis werken voor Monsters Inc., een bedrijf dat kinderen bangmaakt en hun angstkreten verzamelt, die gebruikt worden voor de stroomvoorziening van de stad. Hun motto: “We scare because we care”. Maar de monsters zijn eigenlijk bang voor de kinderen, want die kleine kleuters zijn giftig. Wanneer zo’n hummeltje per ongeluk de monsterwereld in wandelt is dat het begin van een geweldig chaotisch avontuur.
De blauwe bangmaker Sulley (stem: John Goodman) is verantwoordelijk voor het kindje, dat hij Boo noemt. Samen met zijn hysterische partner Mike Wazowski probeert hij haar door de juiste uitgang de monsterwereld weer uit te werken, maar de juiste deur is niet zo gemakkelijk meer te vinden. Chaos alom als de afspraakjes van Mike in gevaar komen, de promotie van Sulley op de tocht komt te staan en helemaal wanneer gemene collega Randall lucht krijgt van het kleutertje.
~
Cynischere critici dan ik zullen Shrek misschien prefereren boven Monsters Inc.. Shrek heeft inderdaad meer inside jokes en ook hardere grappen. Maar niet alleen de animatie is in Monsters Inc. stukken beter, het verhaal is ook nog eens origineler. Shrek is het frivole antwoord op Beauty and the Beast, Monsters Inc. is nog met niets te vergelijken. Een-nul voor Pixar. Dreamworks moet met een goed antwoord komen.
PS: Kom op tijd, want voor Monsters Inc. draait een aardig filmpje over schattige vogeltjes. En blijf na afloop natuurlijk even zitten voor de bloopers.
Wie zich tegen de storm aan grappen wil weren, leze de pagina Trivia op IMDB. En wie vast wil weten wat voor groen vlees hij in de kuip heeft, kijke naar de geniale trailer Charades.
Monsters, Inc.
Regie: Pete Docter & David SilvermanJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Voor u geselecteerd door de auteur: