~

Ergens in 2004 ontmoetten de mannen elkaar in het Groningse Vera. Vaatstra: “Op een avond liep ik Frank daar tegen het lijf en begon tegen hem te praten. Ik dacht namelijk dat hij een jeugdvriend van me was, wat later dus niet zo bleek te zijn.”

Dus je bedoelt dat dat rare biografieverhaal echt waar is?
Frank: “Ja, het klinkt misschien vaag, maar zo is het wel gegaan. We raakten aan de praat. In Vera gaat zo’n gesprek dan al gauw over muziek.”
Wymer: “Frank bleek The Gluemen al te kennen. Ik vertelde hem toen dat ik van plan was om een nieuwe band te beginnen en vroeg of hij mee wilde doen. Zo is het in feite allemaal begonnen.”

Via audities kwamen ze kort daarna uit bij bassiste Maike Doornebosch. Audiotransparent-drummer Michel Weber maakte de line-up compleet. Inmiddels heeft Weber de drumstokjes overgedragen aan Jan-Willem van der Veen, de enige die vanmiddag niet aanwezig kan zijn bij het interview. Met Vox Von Braun maakt het viertal broeierige, onderkoelde indierock die sterk doet denken aan de muziek van The Jesus and Mary Chain, The Velvet Underground en Black Rebel Motorcycle Club. De mannen van Subroutine zagen als één van de eersten de potentie ervan en contracteerden de band kort geleden voor hun label.

Hoe zijn jullie eigenlijk in contact gekomen met Subroutine?
Maike: “Ik kende Koen (Ter Heegde -LD.) al wat langer. Toen hij samen met twee vrienden Subroutine begon, heeft hij ons gewoon gevraagd of we wat wilden uitbrengen op hun label.”

~

Wanneer kunnen we die split ongeveer verwachten?
Frank: “We zijn nu bezig met het afmixen van de nummers. Ik denk dat ie zo ergens rond oktober/november zal verschijnen. Waarschijnlijk zullen er twee nummers van ons op de plaat terecht komen.”

Nieuwe nummers?
Frank: “Ja, zo nieuw dat ze nog niet eens op onze Myspace- en website staan.”

Snij je je met vinyl als band niet ontzettend in de vingers? Als je een cd uitbrengt kun je potentieel toch een veel groter publiek bereiken?
Wymer: “Heel veel bands vinden vinyl nog steeds een magisch iets. Waarschijnlijk is het ook een soort sentiment.”
Frank: “Bovendien, iedereen kan tegenwoordig thuis een cd maken. Je ramt een microfoon in de computer en je kunt beginnen. Vinyl is veel exclusiever, veel specialer.”
Wymer: “Probeer maar eens een vinyl plaat te branden op je I-Mac.”
Frank: “Maar inderdaad, het is super onhandig. Ik denk ook dat het meer een soort statement van Subroutine is, het uitbrengen van een splitvinyl.”

Denken jullie al verder, bijvoorbeeld aan een debuutalbum?
Wymer: “Het is de bedoeling dat die in 2007 zal verschijnen.”
Frank: “En mocht dat niet lukken dan komt er volgend jaar sowieso een nieuwe EP.”

Ook bij Subroutine?
Wymer: “Daar hebben we op dit moment nog geen afspraken over gemaakt.”
Frank: “Maar die kans is groot. Het verschil tussen een klein label en een middelgroot label is wat dat betreft ook niet zo heel erg groot. Voor mij ligt het meer aan de betrokkenheid van de mensen die het label runnen.Als we nu bij een iets groter indie label als Livingroom Records zouden zitten… ik vraag me af of die mensen meer voor ons kunnen betekenen. Dat soort labels heeft vaak ook geen bakken met geld klaar staan om jou te helpen met de promotie en opnames. Ook dan zul je dit soort zaken grotendeels zelf moeten bekostigen.”

Ik zie op jullie website dat er de komende tijd geen optredens in de planning staan. Hoe zien jullie Vox Von Braun, als een soort van hobbyproject, of is het menens? Ik vraag dit omdat Frank ook zanger/gitarist is van Propeller.
Frank: “Vox Von Braun is absoluut serieus. Met Propeller zijn we alleen al iets verder; we hebben een plaat uit, hebben een boeker. Bij Vox Von Braun moet het allemaal nog een beetje op gang komen. Onze nieuwe drummer zit er bijvoorbeeld echt net bij. Het optreden tijdens de presentatie van de Subroutine sampler was letterlijk de eerste keer dat we met hem optraden. Wat dat betreft zitten we als formatie duidelijk nog in de beginfase.”

Op de eerste Vox Von Braun EP staat ook rustige, bijna alternatieve country als Mosquito. Live wordt er vooral gerockt met zwaar in distortion gedrenkte, onderkoelde Jesus and Mary Chain/Velvet Underground songs als Lord of Pesetas. Met andere woorden, Vox von Braun heeft twee kanten maar toont er live vooralsnog maar één. Bang om te gevoelig over te komen?
Frank: “Op dit moment is het een bewuste keuze om vooral de rock naar voren te laten komen. In de toekomst zal ook zeker die andere kant tijdens optredens worden verkend. We zijn nu in de oefenruimte bijvoorbeeld bezig met toetsen en andere instrumenten. Het is ook onze bedoeling om iets meer dynamiek in de nummers te gaan aanbrengen.”

Zo’n titel als Lord of pesetas, als je in de tekst ziet dat Las Vegas wordt genoemd, ergens klinkt het allemaal vrij cynisch. Het is vrijdag, laat het geld maar rollen. Liever kiezen voor vermaak, dan zelf je dromen waarmaken. Het leven dat aan je voorbijtrekt, en je laat het gebeuren. Is dat maatschappijkritiek?
Wymer: “Er zit natuurlijk wel een dikke knipoog in die titel hè. Zoals je waarschijnlijk wel weet zijn peseta’s niet zo heel erg veel waard. Het gaat niet zozeer over maatschappijkritiek als wel over oppervlakkigheid.”

Die afkeer van oppervlakkigheid proef ik ook in een nummer als Flowering Land, dat verhaalt over het leven in een band. Het lijkt wel alsof je er moeite mee hebt, een leven waarin het vooral gaat om stoere poses, bier en vrouwen.
Wymer: “Alles heeft zijn keerzijde. Ook als je in een band zit. Die oppervlakkigheid, dat irriteert me soms wel ja. Begrijp me niet verkeerd, vaak is het leven in een band geweldig, maar vanzelfsprekend zijn er ook mindere dingen. Zo moet je regelmatig ontzettend lang wachten voordat je kan spelen. Bovendien maak je soms dagen van 12-13 uur. Af en toe is dat wel erg vermoeiend. Maar al met hoor je ons niet klagen hoor. Dit is wat we alle vier altijd al wilden doen, samen muziek maken, optreden en toeren.”