Het vakmanschap van het driemanschap – BJ Baartmans op gitaar en zang, Sjoerd van Bommel op drums en zang en Mike Roeloefs op toetsen en zang – staat bij iedere Neder-Roots-liefhebber geen seconde ter discussie. Met het zojuist verschenen album Later lonkt de band ook naar internationaal succes; naast het album met Nederlandse teksten is er ook een Engelse versie.

Gedreven internationale allure

De clubzaal van de Verkadefabriek in Den Bosch is gelukkig voorzien van airco. De gezellig opgestelde tafels met uitstekend uitzicht op het fraaie podium en een bar, die tijdens het optreden gewoon open is, vormen de ontspannen ingrediënten voor een fijn avondje muziek. De kundigheid van BJ’s Wild Verband, die hun jongste album Later ten gehore brengt, zorgt ervoor dat deze ingrediënten niet verpest worden, maar gezamenlijk tot een smaakvol geheel voorgeschoteld worden aan het publiek. Wie het aandurfde de hitte te trotseren, laat zich de welkome verkoelende doop van Later gevallen.

De liedjes op het album Later, die ik al mocht voorluisteren, geven alle vertrouwen in een fijne avond. De composities zijn allemaal van hoog niveau. De instrumentale invulling is gedreven en van internationale allure. Niet voor niets reist het drietal af naar Italië, om als support act en begeleidingsband van David Corley de – ongetwijfeld – Engelse versie van de liedjes te laten klinken.

Parel toegevoegd

Baartmans en de zijnen spelen uiteraard alle tien liedjes van het album Later. Mooie momenten zijn er bij het openingsnummer van het album: ‘Er speelt zoveel’ en bij het titelnummer ‘Later’, waarbij Baartmans gitaar speelt en daarmee Mark Knopfler naar de kroon steekt. Het gitaarspel is sowieso van een heel hoog niveau. Als je de ogen sluit en puur luistert, dan hoor je zoveel grootheden langskomen.

‘Gitaar’ is een fijne compositie, die maar deels over het instrument gaat maar meer over de vergelijking met een vrouw. Het nummer ‘Bron’ is een ander in het gehoor springend nummer van de nieuwe plaat. In de introductie vertelt Baartmans over een recensent die schreef dat hij wel een heel grote vinyl-verzameling zou moeten bezitten. Het tegendeel is waar; het is een heel compacte verzameling, maar wel een waar hij wel elke noot van kent. Tijdens een interview jaren geleden in zijn Wild Verband-studio heb ik de verzameling mogen aanschouwen en ik kan dan ook beamen dat deze niet indrukwekkend groot is. Wel indrukwekkend is de lijst aan albums waaraan Baartmans in meerdere of mindere mate zijn bijdrage leverde. Met Later heeft hij hier een werkelijke parel aan toe weten te voegen. Laten we hopen dat heel Nederland het album hoort en dat de Engelse versie tot over de landsgrenzen mag reiken.

Live in Nederland:

24 juli 2015 Zwarte Cross Festival, Bayou Stage
14 augustus 2015 Parade, Amsterdam

Na het uitkomen van hun kritisch ontvangen derde album Wilder Mind, waarop de door het publiek zo geliefde banjo in de ban is gedaan, is het de vraag hoe de nieuwe nummers door

het Nederlandse publiek worden ontvangen. De Britse folk-rockers zijn niet alleen gekomen. Een voorprogramma van maar liefst drie acts – Eaves, Bear’s Den en The Vaccines – moeten het geheel opluisteren. Dit in combinatie met de openluchtlocatie en de vele stands die om het terrein verspreid staan, geeft het geheel meer de ambiance van een klein festival dan van een doorsnee concert. Helaas voor het voorprogramma blijft het toch erg rustig tot het kwik iets gedaald is en de hoofdact aanvangt. Als er later op de avond dan ook nog een verkoelende wind opsteekt, blijkt het opeens een aangenaam zwoele zomeravond voor een openluchtconcert.

Gebalanceerde mix

Waar het gros van het publiek tijdens het voorprogramma nog ontspannen op het gras zat, gaat iedereen bij Mumford & Sons staan. De mannen trekken fel van leer. Ze beginnen met het stevige elektrische nummer ‘Snake Eyes’ van hun nieuwe album, om vervolgens de vertrouwde banjo weer op te pakken. Het enthousiasme straalt van de band af en het publiek begint spontaan mee te klappen en te springen bij het uptempo banjogetokkel van ‘I Will Wait’. De toon van de avond is gezet. Een gebalanceerde mix tussen oud en nieuw materiaal.

De nieuwe elektrische nummers laten zich uitstekend afwisselen met de oudere folk-nummers waar de banjo de boventoon voert. Toch komen de meest enthousiaste reacties bij oudere succesnummers als ‘Lover of the Light’, ‘The Cave’ en ‘Roll Away Your Stone’. Een uitzondering hier op is de single ‘Believe’ van het nieuwe album, waarbij de toehoorders massaal hun telefoon tevoorschijn halen en beginnen te filmen. De band attendeert de toeschouwers hierna er op dat er achter hen een evenzo mooi schouwspel plaatsvindt. Recht tegenover het podium geeft een fabelachtige zonsondergang het veld een gouden glans.

Te intiem

Ondanks dat het volume vanavond niet heel hoog is, is het geluid wel uitstekend uitgebalanceerd. Zowel de ruigere als de wat meer ingetogen stukken komen goed uit de verf. Dit is bij een band met zo’n rijk instrumentarium erg prettig, want er wordt nogal eens gewisseld tussen akoestische en elektrische instrumenten. Er is een glansrol weggelegd voor de viool in ‘Thistle and Weeds’. Ook vocaal laten de Britten vanavond niets te wensen over.

Na ‘Roll Away Your Stone’ wordt het publiek verrast met twee nummers in een intieme akoestische setting. Ondanks de goed verzorgde vocalen is dit toch het mindere deel van het concert. Met alleen een akoestische gitaar en een viertal stemmen komt het geheel niet echt over op het publiek. Het publiek wordt achterin wat rumoerig en veel mensen maken van de gelegenheid gebruik om bier te halen. Misschien iets te intiem voor het massale Goffertpark.

Gevarieerde zomeravond

Na deze kleine inzinking weten de mannen toch de draad weer op te pakken. Een toegift ontbreekt ook op deze avond niet. Nu het pas echt donker is, worden de lichteffecten en lasershow van stal gehaald. Niet overdadig, maar dat past hun ook niet. Het publiek antwoordt door met hun verlichte telefoonschermpjes terug te schijnen.

Als laatste uitspatting weten Mumford & Sons met een denderende uitvoering van hun debuutsingle ‘Little Lion Man’ het hele publiek nog een laatste keer mee te krijgen. Als besluit nog één nummer, de nieuwste single: ‘The Wolf’. Er wordt voorin luidkeels meegeschreeuwd, waarna de fans opgewekt huiswaarts keren van een gevarieerde zomeravond.