Met fanatieke bands in het voorprogramma, strak instrumentaal werk, vlotte dancemoves en een flinke dosis publieksinteractie werd deze belofte werkelijkheid. Voeg daar de aankondiging van een nieuw album aan toe en de avond kan niet meer stuk.

Wisselend enthousiasme

De avond werd opgewarmd met niet één, maar twee voorprogramma’s. De twee Fransozen van de rockband Ko Ko Mo beten het spits af. Hoewel (bijna) niemand uit de zaal bekend leek te zijn met deze hardrock meets pop band, bleek die achterstand gauw ingehaald. Het gitaargeweld van zanger Warren Mutton, in combinatie met de energie van drummer K20, zetten de zaal al gauw aan het dansen. De band weet een modern jasje te geven aan klanken die rechtstreeks uit de seventies lijken te komen en het stemgeluid van de zanger zou niet misstaan hebben in Led Zeppelin. Het eerste voorprogramma wordt opgevolgd met een set van de Duits-Nederlandse rockband Ten Times A Million. Hoewel de vijfkoppige band met een groter aantal op het podium stond dan hun voorgangers en zich goed uitsloofden, wisten ze de energie van het publiek niet vast te houden. Wat dat betreft hadden de twee voorprogramma’s beter in een andere volgorde kunnen spelen.

Grote inhaalslag

Gelukkig kan het hoofdprogramma zelf als geen ander het publiek mee krijgen: Royal Republic zet meteen een goede start neer met ‘Fireman & Dancer’. Het concert is dan wel meerdere keren uitgesteld vanwege corona, deze show doet al dat vergeten. Leadzanger Adam presenteert tussendoor vol trots zijn heavy metal gitaar en constateert meteen dat die gitaar verwarrend is in combinatie met een (naar eigen zeggen) pop quartet. Hij legt uit dat de band houdt van een eclectische mix aan geluiden en genres en zo’n gitaar daarbij niet kan ontbreken. Hij voegt daaraan toe: “we like confusing people, since about 2010”. Wat meteen een perfecte omschrijving is van de band, want hoewel er een stevige garagerock basis ligt, flirten ze graag met andere genres. Soms per album en soms zelfs per nummer. Van metal tot disco, deze band verandert elke muziekstijl naar een typisch eigen geluid.

Het nummer ‘RATA-TATA’ (2021) is vrij nieuw en stond relatief vroeg op de setlist, maar is meteen een publiekslieveling. Het lijkt nu al publieksfavorieten zoals ‘Full Steam Spacemachine’ en ‘Tommy Gun’ te ontstijgen. ‘RATA-TATA’ werd aan het begin gespeeld door de band, maar het refrein werd regelmatig door het publiek herhaald gedurende het hele concert. Zodra er ergens een stilte viel begonnen ze massaal te zingen en later op straat hoorde je het vertrekkende publiek nog steeds. Het is dan ook moeilijk om voor te stellen hoe een concert van Royal Republic eruit heeft gezien voordat dit nummer werd uitgebracht.

Een verrassende wending

Na pittige nummers als ‘Stop Movin’ en ‘Full Steam Spacemachine’ leek het tijd voor een intermezzo. De lichten doofden en fanfaremuziek klonk uit de speakers. Al snel dook de band achterin de zaal bij de licht- en geluidtechniek op.  Waarna ze de zaal op een akoestische uitvoering van het nummer ‘Boomerang’ en enkele anekdotes trakteerden. Zo vertelt Adam over ongemakkelijke interviews toen de band net bestond, interviewers dachten dat de bandleden zowel een erg rock ’n roll leefstijl hadden als dat ze elkaar goed zouden kennen, maar geen van beiden was toen het geval. De bandleden omschreven elkaar stuk voor stuk als ware gentlemen en ideale schoonzonen, totdat gitarist Jonas gevraagd werd om leadzanger Adam te omschrijven. De quote “you get a lot of Adam for your price” mag dan wel op meerdere manieren te interpreteren zijn, vanavond kiezen we voor de positieve manier. De tomeloze energie en  het enthousiasme van de extravagante frontman spatten van het podium af en publieksinteractie wordt nergens geschuwd.

Van disco naar Metallica

Het hoofdprogramma werd afgesloten met mijn persoonlijke favoriet, het disco nummer ‘Anna Leigh’. De band had al duidelijk aangekondigd dat er nog een encore zou komen, maar wist toch het publiek te verrassen door de mannen van Ko Ko Mo mee het podium op te slepen. Samen brachten ze een cover van Lenny Kravitz’ ‘Are You Gonna Go My Way?’ ten gehore, wat al gauw werd opgevolgd door korte covers van Metallica en Mötorhead. Als échte afsluiter werd Royal Republic klassieker ‘Baby’ gespeeld, waar de vier mannen en het gehele publiek nog al hun passie in stopten.

Een avond met deze genre-overstijgende rockband is een aanrader voor wie zin heeft in goede rockmuziek én flink wil bewegen, want ik garandeer je, in de woorden van de vier Zweden zelf’: “you wouldn’t stop movin’ if you could stop movin’ “!