Film / Films

Vechthuwelijk zonder winnaar

recensie: Anatomy of a Fall - Justine Triet

In Anatomy of a Fall wordt echtgenoot en vader Samuel dood aangetroffen voor zijn Franse chalet. Wat volgt is een ingewikkelde opgave: inschatten wie er schuldig is, terwijl enkel de halfblinde zoon en zijn blindengeleidehond getuige waren van de feiten. Afgelopen mei won het mysterieuze drama al geheel terecht een Palme d’Or in Cannes.

In Anatomy of a Fall vallen we binnen in het afgelegen chalet van succesvol schrijfster Sandra Voyter (Sandra Hüller), oud-academicus en schrijver Samuel Maleski (Samuel Theis), hun 11-jarige deels blinde zoon Daniël (Milo Machado-Graner) en zijn hond Snoop. Wanneer Sandra wordt geïnterviewd door een studente, knalt de instrumentale versie van 50 Cents P.I.M.P. hard door de kamer. Doordat het geluid steeds harder en treiteriger wordt opgevoerd, wordt de studente onsubtiel het huis uit gejaagd en verdwijnt Sandra naar boven. Wanneer Daniël even later terugkomt van zijn wandeling met de hond, vindt hij zijn vader voor hun chalet in een plas bloed. Met maar één persoon aanwezig in de wijde omgeving wordt Sandra al snel als verdachte aangewezen.

Van rechtbankthriller naar familiedrama

Na een bombastische inleiding komt de eerste helft van het verhaal wat langzaam op gang. De tweede akte pakt je daarentegen bij de lurven. Wat Triest erg knap doet, is van een rechtbankthriller een mysterieus familiedrama maken. De eerste glimp van Samuel vangen we pas op wanneer hij dood wordt gevonden. Ervan uitgaande dat híj de muziek aan het draaien was op zolder, hebben we al een messcherpe indruk van het imperfecte huwelijk van Samuel en Sandra nog voordat Samuel überhaupt in beeld is geweest. Ook weerhoudt Triest zich ervan de clichés van het genre te volgen. Nadat Samuel is gevonden, zien we geen vertrouwde politieagenten op de voordeur kloppen. In plaats daarvan volgen we hond Snoop in een lage camerahoek, die de plaats delict verlaat en ons zo door het huis van stukjes informatie voorziet.

Schaamrood op de wangen

Al snel belanden we in de rechtszaal. Als blijkt dat Sandra een blauwe plek op haar arm probeert te verdoezelen en dat Samuel een uit de hand gelopen ruzie van de dag voor zijn dood heeft opgenomen, lijkt het gedaan met Sandra. Hoewel de gehele cast de sterren van de hemel speelt, kan je echt niet om Hüller heen. We ontwikkelen een soort haat-liefdeverhouding met haar en worden heen en weer geslingerd in ons oordeel. Zou ze er toe in staat zijn? Wanneer de verdediging de opgenomen ruzie afspeelt – die de arme Daniël ook moet aanhoren – zijn we getuige van een meesterlijk gespeelde clash, met teksten die realistisch, pijnlijk, narcistisch en egoïstisch zijn. Het is een scene die in ieder geval voor ongemak en schaamrood op de wangen zorgt. Wederom kunnen we Sandra niet volledig plaatsen.

Het huwelijk onder vuur

Behalve dat er in Anatomy of a Fall antwoord wordt gegeven op de ogenschijnlijk simpele vraag of er sprake is van moord of zelfmoord, ligt het instituut huwelijk ook onder vuur. Ken je werkelijk de persoon waarmee je getrouwd bent? Wie bepaalt de balans binnen een huwelijk? Hoe ga je er als koppel mee om als je in elkaars vaarwater zit? In een huwelijk van twee schrijvers; wat is feit en wat is fictie? Triest verkiest duidelijk personage-ontwikkeling boven plot. Hoe zij van een rechtbankthriller dit spannende en mysterieuze drama heeft gemaakt, is waanzinnig om te zien. En als dat je niet overtuigt, zou je alleen al voor het acteerwerk van Hüller absoluut deze film moeten zien.