Pagina 1392 – 8weekly.nl

8WEEKLY

Billen zijn in!

Artikel:

donderdag 01 november 2001 / 0 Reactiesdoor: Els Bertens0 Sterren

.

~

Billen zijn weer helemaal in! Volgens de ontwerpers van jeansmerk Lee Cooper mogen billen tegenwoordig gezien worden: ze ontwierpen een broek die de bilnaad gedeeltelijk blootlegt. De broeken zijn in Engeland al een groot succes.

Butt Couture

Lee Cooper vroeg student-ontwerpers om een broekontwerp dat de nadruk zou leggen op de billen. Het resultaat was deze nieuwe mode: de ‘Butt Couture’.

Mannen en vrouwen

De broek is zowel voor mannen als voor vrouwen gemaakt, en hangt los van de tailleband. Hierdoor zakt de broek wat, zodat een stukje bil te zien is.
Vanaf volgend jaar gaat de broek het Europese continent veroveren.

Film / Achtergrond

special:

Soldaat van Oranje 2: het vervolg

woensdag 31 oktober 2001 / 0 Reactiesdoor: Gijs Rademaker0 Sterren

.

~

Er komt een vervolg op Paul Verhoevens klassieker Soldaat van Oranje. Dit tweede deel, dat gebaseerd is op de rest van de autobiografie van Erik Hazelhoff Roelfzema, zal geregisseerd worden door Jean van de Velde (Lek, All Stars).

Het verhaal speelt zich vijfentwintig jaar na het origineel af en gaat met name over de treinkapingen in Drenthe. Er wordt geprobeerd om een mix samen te stellen van Nederlandse en internationale sterren als Rutger Hauer, Antonie Kamerling, Cas Jansen, Lucy Liu, Famke Janssen en Ben Kingsley. Naar verwachting is de cast in december compleet.
Regisseur Van de Velde schreef naar eigen zeggen het script voor de film tien jaar geleden al, maar deze bleef om verschillende redenen op de plank liggen.

Geld verdienen

Natuurlijk geen Nederlandse film zonder gunstige belastingmaatregelen, dus als je ergens nog wat geld in een oude sok hebt liggen (minimaal 25.000 gulden), kun je rekenen op twintig tot dertig procent rendement. Voor meer informatie over de film-cv kun je hier kijken. Soldaat Van Oranje 2 zal door Warner Bros. worden uitgebracht.

Jaar: 2024

Film / Achtergrond

special:

Complete Harry Pottersoundtrack online

woensdag 31 oktober 2001 / 0 Reactiesdoor: Melson Zwerver0 Sterren

.

~

America Online, beter bekend als AOL, heeft de volledige soundtrack van de nieuwe Harry Potter-film integraal online gezet. De muziek van John Williams zal waarschijnlijk te downloaden zijn tot de CD volgende week in de winkels ligt, dus wees er snel bij.

John Williams heeft een paar van de meest bekende soundtracks ter wereld geschreven dankzij zijn jarenlange samenwerking met Steven Spielberg en films als Jaws, ET, Jurassic Park, Schindler’s List, Indiana Jones en Star Wars.

De muziek klinkt op het eerste gehoor standaard-Williams: bakken vol zoete strijkers, koperblazers en een hoofdthema dat zich meteen vastbijt in je geheugen.
Je kunt binnenkort een uitgebreide review verwachten bij 8WEEKLY.

De soundtrack (73:34 minuten, 35MB) is hier te beluisteren. Je hebt een RealPlayer nodig.

Jaar: 2024

8WEEKLY

Aquanox

Artikel: Aquanox

woensdag 31 oktober 2001 / 0 Reactiesdoor: Patrick Ratelband0 Sterren

.

Massive Development (MD) is een relatief nieuw bedrijfje uit Duitsland. MD heeft een keer eerder een andere game uitgebracht, namelijk het alleen in het Duits verschenen Schleichfahrt, maar die game is een hele grote flop geworden. Aquanox is wat MD groot gaat maken.

~

Aquanox speelt zich af in de toekomst na “de grote nucleaire oorlog”. De hele oppervlakte van de planeet is onbewoonbaar geworden en doordat door alle hitte de poolkappen gesmolten zijn is het wateroppervlak van de planeet gestegen tot bijna 100%. De enige veilige plaats om te overleven is onder water. Denk hier een beetje aan het verhaal van Waterworld. Niemand weet meer dat er boven water nog leven mogelijk is, laat staan dat er droog land bestaat. Jij moet je als soort van huurling staande zien te houden in deze criminele nieuwe wereld.

De game op zich is een vorm van Descent. Je zweeft als het ware in je onderzeeër door het water en knalt her en der vijanden af. Dit alles gaat gepaard met prachtig visueel geweld en donderend geraas uit de boxen van je PC. Na de game gespeeld te hebben begon ik pas te begrijpen

~

waarom deze game gebruikt wordt om high end computers mee te testen. Met mijn AMD 700 en TNT2 was de game nog heel goed te doen, alleen had het alles op ongeveer het laagste niveau qua detail ingesteld zonder dat ik het wist. Toen ik dus even aan de instellingen ging prutsen en het naar gemiddeld gooide kon mijn computer er al geen touw meer aan vast knopen.

De gameplay is goed voor de dommere mensen onder ons. Gewoon neerknallen als er een rood pijltje naar wijst en volgen of beschermen als het pijltje geel is. Helaas heeft de game een lineair verloop en zullen de beslissingen die jij maakt dus alleen maar invloed hebben op de hoeveelheid credits die je krijgt, niet op de rest van de game. De multiplay heb ik nog niet kunnen testen, maar als die net zo is als in Descent, dan zit het wel snor.

Graphics:

9

Sound:

9

Gameplay:

6

Houdbaarheid:

7

Overall: 7,7

Boeken / Reportage

special: Bertie Bott's Every Flavour Beans

Mierikswortel en kots met suiker

woensdag 31 oktober 2001 / 0 Reactiesdoor: Els Bertens0 Sterren

De Harry Potterhype begint zo langzamerhand griezelige vormen aan te nemen. Het duurt nog een kleine maand voordat de eerste film uitkomt, maar winkels liggen vol met sokken, mappen, opschrijfboekjes, dekbedden, nepbrillen, opplaklittekens en andere memorabilia. Toegegeven, de wereld van het kleine tovenaarsjongetje is bij uitstek geschikt voor exploitatie. Niet elk item is echter even aantrekkelijk als het lijkt.

~

“Ah! Bertie Bott’s Every Flavour Beans! I was unfortunate enough in my youth to come across a vomit-flavoured one, and since then I’m afraid I’ve rather lost my liking for them – but I think I’ll be safe with a nice toffee, don’t you?”
He smiled and popped the golden-brown bean into his mouth. Then he choked and said, “Alas! Earwax!”
Harry Potter and the Philosopher’s Stone

Bertie Bott’s Every Flavour Beans. Al bij het lezen van het boek leek het een leuk idee om die snoepjes ook eens in het echt te proeven. Wat is er nu leuker dan een verrassings-snoepje, dat niet altijd maar zoet en kleverig smaakt, maar plotseling naar wortel, naar gras of, minder lekker, naar oorsmeer? Dat dachten de mensen van Warner Bros. waarschijnlijk ook, en sinds kort liggen er bij alle Nederlandse Albert Heijnkassa’s kleine doosjes met heuse Smekkies in Alle Smaken, zoals de Nederlandse vertaler de snoepjes heeft genoemd. Tijd voor een proeverij!

~

De minder alledaagse smaken die eventueel tegen zouden kunnen vallen zijn door de fabrikant voorzien van een uitroepteken. Jammer, want zo is het verrassingseffect er natuurlijk al af. Maar toch, de boontjes verraden met hun kleur niet meteen wat hun smaak is. Een groene smaakt weliswaar naar appel en een gele naar citroen, maar de roze en blauwe liggen minder voor de hand: popcorn en kokosnoot. Deze snoepjes zijn allemaal nog zonder uitroepteken en betrekkelijk veilig, al is de zoete popcorn een vreemde gewaarwording. Je eet een snoepje maar je waant je in de bioscoop!

Op het doosje staat al welke smaken erin zitten, en de uitroeptekenboontjes zijn op smaak gebracht met wortel, tomaat en mierikswortel. Geen gras, kots of oorsmeer dus, maar als je er even over nadenkt is het ook niet erg slim om als snoepfabrikant iets te maken wat iedereen meteen uitspuugt. Mierikswortel is de meest gevaarlijke boon en smaakt even naar peper, maar al gauw is het snoepje net zo zoet als alle andere. Dat is meteen het grootste probleem van de Bertie Bott’s Every Flavour Beans: alles smaakt zoet. Je eet tomaat met suiker, wortel met suiker, ja zelfs citroen maken ze in de fabriek mierzoet.

De bonen smaken allemaal nogal chemisch, en vooral zoet. Op het moment dat je Smekkie in je mond gaat, smaakt hij het best. Je hebt dan heel even de echte smaak, daarna komt de suiker vrij en is het afgelopen. Al met al zijn de Bertie Bott’s Every Flavour Beans niet zo’n geslaagd experiment. Het zijn allemaal kunstmatige aroma’s en alles smaakt nog steeds meer naar geraffineerde suiker dan naar iets anders. Met al dat zoet moeten je tanden er alleen al bij het zien van een Smekkie spontaan uitvallen.

Jammer dat Warner Bros. en de snoepfabrikanten niet wat verder zijn gegaan. Er zijn vast genoeg moeders die verzuchten dat hun kinderen zo ongelofelijk veel snoepen. Een Bertie Bott’s Every Flavour Bean is dan de oplossing: één snoepje met spruitjes-, witlof- of kotssmaak is de oplossing. Maar of de fabrikant daarmee akkoord gaat? De tandarts in ieder geval.

Muziek / Concert

Heather Nova live

recensie:

woensdag 31 oktober 2001 / 0 Reactiesdoor: Jeroen 0 Sterren

.

~

Ik mag graag een concertje bezoeken. Voor een tientje naar Vera, twee tientjes voor Eurosonic en in een grijs verleden kreeg je in Simplon ook nog wel eens veel voor weinig. Nu hebben we in Groningen – dankzij de Oosterpoort – inmiddels ook kennis kunnen nemen van modern prijsbeleid in de muziekwereld, maar de Heineken Music Hall in Amsterdam doet toch echt de klomp van elke rechtgeaarde noordelijke boer breken.

Zo speelde Heather Nova aan de vooravond van Lowlands nog voor een paar tientjes in de Melkweg, een schitterende zaal overigens: modern, maar alle gelegenheid biedend voor een smoezelig concert. Het optreden van Nova moet in de ogen van de HMH-programmeur briljant geweest zijn, want niet veel later prijkte zij opnieuw op de hoofdstedelijke aanplakbiljetten. Kosten kaartje: 61 gulden! Tel daar de prijs van een pilsje (vier gulden) en de kosten van het afgeven van je tas (vijf gulden) bij op zie hier: honderd piek kwijt voor een tegenvallende avond.

Want een concertzaal hoort donker en smoezelig te zijn. Ondoorzichtelijk met overal waar je kijkt langharig werkschuw tuig met een licht dreigende uitstraling, maar dat voor hetzelfde bandje komt als jij en dus is het goed. Met toiletten waar je alleen gedreven door een ware doodsverachting naar binnen durft. Met bier uit flesjes voor hooguit een rijksdaalder. Niets van dat alles in Amsterdam! Licht en transparant bleken de kernwoorden bij de bouw van deze sporthal. De inrichting is zo klinisch dat je jezelf bijna in een ziekenhuis waant. Wat sfeer betreft had de organisatie voor veel minder geld beter een videootje van Heather Nova kunnen afdraaien in het naastgelegen Pathé.

Toch viel de teleurstelling van een weggegooide zaterdagavond niet geheel en al op het conto van HMH te schrijven. Het was toch vooral de breekbaarheid van Heathers debuut-cd Oyster die mij naar Amsterdam dreef, daarmee negerend dat haar drie volgende platen stuk voor stuk de overtuigingskracht van de eerste misten. In de meeste nummers paste Nova zich dan ook naadloos aan aan de steriele omgeving van de muziekfabriek HMH. Kwalitatief kan ik geen onvertogen woord laten vallen, maar een beetje muziekliefhebber wil nu eenmaal meer. En met drie van haar oudste – en schitterend uitgevoerde – nummers bleef de oogst toch tegenvallend.

Wat mij betreft mogen Nova en HMH nu samen op een boot gezet worden, die tergend langzaam de Bermuda-driehoek binnenklotst. Die zaal moet verdwijnen, afgebroken worden tot de laatste steen. Ik verlang naar Groningen, naar Eurosonic. Arid en Soulwax in Huize Maas! JJ72 in het theater! Dat waren nog eens tijden! Gelukkig speelt er op 7 november weer een schitterend onbekend bandje in Vera. Maar oeps… dat mocht ik niet doorvertellen!

Heather Nova

Prijs: €
Gezien op zaterdag 27 oktober 2001 in Heineken Music Hall, Amsterdam

Muziek / Achtergrond

special:

Madrugada moet geheim blijven

maandag 29 oktober 2001 / 0 Reactiesdoor: Mark Hospers0 Sterren

Er zijn van die bands die het vooral heel goed doen in eigen land. The Tragically Hip en the Dave Matthews band zijn hier voorbeelden van. Beide groepen zijn enorm populair in hun thuisland, respectievelijk Canada en de Verenigde Staten, maar zij krijgen vreemd genoeg in het buitenland haast geen voet aan de grond (op een beperkte schare fans na). Het Noorse Madrugada is ook zo’n band die het in Nederland alleen goed doet in het clubcircuit. En gelukkig maar! Madrugada moet mijn geheim blijven.

~

De eerste keer dat ik met dit Noorse viertal in aanraking kwam, was in 1999 toen na een aantal e.p.’s hun eerste fulltime album Industrial Silence uitkwam. Het eerste nummer Vocal zet meteen de toon voor het hele album. Een zwaar, zeer sfeervol gitaargeluid en een stem beter dan die van Jim Morisson en Stuart Staples (Tindersticks) bij elkaar. Sivert Høyem is de naam van de zanger, die de plaat samen met gitarist Robert S. Burås, bassist Frode Jacobsen en drummer Jon Lauvland tot een intens emotioneel geladen meesterwerk maakt. Een meesterwerk dat misschien nog wel wordt overtroffen door het tweede album The Nightly Disease uit 2001, met opnieuw een fantastisch openingsnummer: Black Mambo.

Vorig jaar speelde de band ’s morgens in de vroegte op Pinkpop in de 3fm tent. Het optreden was goed, maar de muziek die Madrugada maakt, past niet bij de steeds feller wordende ochtendzon op de pinkstermaandag. Je zet ’s ochtends toch thuis bij de koffie of bij de krant ook geen Tindersticks op? Deze muziek hoort laat op de avond in het donker te worden gespeeld om je mee te voeren in de nacht. De vreemde programmering van die dag zal er wel mee te maken hebben gehad dat zanger Høyem niet helemaal zelfverzekerd overkwam. Dit in tegenstelling tot zijn houding op Lowlands 2001. Hier was hij een echte frontman, die wist hoe hij zijn publiek moest vermaken. En hoe… kippenvel all over. Madrugada werd een van dé bands van het festival met een zeer strak en meeslepend optreden (ook een geweldige lichtshow trouwens). Waar grote acts als Tricky, Eels en de hitmachine Live tegenvielen, stak deze underdog bijna overal met kop en schouders bovenuit.

~

Madrugada mag niet te populair worden in Nederland. Het zou toch een nachtmerrie zijn naar Ahoy te moeten om deze groep live te kunnen zien spelen. En dan achter je een stel veertienjarige meisjes volslagen idolaat van deze vier ‘Noorse goden’ en vóór je een stel ongeïnteresseerden die altijd al eens naar Ahoy toe wilden. Nee, deze band moet blijven optreden in het clubcircuit. Madrugada houdt net als bijvoorbeeld haar landgenoten van Motorpsycho de romantiek van het met diepgang maken van muziek in leven. De muziek ligt zwaar op de hand, maar dat mag niemand tegenhouden om een album te kopen of om een concert te bezoeken.

Zoals ik al eerder zei, is Madrugada zo’n band die ik absoluut voor mezelf wil houden, zodat de zaaltjes klein en de optredens intens blijven. Ik ga dan ook niet vertellen dat Madrugada op 7 november in het Groningse Vera staat en dat ik zeer zeker van de partij zal zijn. Shit, ik met mijn grote bek. Niet verder vertellen hoor!

Officiële Madrugada-site

Madrugada

Muziek / Achtergrond

special:

Prelist Chemical Brothers

maandag 29 oktober 2001 / 0 Reactiesdoor: Gijs Rademaker0 Sterren

.

~

In de eerste maand van het komende jaar (inderdaad: januari 2002) komt er waarschijnlijk weer een nieuwe Chemical Brothers plaat op de markt. Op internet circuleren al enkele nummers die waarschijnlijk op het album komen. Minimaal twee daarvan hebben een bekende gastzanger(es).
Zo is Richard Ashcroft, de zanger van The Verve, te horen op het nummer The test en is Beth Orton verantwoordelijk voor de zanglijn in The state we’re in.

Naast de nodige mp3’s staat ook de vermoedelijke tracklist op het internet. Hoewel hij nog niet bevestigd is, geven ook wij hem:

Come with us
It began in Afrika
Galaxy bounce
Star guitar
Hoops
My elastic eye
The state we’re in
Denmark
Pioneer skies
The test

Bron: www.nme.com

Muziek / Album

De Uitverkorenen – Kruistocht door de ruimte

recensie: Kruistocht door de ruimte

maandag 29 oktober 2001 / 0 Reactiesdoor: Jan Auke Brink0 Sterren

.

~

Een aantal jaren geleden richtten de heren van Osdorp Posse Ramp Records op. Met dit eigen label zou de nederhop-scene gestimuleerd moeten worden. Het eerste album dat bij Ramp uitkwam was Subwoefers van de Onderhonden. De Onderhonden zijn geen bestaande band, maar een samenwerkingsverband van verschillende nederhopartiesten. Ook De Uitverkorenen zaten in dit samenwerkingsverband; zij werkten mee aan het nummer Voet aan de grond. De samenwerking met Ramp en met Osdorp Posse beviel zo goed, dat De Uitverkorenen bij dit label tekenden. En nu is er dan de tweede volledige plaat van ze.

De muziek van De Uitverkorenen lijkt echter nergens op de agressieve hiphop van bijvoorbeeld Osdorp Posse. In hun biografie staat te lezen dat De Uitverkorenen geïnspireerd zijn door soul, funk, disco, reggae en hiphop. Dit resulteert in een relaxte mix van de verschillende stijlen.
De Uitverkorenen bestaan uit Lucifer, Jasperlanus en Slimme Vogel. De raps van deze drie zijn net als de muziek niet agressief. Ze vloeien lekker over de beats en verhalen over hoe De Uitverkorenen om vijf voor twaalf met hun ruimteschip landen, met als missie het verspreiden van de nederhop. Het grootste gedeelte van de plaat houdt inderdaad verband met de ruimtereis; soms zit het in de teksten verweven, soms zit het in tussenstukjes en soms is het puur muzikaal, maar het thema blijft aanwezig.

~

Dat is echter niet het enige thema op dit album. De Uitverkorenen ontleden de maatschappij en leggen feilloos allerhande misstanden en problemen bloot, zoals honger naar geld, slecht ouderschap en stress. Zo spuwen ze hun gal over drugsgebruik in Dope is de duivel, gaat Wordt de wereld gek? over zinloos geweld en verhaalt Reageerbuisgeneratie over de jongeren van tegenwoordig, die niet meer naar school gaan en geweld verheerlijken.
Daarnaast staan ook op deze plaat een aantal nummers die over nederhop handelen. Het schijnt dat er geen album in dit genre gemaakt kan worden zonder het genre zelf te berijmen. Iedere groep vindt zichzelf altijd het allerbeste dat de nederhop heeft voortgebracht en er moet op ieder album plek worden gemaakt voor die boodschap. Ook De Uitverkorenen offeren een aantal nummers aan die boodschap en zijn daarin niet anders dan de rest. Ze maken duidelijk dat ook zij neppers zwaar dissen en dat Lucifer, Slimme Vogel en Jasperlanus eigenlijk de drie beste rappers van Nederland zijn. De nummers die hierover handelen zijn in het algemeen niet slecht, maar het onderwerp is zo onderhand wel erg uitgekauwd en daarmee helemaal niet meer spannend. Als je de nederhop echt groot wilt maken, stop al die neppe vetes dan en doe waar je goed in bent.

Al met al is Kruistocht door de ruimte een goed album, dat lekker in het gehoor ligt en voor een groot gedeelte zelfs een boodschap bevat. Groot voordeel is dat De Uitverkorenen een hele eigen stijl hebben en niet meedoen met de agressieve tendens die in de underground nederhop-scene bestaat. Met een gastrap van Def P lijkt dat toch nog even boven te komen drijven, maar gelukkig laten De Uitverkorenen zich niet meeslepen.

De Uitverkorenen

Album: Kruistocht door de ruimte
Prijs: €
Aantal tracks: 19

Muziek / Album

Effectpedalen draaien overuren

recensie: This Beautiful Mess - Falling On Deaf Ears

maandag 29 oktober 2001 / 0 Reactiesdoor: Mark Hospers0 Sterren

.

~

Uitkijkend over het water, met de priemende blik van Michiel de Ruyter in mijn rug, denk ik aan mijn aanstaande overtocht naar Breskens. Ik bevind mij in het reeds door Bløf veelvuldig bezongen Vlissingen, de thuishaven van This Beautiful Mess, de haven waar volgens de website van deze vier muzikanten ‘de snelweg [hoe poëtisch] eindigt in de zee’.

This Beautiful Mess is een band die op geen enkele manier past binnen het oer-Hollandse geluid van de stroming die wij nederpop noemen en waarvan Bløf een duidelijk voorbeeld is. Nee, deze jongens maken op hun religieus getinte debuutalbum Falling On Deaf Ears geen gebruik van het standaard plug-and-play gitaargeluid van vele andere bands. Het zijn de effectpedaaltjes die overuren maken. This Beautiful Mess metselt alle elf liedjes op het album dicht door het gebruik van een scala aan effecten, met als resultaat een behoorlijke geluidsmuur, ook in de rustiger nummers.

~

Radiohead lijkt de grote inspirator te zijn, wat maar weer eens aangeeft dat Thom Yorke en de zijnen steeds meer en meer hun sporen achterlaten in de hedendaagse populaire muziek. Waar Radiohead echter uitblinkt in het gebruik en de afwisseling van elektronisch vernuft en briljante gitaareffecten, blijft This Beautiful Mess drie kwartier lang steken bij een weinig afwisselend geluid. Een band als Radiohead begrijpt maar al te goed dat de ultieme schoonheid niet altijd wordt bereikt door het gebruik van zoveel mogelijk effecten, maar ook door het achterwege laten ervan.

Falling On Deaf Ears is toch zeker geen slecht debuut. Het is een echte groeiplaat, om maar eens een clichéwoord te gebruiken. De zeer zwaarmoedige liedjes lijken bij eerste beluistering redelijk vlak (net als de zang van frontman Arjen van Wijk) en blijven zeker niet hangen. Pas na meerdere luistersessies geeft dit album haar bescheiden kwaliteit prijs.

Als This Beautiful Mess zich een beter uitgebalanceerd geluid aanmeet en haar muziek meer rustpunten laat bevatten, kan de band best groot worden in Nederland (in ieder geval in het religieuze circuit). Tot dan moeten wij het doen met deze moeilijk te beluisteren plaat en blijft Bløf de Zeeuwse trots: “Vlissingen ademt zwaar en moedeloos vannacht.”

This Beautiful Mess

Album: Falling On Deaf Ears
Prijs: €