Muziek / Achtergrond
special: Bands op Eurosonic/Noorderslag

Onbekend Voorspel: The Dollybirds

Vrijdag 11 en zaterdag 12 januari 2002 vinden respectievelijk het Eurosonic- en het Noorderslag-festival plaats. Op Eurosonic staan talentvolle bands uit geheel Europa die de potentie hebben om binnenkort helemaal door te breken, terwijl op Noorderslag het beste dat de Nederlandse popmuziek momenteel te bieden heeft zal aantreden. Bands als Bløf en Di-rect behoeven geen introductie, maar aangezien er erg veel, nog betrekkelijk onbekend, talent op beide dagen staat geboekt, zullen wij enkele bands hier introduceren. Een voorspel met het onbekende.

Deel 5: The Dollybirds

Een interview met drummer Jim Klingers.

~

2001 was een succesvol jaar voor The Dollybirds. Wat zie je als het grote hoogtepunt van het afgelopen jaar?
Ik denk toch wel ons optreden op Lowlands. Daar waren we op ons best. Een stomende gig in een afgeladen India-tent. Voor ons geldt meestal: hoe heter, hoe beter. Nou, het was daar 40 graden en ik had nog flinke koorts ook, dus dat zat wel goed.
Ander hoogtepunt was dat ons singeltje Tup Te Dup het een paar weken uithield in de Top100 en gevraagd werd als sountrack voor Big Brother (of was dat nou juist een dieptepunt?). Inmiddels wordt het nummer zelfs gebruikt als aankondigingstune voor The Dukes of Hazzard en Happy Days. Kan het mooier: The Fonz met Tup Te Dup eronder!!

Had je zelf ooit verwacht zo ver als je nu bent te komen met The Dollybirds en wat verwacht je in de toekomst nog te bereiken?
We zijn inderdaad verder gekomen dan ik ooit had gedacht. En dan heb ik het niet zozeer over het uitbrengen van een plaat en het doen van ‘grote’ optredens. Daarop heb ik altijd wel min of meer gerekend. Sterker: ik dacht dat het ons allemaal een stuk sneller in de schoot zou komen vallen. Maar wat ik nooit had verwacht, is dat wij na bijna zeven jaar ploeteren er allevier nog zo’n ongelofelijke zin in zouden hebben. Dat die drie andere gasten uit hetzelfde hout gesneden blijken te zijn als ik, daarover kan ik mij elke dag verheugen en verbazen. Toch ben ik tegenwoordig heel bescheiden in m’n verwachtigingen, dan valt het tenminste altijd mee. Met een beetje mazzel denk ik dat het voor ons mogelijk moet zijn enige bekendheid op te bouwen in het buitenland.

~

Jullie nieuwe album Popcorn & A Diet Coke ligt vanaf 14 januari in de winkels. Hoe zou je dat album omschrijven?
Een hele zomerse, gevarieerde plaat die makkelijk wegluistert maar bij nader inzien allerlei ingenieuze dingetjes herbergt. Wat The Dollybirds onderscheidt van andere bands in Nederland zijn de drie leadzangers, die elk een zeer eigen stemgeluid hebben. Daar hebben we op de plaat uiteraard ons voordeel mee gedaan.

Wat vind je de beste en wat de slechtste band/act van 2001?
The Shavers op het Beeckesteijnfestival vond ik grandioos. Vooral de drummer spreekt me aan. Zoals die af en toe met verwilderde blik een drumstok tussen de tanden neemt… Geweldig! En slechte acts, tsja, ik ken er genoeg, maar ik hou er niet van om andere bands af te kraken. Daarvoor heb ik vroeger zelf in teveel brakke bandjes gespeeld.

Als je de keuze uit sex, drugs en rock ’n roll hebt, welke van de drie kies je dan?
Rock ’n roll, vooral omdat je daarmee de sex geenszins uitsluit. Aan drugs doe ik niet.

Wat is je grootste muzikale wens ooit?
Een avondvullende drumsolo in een uitverkochte Arena.

Wat wilde je vroeger als klein kind worden?
Metselaar, speelgoedfabrikant, boer en vervolgens zwerver. Ik heb ook nog een tijdje kasteelheer willen worden, en dat wil ik eigenlijk nog steeds.

Thedollybirds.nl is een mooie internetpagina met een levendig guestbook. Lees je altijd wat er in dat guestbook geschreven wordt en ben je zelf veel op internet te vinden? Zo ja: wat is je favoriete internetpagina?
De website wordt gemaakt door Maarten, onze zanger/bassist. Hij is webdesigner van beroep. Ik lees het guestbook altijd, al begrijp ik geen snars van sommige boodschappen. Verder ben ik bepaald geen webtijger. Ik kijk voornamelijk voor praktisch gebruik op muziek- en instrumentensites.

Ik wens je een fijn en succesvol 2002.
Jij ook een heel goed jaar!

8WEEKLY

Voetbalteam heeft bijzondere verdediger

Artikel:

.

~

De Schotse voetbalclub Hibernian heeft sinds kort een wel heel bijzondere verdediger in huis: eentje die de tribunes beveiligt tegen duivenpoep.

Robop, zo heet de verdediger, is een mechanische roofvogel. Zijn taak is de vele duiven te verjagen die de tribunes van het stadion Easter Road in Edinburgh bevuilen.

De 59-jarige Allan Davie ontwikkelde de vogel nadat een vriend van hem vertelde dat er winst mee te maken was in de ongediertebestrijding. Davie: “De troep die duiven achterlaten is een enorm probleem en het kost handenvol geld om het te bestrijden. Netten om een brug hangen kost bijvoorbeeld bijna 2 miljoen euro.”

De 45 centimeter grote vogel ziet eruit en klinkt als een echte roofvogel. Hij beweegt zijn vleugels, kan zich uitrekken en is bestand tegen alle weertypen. “’s Nachts gaat hij uit,” zegt Davie. “In de proeven die we tot dusver hebben gedaan shrikken de duiven zich dood.” Davie hoopt dat de vogel de voetbalclub geluk kan brengen in de Schotse Premier League.
Hibernian bengelt momenteel onderaan.

8WEEKLY

Donkere wolken boven Braziliaanse weerman

Artikel:

.

~

Een Braziliaanse weerman moet wellicht voor de rechter verschijnen nu zijn voorspellingen niet zijn uitgekomen. Luiz Carlos Austin voorzag kou en slagregens, onweer en hagel op oudjaarsavond, maar die bleven uit. De burgemeester van Rio de Janeiro wil de weerman nu aanklagen voor het veroorzaken van ongewenste paniek, waardoor hij tot zes maanden de gevangenis in kan.

Burgemeester Cesar Maya liet weten dat de voorspellingen erg onrustbarend waren. Zijn woordvoerder: “Als hij ze opzettelijk heeft gedaan is dat een misdaad.” De vooruitzichten waren in tegenspraak met de voorspellingen die de lokale autoriteiten hadden gedaan. Zij zeiden dat de dag bewolkt zou beginnen en dat het later zou opklaren. Zware regenval zorgde de afgelopen week voor modderstromen in en rond Rio de Janeiro en kostte aan 71 mensen het leven.

Luiz Carlos Austin ontkent dat hij onverantwoordelijk heeft voorspeld: “Wij meteorologen waren het erover eens. Er zouden problemen komen met een koudefront. Alleen verdween dat front eerder dan verwacht.”

Boeken / Fictie

Tot men een ons weegt

recensie: Wachten

Wachten begint met een van de mooiste zinnen van het hele boek: Elke zomer keerde Lin Kong terug naar Gansdorp om van zijn vrouw Shuyu te scheiden. Die zin zet de toon voor de rest van het boek. Lin Kong wil scheiden, maar hij krijgt geen toestemming en doet het jaar daarop een nieuwe poging, die even vruchteloos is. Wachten is een lange geschiedenis die zich voortsleept en voortsleept zonder dat iemand daadwerkelijk vooruitgang boekt.

~

Lin Kong werkt als dokter in de stad. Zijn vrouw en dochter leven gescheiden van hem op het platteland. Zijn huwelijk werd niet uit liefde gesloten, en hij heeft nooit van zijn vrouw gehouden. Shuyu heeft ingebonden voeten, die inmiddels al decennia uit de mode zijn in China. Zij houdt wel van haar echtgenoot en bovendien is het haar plicht hem te gehoorzamen en te verzorgen. Elke zomer, wanneer hij vastbesloten is de scheiding door te zetten, voelt Lin zich schuldig. Het zou zoveel makkelijker zijn als Shuyu hem niet zo goed behandelde.

Er is nog een vrouw in het spel. Manna, verpleegster in hetzelfde ziekenhuis, heeft haar oog laten vallen op Lin. Ze is al zesentwintig en binnen niet al te lang een oude vrijster. Ze houdt van Lin en Lin mag haar ook erg graag, maar de Chinese wet verbiedt hen om buiten het ziekenhuis met hem gezien te worden. Ze mogen ook niet samen slapen. Hun contact blijft platonisch, gesprekken in de kantine, en dat frustreert Manna.

Wachten is een subtiele dans tussen de liefde en de tijd. De Chinese wet staat een nieuw huwelijk toe als man en vrouw achttien jaar gescheiden hebben geleefd. Er zit voor Lin en Manna weinig anders op dan te wachten, en van wachten is dit boek doordrenkt.
Wachten, de tijd doden, geeft ruimte voor twijfel. Kan Manna niet beter met iemand anders trouwen om zo haar carrière niet te remmen? En houdt Lin eigenlijk wel met heel zijn hart van Manna? Hij lijkt bezorgder om zijn aanzien dan om zijn toekomst. Hij doet weinig, legt zich neer bij elke weigering en wacht af.

~

Het ligt er erg dik bovenop, al dat getwijfel en getalm. Slechts weinig wordt aan de verbeelding van de lezer overgelaten en Ha Jin, of zijn vertalers, is niet iemand van de zorgvuldig opgeroepen sfeer of de betekenisvolle stilte. Zoals hij zijn personages beschrijft komen ze over als botte mensen, met botte gedachten en een afgestompte wil. Manna wordt een klagend viswijf, Lin een besluiteloos mietje en hun omgeving bestaat enkel en alleen uit bemoeizuchtige lieden die geen van allen het beste voor hebben met het stelletje.

Wachten beschrijft een diepzinnig verhaal, over hoe besluiteloosheid, zorg om carrière en angst om wat anderen van je denken liefde in de weg kan staan. De Chinese maatschappij laat geen liefde toe, zo lijkt het wel. Maar eigenlijk is het in Wachten de schrijver zelf die geen liefde toelaat. Zijn scherpe, afgebeten zinnen verraden al lang tevoren dat hij Manna en Lin geen lang en gelukkig samenzijn wenst. Hun gedachten zijn een open boek, en van subtiliteiten hebben de twee tortelduifjes nog nooit gehoord. Ze zijn bijna vervelend; mensen die wat willen, maar er niet voor willen vechten. Toch weet Ha Jin aan het wachten een plotseling bijzonder mooi einde te geven, waarin de ware aard van Lin Kong naar boven komt.

Wachten gaat over de tijd doden en over een ver doel tergend langzaam dichterbij zien komen. Het boek laat zich dan ook niet lezen als een verrassing, maar als een trage wandelaar die de top van de berg al uren in zicht heeft en zich er moeizaam naar toesleept. En het mag dan ook geen verrassing heten dat het na de top bergafwaarts gaat. Zowel letterlijk als figuurlijk.

Muziek / Achtergrond
special: Bands op Eurosonic/Noorderslag

Onbekend Voorspel: This Beautiful Mess

Vrijdag 11 en zaterdag 12 januari 2002 vinden respectievelijk het Eurosonic- en het Noorderslag-festival plaats. Op Eurosonic staan talentvolle bands uit geheel Europa die de potentie hebben om binnenkort helemaal door te breken, terwijl op Noorderslag het beste dat de Nederlandse popmuziek momenteel te bieden heeft zal aantreden. We introduceren hier enkele bands. Een voorspel met het onbekende.

Deel 3: This Beautiful Mess

~

This Beautiful Mess is de winnaar van Popslag 2001, een jaarlijkse bandjeswedstrijd op Radio 3. Wekelijks strijden in het programma Buzz, uitgezonden zondag van 18.00 tot 20.00 uur, twee bandjes om een ronde verder te komen. Uiteindelijk stond This Beautiful Mess samen met The Sheer en John Wayne Shot Me in de finale. This Beautiful Mess was op voorhand al de grote kanshebber om de Popslag 2001 te winnen. De jury, die bestond uit Fons Hofmans (programmeur van poppodium Atlantis te Alkmaar), Jan van der Plas (ALOHA/Rockacademie Tilburg), Helmut Boeijen (OOR/Loladamusica) en Jacco de Greeuw, zanger van Johan – en zelf ooit deelnemer aan de Popslag geweest, was op voorhand unaniem positief over This Beautiful Mess.

Hun nummer Clean eindigde steevast op de eerste of tweede plaats van alle ranglijsten. Ook bij de publieksstemming op buzz.nl heeft deze Rotterdamse emo-popband van de drie finalisten de meeste punten behaald. Winnaar van de publieksstemming werd de Amsterdamse band Tunnelfist.

Tijdens de finale, uitgezonden op 30 december, maakte This Beautifil Mess het dan ook daadwerkelijk waar. De drie bands speelden ieder twee eigen nummers en een door Buzz opgedragen cover. Dat was dit jaar Damn I think I love you, de grote hit voor de jongens en meisjes van Starmaker. The Sheer, John Wayne Shot Me en This Beautiful Mess moesten van dat nummer een geheel eigen interpretatie geven.

~

In april 2001 hoorden we voor het eerst iets van This Beautiful Mess. Toen brachten ze Clean, hun eerste single, uit. In mei volgde daarop Falling On Deaf Ears, het debuutalbum van de band. Deze is niet alleen in Nederland, maar ook in Amerika, Canada en Japan uitgebracht.

De band werd al in augustus 1997 opgericht. In eerste instantie waren vooral de post-grunge en de new wave belangrijke muzikale invloeden. Tegenwoordig omschrijft This Beautiful Mess zichzelf als emotie en melodie, met inventieve ritmes gecombineerd met geluiden uit de jaren ’80. Ook wij recenseerden Falling On Deaf Ears en onze grootste kritiek was dat de plaat te veel dichtgemetseld zit en dat het een te grote geluidsmuur is. This Beautiful Mess moet de kunst van het weglaten nog leren. Minder kan mooier zijn.

11 januari staat This Beautiful Mess op Eurosonic. Hopelijk zijn ze live beter te pruimen dan op plaat.

Links

Officiële site

8WEEKLY

Vrouw per ongeluk gewurgd én geëlektrocuteerd tijdens seksnacht

Artikel:

.

~

Rocco, een Amerikaanse accountant heeft tijdens een wilde seksnacht zijn 27-jarige partner ‘per ongeluk’ gewurgd. Het paar was aan het experimenteren met seksspelletjes. Hij kneep haar keel dicht om haar een beter orgasme te bezorgen, maar de vrouw overleefde haar hoogtepunt niet.

Rocco probeerde zijn vriendin weer tot leven te wekken door haar stroomstoten te geven met de stroomtoevoer van haar haardroger. Uit een autopsie werd duidelijk dat als de arme vrouw de wurging overleefd had, ze alsnog zou zijn overleden als gevolg van de stroomstoten.

Bron: Dagblad La Cuarta

8WEEKLY

Russische postbodes krijgen stank voor dank

Artikel:

.

~

Postbezorgers in Altay in Rusland hebben een kind van warme kleding voorzien, maar werden in een bedankbrief beschuldigd van diefstal. Een jongetje schreef in een brief aan Vadertje Vorst, de Russische Variant van de kerstman, dat hij geen warme jas, wanten, muts en schoenen had. Hij kon dus niet buiten spelen met zijn vriendjes.

De postbodes openden de brief omdat er geen adres was om de brief te bezorgen. Ze voelden medelijden met het jongetje en besloten geld in te zamelen voor kleding. Ze hadden alleen niet genoeg geld om er ook nog wanten bij te doen.

Ze stuurden het pakket uit naam van Vadertje Vorst naar het jongetje, die vervolgens een bedankbriefje stuurde, waarin hij de postbodes beschuldigde van diefstal: “Aan Vadertje Vorst. Dank u, Vadertje Vorst, voor de geschenken. Maar ik heb geen wanten gekregen, die zijn waarschijnlijk gestolen door de postbodes.”

Muziek / Concert

Wat is waar…?

recensie: Het Goede Doel live

.

~

Het Goede Doel, Nederlandstalige popgroep uit Utrecht rond Henk en Henk. Henk Westbroek, zanger, praatjesmaker op radio 3FM, Leefbaar Nederland politicus en horecaondernemer, neemt het schrijven van de teksten voor zijn rekening. De meningen zijn sterk verdeeld over deze presentator van de populaire radio 3FM “kennisquiz” Wat Is Waar…?. Velen struikelen over zijn ‘opvallende’ stemgeluid. De luisteraar moet bovendien irritant lang wachten op het volgende nummer. De goede man mag zichzelf graag horen praten, is een veelgehoord punt van kritiek. Om nog maar te zwijgen over zijn politieke vrienden. Maar over zijn kwaliteiten als tekstschrijver is iedereen het eens. Zijn eerlijke, oprechte en gevoelige teksten over serieuze onderwerpen, bijvoorbeeld in het nummer Vriendschap, doen het vrijwel altijd goed. Zijn songteksten over minder serieuze onderwerpen pakken echter nog veel beter uit. Wat te denken van geniale zinswendingen als “Sinterklaas, wie kent hem niet?” of “Ik kan maar beter zwijgen”.

Flitsend uiterlijk

De onzinnige lyrics van Henk Westbroek maken Het Goede Doel tot een regelrechte hitmachine. Tussen het verschijnen van debuutalbum België (1982) en het opstappen van Westbroek in 1991 ten bate van zijn solocarrière, weet de Utrechtse popgroep maar liefst elf hits te scoren. Een prestatie die natuurlijk ook op naam komt te staan van componist Henk Temming. Zijn zeer aanstekelijke, sterk op dans gerichte muziek doet denken aan Doe Maar en Toontje Lager. Deze drie groepen beheersen gedurende de jaren ’80 de Nederlandse hitlijsten, binnen het genre “gladde discoplaten”, een genre waarin grappige teksten en “beats” centraal staan, maar waarin een flitsend uiterlijk nog belangrijker is. Opvallende albumhoezen, spectaculaire lichtshows, snelle kapsels en “modieuze” kleding lijken belangrijker dan de muziek. Hierin onderscheidt Het Goede Doel zich echter van andere Nederlandse Duran Duran-imitaties. De heren Westbroek en Temming moeten het duidelijk van hun muzikale kwaliteiten hebben…

Hoera, 10 jaar gescheiden

Op 20 december 2001 gaf Het Goede Doel een eenmalig reünieconcert in de Heineken Music Hall in Amsterdam. Ter gelegenheid van – geloof het of niet – het tienjarig jubileum van het uitvallen van de groep. Onder het motto “10 jaar gelukkig uit elkaar” kwamen Henk en Henk weer bijeen. Natuurlijk ter promotie van de onlangs verschenen 4-dubbele-verzamelaar Geef De Mensen Wat Ze Willen. En dat verwachtte men vanavond te krijgen. Maar liefst 79 keiharde guldens (excl. servicekosten) moesten worden neergelegd voor dit heugelijk samenkomen, maar desondanks was de concertzaal “met de beste akoestiek van Europa” compleet uitverkocht.

Heupwiegende bewegingen

Henk Westbroek en Henk Temming hadden duidelijk zin in dit gelegenheidsoptreden. Met gepaste trots werd het ene na het andere prachtnummer ingezet; natuurlijk na een minutenlange introductie door ras-DJ Henk Westbroek. Het Amsterdamse publiek dacht hier echter anders over. Men reageerde nauwelijks – in veel gevallen zelfs helemaal niet – op onbekend materiaal. De talloze toehoorders waren duidelijk gekomen om overbekende hits als België en Vriendschap te horen, en wilden niet verveeld worden met minder bekende nummers. Terwijl deze – naar mijn mening – absoluut niet onderdoen voor het eerdere werk van Het Goede Doel. De klassieke tweedeling tussen de ware die hards, die voor het podium compleet uit hun dak gaan, en de meer afwachtende concertbezoekers achteraan, leek vanavond geheel verdwenen. Tijdens de minder bekende nummers heb ik werkelijk niemand op een heupwiegende beweging kunnen betrappen, terwijl bij de succeshits iedereen los ging. Voordeel: ook vooraan volop tijd om bier te kopen. Nadeel: totaal geen sfeer in de Heineken Music Hall. Beetje jammer, Amsterdam! Dat verdienen Henk en Henk echt niet.

Feestdagen

Het Goede Doel bevestigt door middel van een gedegen, tot in de puntjes verzorgde – bijna gladde – en bovenal zeer energieke show nog volop mee te (kunnen) draaien in de Nederlandse popscene. Een optreden dat onomstotelijk bewijst dat de verzamelaar Geef De Mensen Wat Ze Willen een prima aankoop is.

Muziek / Album

Travis – The Invisible Band

recensie: The Invisible Band

.

~

Het jaar 2001 is zonder twijfel het jaar van de Schotse Britpopsensatie Travis, de in 1990 te Glasgow opgerichte popformatie rond zanger Francis Healy, gitarist Andrew Dunlop, bassist Douglas Payne en drummer Neil Primrose.
Na het verschijnen van de – in eigen beheer uitgegeven – EP All I Wanna Do Is Rock (1996), tekent Travis een contract bij Sony Music. Al snel volgt debuutalbum Good Feeling (1997) dat een viertal bescheiden Britse Top 40 hitjes oplevert. De band krijgt de nodige airplay op de Engelse radio, mede door hun vriendelijke en zachtaardige sound en voorkomen. Met het album The Man Who (2000) breekt Travis definitief door. De aanstekelijke successingle Why Does It Always Rain On Me? bezorgt The Man Who een eerste plaats in de Britse albumlijsten. Het wordt zelfs – met inmiddels 2,5 miljoen verkochte exemplaren – het bestverkopende album van het jaar 2000. En passant worden er ook nog even twee Brit Awards gewonnen: beste album 2001 en beste groep 2001.

Internationale doorbraak

En toen was daar opeens The Invisible Band (2001), de vierde release van Healy en consorten. De eerste single afkomstig van het album, het luchtige en zomerse Sing, kondigt de internationale doorbraak voor Travis aan. Het nummer wordt wereldwijd een regelrechte hit, mede door een zeer humoristische videoclip. Met de successingle Sing, een geniaal visitekaartje, laat Travis zien waartoe het in staat is. De band heeft het maken van prachtige popliedjes tot een ware kunst verheven. Stuk voor stuk mooie, melodieuze en rustieke “post-Britpop” luisterliedjes. De vergelijking met Coldplay, de Britse formatie achter het succesalbum Parachutes en daarvan afkomstige singles als Trouble, Shiver en Don’t Panic, dringt zich hiermee op.

Sing, Side, Safe

~

Maar The Invisible Band (de titel is ontleend aan de term The Invisible Hand van de achttiende-eeuwse econoom Adam Smith) heeft meer voor u in petto. Wat te denken van de opzwepende release Side? Evenals Sing een doorslaand verkoopsucces. En ook het nummer Flowers In The Window mocht het proberen als single. En? Ja hoor! Wederom een geslaagde poging. Nummers die aantonen dat Travis in korte tijd is uitgegroeid tot een band van formaat, een internationale ‘priority act’. Ook het nummer Safe verdient een afzonderlijke vermelding. Past niet alleen leuk in het rijtje Sing, Side, Safe, maar zou het ook erg goed doen in de vaderlandse hitlijst.

Het album van 2001

The Invisible Band wordt alom gezien als het album van het jaar 2001. Terecht? Ergens wel. Het jaar 2001 is – naar mijn mening – het jaar van de “return” van de Hoornse popformatie Johan, met hun album Pergola. En natuurlijk het jaar van George Harrison. Maar toch staat Travis in mijn album top 3 van 2001. Al was het alleen maar omdat de Britpopsensatie van dit moment niet uit Engeland, maar uit Schotland komt.

8WEEKLY

Schaamkaart

Artikel:

.

~

Couturier Frans Molenaar gaat geen prettige kerst tegemoet. Hij ontvangt steeds enveloppen met daarin kerstkaarten en schaamhaar. Op de kaarten staat een naakte vrouw met een speciaal plekje om het schaamhaar op te plakken. Molenaar kan op elke kaart de boodschap van Bont voor Dieren lezen: “als u zo nodig de vacht van een ander wil gebruiken, helpen we u graag een handje.” Bont voor Dieren zit achter Molenaar aan omdat hij in zijn creaties gebruik maakt van bont.

In totaal zijn er 30.000 kaarten gedrukt. Op de kaart staat het zakelijke adres van Frans Molenaar voorgedrukt. Molenaar schrikt zich elke keer rot en durft nauwelijks nog een envelop te openen, zo meldt zijn secretaresse in Het Belang van Limburg. Een woordvoerder van Bont voor Dieren is erg blij met de vele reacties op de campagne. “Mensen vragen ons steeds of ze ook okselhaar mogen gebruiken of dat ze hun kat mogen kammen. Dat kan, zolang het bont is, kunnen mensen opplakken wat ze willen.”

Ook een kaartje aan Molenaar sturen? Je kunt de kaarten bestellen via de website van Bont voor Dieren.