Film / Films

Overweldigende acteerprestaties in ruig meesterwerk

recensie: Out of the Furnace

Out of the Furnace is een grauw en soms opvallend rustig misdaaddrama dat op vrijwel elk punt excelleert. De film wordt vooral gedragen door de fenomenale acteurs.

acteurs.

Russell Baze (Christian Bale) is een rasechte Amerikaan. Hij werkt hard in een staalfabriek, zorgt voor zijn oude vader, drinkt zo af en toe een biertje in zijn stamkroeg en gaat herten jagen met zijn oom. Zijn broer Rodney (Casey Affleck), een Irak-veteraan, heeft het wat minder goed voor elkaar. Hij probeert zijn geld te verdienen met illegale bokswedstrijden, wat op een gegeven moment ontzettend mis gaat. Het is aan Russell om uit te zoeken wat er aan de hand is en alles weer recht te zetten. Regisseur Scott Cooper (Crazy Heart) werkt het plot, met bekende thema’s en concepten, vakkundig uit. Hij doet dit zo goed dat hij twee uur lang weet te overweldigen.

Topcast

~

Het sterkste punt van deze uitstekend gemaakte film is de cast. Naast Bale (
The Dark Knight) en Affleck (Gone Baby Gone) zijn er rollen voor Woody Harrelson (The Hunger Games), Forest Whitaker (The Last King of Scotland), Willem Dafoe (Spiderman) en Zoë Saldana (Avatar). Iedereen levert een sterke prestatie, zowel individueel als in het samenspel. Daarnaast weten de bijrolacteurs zich zo op te stellen dat ze zeker iets toevoegen aan de beleving. Er is een goede balans tussen alle spelers en zo versterkt uiteindelijk de hele cast elkaar. Maar, de absolute acteertop in deze film bestaat uit Bale en Harrelson. Harrelson zet een kalme, doch gevaarlijke vijand neer, met precies dat juiste tintje Amerikaanse hillbilly dat hem zowel geloofwaardig en mysterieus als ongelofelijk dreigend maakt.

Maar hoe goed Harrelson en de rest ook spelen, Christian Bale steelt absoluut de show. De man verdwijnt in zijn rol van Russell Baze en stroomt daarin moeiteloos van emotie naar emotie, zij het blijdschap, liefde, woede, angst of verdriet. Maar het mooiste is hoe hij zijn personage als een gewone man weet neer te zetten. Een doodnormale man die elke dag van negen tot vijf werkt en elke zaterdagavond in het plaatselijk café te vinden is. Wat misschien nog wel overtuigender werkt: hij zet hem neer als iemand die niets meer wil dan dat. Daarnaast valt op hoe Bale zelfs de film op gang weet te houden in scènes waar in principe niet veel gebeurt. Zijn acteerwerk houdt de aandacht vast en daarmee bouwt hij langzaam de spanning op.

Nadruk op personages

Natuurlijk hadden deze acteurs de film niet zo goed kunnen dragen zonder een script van kwaliteit. Het scenario excelleert vooral in goed geschreven en uitgewerkte personages. Het zijn de personages die het hart van deze film vormen, waardoor het plot soms wat dunner wordt. Het verhaal komt pas vrij laat echt op gang, omdat de eerste helft voornamelijk wordt gebruikt om Russell goed neer te zetten. Ook worden een aantal narratieve elementen niet goed uitgelegd, waardoor sommige delen aanvankelijk wat verwarrend kunnen overkomen. Maar, zodra het verhaal eenmaal is ingezet, is het een enorme spanningsrit die je tot de laatste minuut boeit.

De film ademt een grauwe sfeer, die af en toe doet denken aan No Country for Old Men. Met rustig camerawerk, fantastische muziekkeuzes en harde, maar zorgvuldig uitgezette dialogen zet Cooper de sfeer in vanaf het eerste shot en laat deze niet los tot de laatste letters van de aftiteling. Het is een film die een compleet eigen aanpak van klassieke thema’s hanteert, die spectaculair goed werkt en op een eigenzinnige manier erg ingetogen is. Het eindproduct is een hoogtepunt in het oeuvre van iedereen die meewerkte en niets minder dan een absoluut genot om te mogen aanschouwen.