‘Ben je je posters zat en hang je liever een echt kunstwerk aan de muur’ was de openingszin van de promotietekst van Young en Collecting. Vijftig jongeren zagen een eigen kunstwerk aan de muur als een goed vooruitzicht voor de toekomst en gaven zich op. Een verrassend aantal van de deelnemers was al begonnen met verzamelen. Zij maakten dan ook gretig gebruik van de tips die werden gegeven op de workshop. Want verzamelingen zijn er immers om uit te breiden.

Kunstverzamelen voor beginners

Na binnenkomst kun je onder het genot van een muffin en een kopje koffie kort kennismaken met de andere deelnemers. Als er na het nemen van de eerste slok koffie direct een fotograaf voor me staat om een serie foto’s te nemen, is mij duidelijk dat dit een dag is die vol in de belangstelling staat. Logisch, want het is tamelijk uniek dat jongeren worden betrokken in de toch wat verouderde en elitaire wereld van de kunst. De dag kan een investering voor later zijn. De studenten kunnen nu nog niets kopen van hun stufi, maar later zou dat wel eens heel anders kunnen zijn.

Thomas van Luijn

Al snel komen de gesprekken van de deelnemers op gang. Iedereen is benieuwd hoe de andere deelnemers bij de workshop terecht zijn gekomen. Dagmoderator Thomas van Luijn, bekend van de Mike & Thomasshow, opent de dag met eigenlijk dezelfde vraag. ‘Wat doen jullie hier?’ Hierop komen uiteenlopende antwoorden. Er zijn jongeren die daadwerkelijk willen gaan verzamelen, maar er zijn ook veel deelnemers uit nieuwsgierigheid gekomen. Want hoe wordt er een kunstwerk voor een bedrijfscollectie aangekocht? Dit leer je niet tijdens de opleiding. Deze en andere vragen kunnen worden voorgelegd aan het panel bestaande uit: Maarten Kalsbeek (kunstenaar), Leontine Coelewij (conservator Stedelijk Museum), Juliette Jongma (galeriehouder), Colette Olof (FOAM editions) en Jetske Homan van der Heide (expert moderne kunt Christie’s).

de jury

Nadat iedereen antwoord heeft gekregen op zijn vragen wordt door mevrouw Van der Veen van de NOG collectie van het SNS Reaal Fonds uitleg gegeven over hun bedrijfscollectie. Ze vertelt over de geschiedenis van de collectie en over de lijn die nu gevolgd wordt met betrekking tot de aankopen. Afgesloten wordt met een film waarin diverse werken uit de collectie getoond worden. Dit om de deelnemers een idee te geven van wat er in de huidige collectie zit en waar zij straks aan moeten denken bij het uitzoeken van een werk. Ook worden er een aantal tips gegeven om tot een goede keuze voor de verzameling te komen. Zo zul je al je vooroordelen aan de kant moeten zetten en moet je de kunst laten spreken. Met deze tips gaan de deelnemers aan de slag, maar eerst is het tijd voor een zeer noemenswaardige lunch. Een goede gelegenheid om het programma tot dan toe te bespreken, maar ook om de tegenpartij af te tasten. Want ondanks het leerproces, is een eigen kunstwerk als prijs ook zeer aantrekkelijk.

Klaar voor de start af

Na de lunch worden de groepen gevormd en krijgt iedere groep een eigen rondleider. Dit zijn educatief medewerkers uit het Stedelijk Museum, aan de inhoud zou het dus niet liggen. Al snel blijkt dat iedere groep een eigen tactiek heeft. Een aantal groepen gaat al snel naar de beursvloer om daar rond te kijken. Anderen, waaronder mijn groep, stellen eerst een plan op. Ondanks de verschillende tactieken, blijkt er geen goede -of slechte- te zijn. Het probleem van persoonlijke smaak en verschil in visie op de kunst blijft. Wel staat vast dat er vooral geen tijd te verliezen is, want er is slechts tweeënhalf uur de tijd om tot een beslissing te komen. Ook moet er rekening gehouden worden met het budget van 5000 Euro dat er voor het nieuw te verwerven kunstwerk beschikbaar is gesteld.

de prijs

De teamleider van team rood, mijn team, stelt voor om de beurs in stukken te verdelen en deze twee aan twee onder te verdelen. Alles als groep bekijken zou gezien de tijd moeilijk worden. Op deze manier kan iedere groep zijn selectie voor de NOG collectie kunnen laten zien. Je zou denken dat met zoveel keus, het niet moeilijk is om een aantal potentiële werken te vinden. Niets is minder waar. Met moeite komen we na ruim twee uur tot overeenstemming. Het lastige voor velen is om de persoonlijke smaak niet te laten overheersen. Het is tenslotte geen werk voor boven je bank, maar voor in een bank of een ander bedrijf. Uiteindelijk valt de keuze op een werk van Ton Zwerver. Een mooie collage van een tamelijk groot formaat. Hoewel ik in eerste instantie niet zo enthousiast ben, begin ik het werk toch steeds mooier te vinden en zie ik er potentie voor de NOG collectie in. Nu nog SNS Reaal overtuigen van onze keuze.

Er kan er maar een de winnaar zijn

Het laatste onderdeel van de dag is het promoten van het door jouw team gekozen werk. Zeven teams vertellen over hun gekozen kunstwerk. Je zou verwachten dat de teams opvallende kunstwerken met een jong karakter als toevoeging voor de NOG collectie zouden kiezen. Toch blijkt dat er bij de keuze wel degelijk rekening is gehouden met de enigszins behoudende kunst die SNS Reaal bezit. Het resultaat is dan ook niet spectaculair. Het merendeel van de gekozen werken is mij niet eens opgevallen. Het meest opvallende was het kunstwerk dat wordt gepresenteerd bestaat uit een sleutelbos en handboeien. Helaas is dit niet het winnende werk geworden, net zomin als het onze overigens. Het winnende werk is van Philip Loersch, gekozen door team roze. Het bijzondere aan het kunstwerk is dat het tweedimensionaal is, maar driedimensionaal lijkt. Desondanks vond mijn team dit niet het mooiste werk, maar misschien was dat ook omdat nu de prijs aan onze neus voorbij ging. De prijs is een werk getiteld Wilkommen Zwerg gemaakt door kunstenaar Ottmar Hörl, zoals de naam al doet vermoeden is het een dwerg. Goed en grappig idee van de organisatie.

Aaf Brandt Corstius

De goed georganiseerde en leuke dag werd afgesloten met een column van columnist Aaf Brandt Corstius. Zij vertelde over de verschillende stappen in het kunstverzamelen. Iedere leeftijd kent volgens haar -maar ik denk dat iedereen het beaamde- zijn eigen ‘kunstverzameling’. Deze begint bij een poster van Gustav Klimts de Kus en eindigt met een echt kunstwerk dat past bij de bank. Tussenfases als de Ikea kunstwerken en straatnaambordjes kwamen de meeste deelnemers bekend voor. Kortom: iedereen die nu nog straatnaambordjes of een bewerkte foto van Audrey Hepburn aan de muur heeft hangen, het komt allemaal goed. Eens zal je een eigen ‘echt’ kunstwerk aan de muur hebben hangen. Een hele geruststelling!