Brits duo in de herhaling
Er zijn weinig goede voorbeelden te noemen waarbij na drie keer nog steeds hetzelfde gevoel wordt geëvenaard als in het begin. Na The Trip, The Trip to Spain en The Trip to Italy zijn Steve Coogan en Rob Brydon terug voor een vierde deel in deze reeks. Dit keer doen ze Griekenland aan, waar ze zich al grappen makend een weg door eten en rijden. Heb je de eerdere films niet gezien, dan is het aan te raden om dit eerst te doen. Het vierde deel is namelijk precies dat: een vierde deel.
In The Trip spelen Coogan en Brydon uitvergrote versies van zichzelf. De heren reizen van restaurant naar restaurant op de mooiste plekjes van Europa. Zogenaamd om de bijzondere gerechten te proeven, maar eigenlijk zijn de acteurs met name bezig met elkaar constant de loef af te steken. Voor een film die zich omschrijft als ‘culinaire reis’ ligt er bijzonder weinig focus op het eten. Ja, de heren zitten regelmatig met een bord en een glas wijn voor hun neus, maar dan gaat het vooral om welke typetjes ze nadoen of wie er harder kan zwemmen. Er is één etablissement waar daadwerkelijk wordt gesproken over de gerechten, maar dat komt omdat Steve en Rob op een ongemakkelijke manier indruk proberen te maken op de jonge blonde serveerster – iets dat anno 2021 niet echt grappig meer is.
Typisch
Verder is het bekende duo dat gelukkig wel. De rest van de film zit vol met precies datgene waar Steve en Rob goed in zijn. Grappen over ouder worden, herkenbaar gekibbel in de auto onderweg naar de volgende locatie en het terugkerende thema over hoeveel Bafta’s Steve wel niet gewonnen heeft (het Britse equivalent van de Oscars). Ze treden in de voetsporen van Odysseus en doen diverse plekken aan voor een lesje Griekse mythologie, waar Steve daadwerkelijk iets vanaf lijkt te weten. Rob neemt de rol van het stoute jongetje van de klas op zich en zorgt voor een muzikale noot tijdens de scènes onderweg. Wat natuurlijk niet kan ontbreken, zijn de persiflages. Deze vormen bijna een rode draad in de Trips, zo vaak worden ze tevoorschijn getoverd.
Vreemde kanteling
Voor wie zin heeft om een goed potje te lachen tijdens een coronadipje, kan The Trip to Greece iets tegenvallen. In de tweede helft komt er een schaduw over de zorgeloze, zonnige road trip te hangen. Deze wordt eerder in de film wel langzaam geïntroduceerd, maar is dan nog lastig te plaatsen gezien het komische genre waar de film zich binnen bevindt. Wanneer de vader van Steve komt te overlijden, breekt hij de reis – begrijpelijk – af en keert terug naar zijn familie. Dit is echter een fictieve situatie met fictieve familieleden. De vader van filmpersonage Steve overlijdt, maar de vader van Coogan zelf is nog springlevend. Omdat de acteurs zichzelf spelen – zij het in andere versies – is de scheiding van realiteit en fictie lastig in te schatten. De plotwending met het sterfgeval in de familie valt daarom niet lekker. Het is voor de makers misschien een manier om het geheel af te ronden. The Trip to Greece is tenslotte het vierde deel van de serie en tevens het laatste deel. In dat geval is het doel van de makers gelukt, want na afloop is er geen hunkering naar meer.
The Trip to Greece is nu te zien op Picl, net als voorgangers The Trip to Spain en The Trip to Italy.
Copyright 2022 Searchlight Pictures 
