De aan de HKU afgestudeerde Mattt Baay klopt dan ook aan bij Dick Bruna voor een citaat voor op de omslag van de bundel Carrots Included. Dat de reactie van diens uitgever ook daadwerkelijk de omslag siert, is een indicatie van de humor die we in deze bundel mogen verwachten: ‘Ik moet u helaas laten weten dat Dick Bruna geen kans ziet om een quote te geven voor uw album …’. Was getekend Marja Kerkhof, uitgever.

Konijn op leeftijd krijgt eigen album

~

Eerder konden we al kennis maken met dit asociale konijn door zijn optredens op het Holland Animation Film Festival, Lowlands en MTV. Maar ook maakte Baay al webcomics, schilderijen en stickers over het konijn. Bunbun werd in 2004 geboren, maar moest dus tot 2011 wachten voordat zijn eerste stripalbum verscheen.

Variaties in alles

Dat album bevat dan ook onder andere werk dat al eerder op internet te vinden was, maar heeft aarnaast veel nieuws te bieden. Door de vaste thema’s zijn dit echter vaak wel vaak variaties op hetzelfde onderwerp. Dat is echter geen diskwalificatie, integendeel zelfs. Eén van die thema’s is bijvoorbeeld de prinses die zit opgesloten in een door een draak bewaakte toren. Bunbun probeert haar vervolgens te redden (of niet). Het is voor de lezer elke keer weer verrassend om te zien welke invalshoek de tekenaar nu weer kiest. Het resultaat is niet altijd briljant, maar vaak toch op zijn minst amusant.

Niet alleen in de uitwerking van een bepaald thema varieert Matt Baay. Ook in de presentatie van de strip zelf zitten grote verschillen. Meestal is Bunbun een in primaire kleuren geïnkte pentekening, waarbij de vergelijking met Dick Bruna voor de hand ligt. Maar daarnaast zien we aquareltekeningen in pasteltinten en potloodtekeningen in aardekleuren. En hoewel de tekenstijl gelijk blijft, geeft deze technische invulling vaak nét een andere sfeer aan de cartoon mee.

Baay zet de lijn voort

Naast de al eerder genoemde inspiratiebronnen lijkt Matt Baay ook beïnvloed te zijn door Osvaldo Cavandoli. Cavandoli is de man achter La Linea. In deze beroemde animatiefilmpjes bestaat de wereld (hoofdpersonage én omgeving) uit één enkele lijn. Maar waar Baay voornamelijk op voortborduurt is de interactie van het personage met de kaders van de strip en de tekenaar.

Bunbun breekt regelmatig uit de kaders van zijn cartoon of interacteert met de schrijver. Zo kan Bunbun een geslaagde zelfmoordpoging doen door een drilboor te zetten op het onderkader van het ene plaatje om even later door diezelfde drilboor te worden getroffen in het plaatje daar recht onder. Maar ook verdrinken in het kwijl van de ingedutte tekenaar behoort tot de opties.

Vermakelijke moord en doodslag

Al met al is Carrots Included een vermakelijk album. Als moord en doodslag in de wereld van de lieftallige konijntjes je tenminste niet afschrikken. Degelijk en afwisselend tekenwerk ondersteunen de redelijk tot goed geslaagde variaties op enkele thema’s. BunBun is niet geschikt voor watjes of voor het Cartoon Network, maar voor de andere stripliefhebbers is de getoonde seks en geweld prikkelend genoeg voor een uurtje vermaak. Wat Dick Bruna er van zou vinden …?

Bunbun – Should have stayed in bed:

Boerke is een creatie van de in Gent geboren Pieter de Poortere. Hij begon als een archetypische vertegenwoordiger van het beroep waar hij zijn naam aan ontleent: een bolle man met kale kruin en rode pet die stug, achterdochtig en op de penning is. Dankzij die kwaliteiten begeeft hij zich keer op keer in experimenten en avonturen die vrijwel zonder uitzondering ontaarden in pech, ongeluk en vaak zelfs de dood.

Een Belgische Elkerlyck
Al snel werd echter de boerderij te klein voor Boerke, en kon je hem overal ter wereld en in elk beroep tegenkomen. Boerke werd een sjabloon, een Elkerlyck zoals in Nederland Fokke en Sukke dat zijn. Moeiteloos kon hij in elke willekeurige rol worden gecast. En als er een vrouw aan te pas moet komen draaft zijn vrouwelijke tegenhanger Hoerke op. Even sneu als Boerke en nog vaker het slachtoffer van foute figuren.

In zijn zesde album heeft Boerke het toppunt van zijn carrière bereikt. Hij mag rondlopen in Hollywood, om ons in sneltreinvaart door de geschiedenis van de film mee te nemen. Van Frankenstein tot The Hurt Locker, Boerke doet mee en geeft er zijn eigen draai aan. Zonder succes overigens, tot groot genoegen van de lezer. Aan het einde wacht desondanks een Oscar op Boerke, al moet hij hiervoor diep in de buidel tasten.

De avonturen van Boerke worden door Pieter de Poortere vastgelegd in woordloze grappen van nooit meer dan één pagina. Hij hanteert daarbij een stijl zoals je die ook in Nijntje ziet: dikke zwarte lijnen en elementaire kleuren. Die simpele tekenstijl doet de naïviteit van Boerke des te beter uit komen en laat de bottere grappen extra hard aankomen. Aan de andere kant ontbreekt het daardoor ook iets aan schwung en vaart, met als consequentie dat de spanning en verrassing volledig van de grap afkomstig moeten zijn.

Zoek Boerke in Gent

~

Als extraatje staat op het schutblad een grote afbeelding van Gent waarin vele verwijzingen naar films zijn verwerkt en waar Boerke verstopt is als een Belgische Wally. Om heel eerlijk te zijn is dat de tekening die het beste beklijft. De Poortere is op zijn best als hij buiten de gebaande paden treedt. Hij had dat bij Boerke in Hollywood vaker moeten doen.