Film / Films

Uit de klei getrokken schaap is uit de kunst

recensie: Shaun het Schaap: Het Ruimteschaap - Richard Phelan, Will Becher

Ronde pretoogjes en een overdreven glimlach: Shaun het Schaap is er weer in zijn tweede klei-geanimeerde film. De Britse Aardman-animatiestudio geeft Shaun een nieuwe kans om zijn fans te vermaken. Dit keer krijgt hij opmerkelijk bezoek van een lieflijke en speelse alien Lu-La. Met haar buitenaardse krachten zet ze de boerderij op zijn kop.

Op het moment dat Lu-La uit de neergestorte ufo stapt lijkt het een eng en groots wezen te zijn waar iedereen bang voor is. Niet gek dat er een hele organisatie is die Lu-La wil vangen om het bestaan van aliens te bewijzen. Al snel merk je hoe schattig en vriendelijk Lu-La eigenlijk is. Ze wil niemand kwaad doen en is enkel opzoek naar haar geliefde ouders. Verdwaald en overweldigd door de nieuwe omgeving ontmoet ze Shaun op de boerderij. Lu-La wordt opgenomen in de schapenkudde en dit zorgt voor grappige momenten. Samen met Shaun start ze een wonderlijke zoektocht om haar plek naar huis terug te vinden, maar dat gaat niet zonder gevreesde tegenslagen.

Levende klei

Aardman Studios houdt nog altijd stug vol om met klei te werken in plaats van de heersende computeranimaties. Dit is in hun voordeel en maakt alles extra speciaal en knap. Een vak waarin Aardman zich tot in de details heeft gespecialiseerd. De schapen en de boerderij zijn prachtig gemaakt. Daarnaast gaan ze dit keer de ruimte in die indrukwekkend is vormgegeven.

Het mooie gebruik van sfeervol licht maakt de alien Lu-La extra interessant.  De kleine imperfecties en vingerafdrukken op de klei tonen hoe hard er aan deze film is gewerkt. De personages lijken echt te leven en hun emoties komen werkelijk over. Het is een wereldje dat helemaal klopt en alles is erg geloofwaardig. Tip: ontmoet het beroemde schaap op de expositie van Aardman Studios, nu te zien in het Forum Groningen.

Ondeugende schapenboel

De schapen met hun unieke karakters zorgen voor een lach op je gezicht in de nieuwe film. Ze zijn allemaal wat lomp, spontaan en ergens ook schattig. Waaronder Timmy, het kleinste schaap met zijn knuffelbeertje en Shirley een erg mollig schaap, dat vaak als springkussen wordt gebruikt. Niet altijd denken ze goed na over wat ze precies aan het doen zijn tijdens de lol die ze maken. De consequenties maken het er niet makkelijker op, maar ze vinden er wel een oplossing voor.

Gelukkig hebben ze altijd Bitzer de hond nog die de orde probeert te handhaven. Met zijn fluitje corrigeert hij de schapenkudde om ze weer op het goede spoor te krijgen. Dialogen ontbreken, maar daarvoor krijg je des te meer geinig schapengeblaat en gegrom.

Themapark voor aliens

We kennen het wel, het concept van aliens die een bezoek aan onze aarde brengen. Toch weet Aardman een originele twist te geven aan het geheel. Vooral omdat het niet te serieus overkomt. Nadat de boer mysterieuze graancirkels ontdekt, start hij zijn eigen themapark. De vraag is of hij zelf echt gelooft dat buitenaardse wezens bestaan of er enkel gebruik van maakt om zijn boerderij te promoten. In ieder geval proberen de schapen Lu-La geheim te houden en te beschermen.

Aardman blijft bij zijn vertrouwde boerderij als setting en steekt daar hier en daar wat buitenaardse elementen in. Met oog voor detail zijn er zelfs enkele sci-fi klassiekers verwerkt in de film als extraatje. De spanning blijft op het einde of Lu-La haar ouders kan vinden en ze uit handen blijven van het ministerie van buitenaardse zaken. Pret voor zowel ouderen als kinderen is er zeker met deze dolle schapenbende.

Shaun het Schaap: Het Ruimteschaap is nu te zien op Netflix en Pathe-Thuis.