Friday Night Lights

Het is 1988 en het armoedige stadje Odessa maakt zich op voor de jaarlijkse football-kampioenschappen. Coach Gary Gaines (Billy Bob Thornton) heeft de taak om van het plaatselijke team de beste footballploeg van Texas te maken. Er staat voor zijn jeugdige pupillen nogal wat op het spel, want deze jongens van amper achttien jaar moeten in de state championship laten zien wat ze in huis hebben. Het winnen van de finale biedt een kans op een sportbeurs aan een van de universiteiten. Verlies zal voor velen echter het einde van hun footballcarrière betekenen, en het begin van een onbeduidend leven in het kansarme Odessa.

Druk

Regisseur Berg (ook van Very Bad Things) weet treffend te verbeelden hoe belangrijk het sportevenement is voor de gemeenschap. Alles draait om football in Odessa, elke vrijdagavond zit het stadion bomvol. De coach en de spelers zijn gedurende het football-seizoen de helden van de stad, maar worden tegelijkertijd onder enorme druk gezet. Zo ziet de sterspeler van het team na een blessure zijn loopbaan instorten. Ondertussen heeft een van zijn teamgenoten ruzie met zijn fanatieke vader vanwege slechte prestaties op het veld, en wil de aanvoerder van de ploeg tussen de wedstrijden door zo veel mogelijk bij zijn zieke moeder zijn. Toch blijft iedereen in de stad steeds het uiterste van de spelers verwachten.

Zonde

Al deze ontwikkelingen hadden een mooie gelaagde film op kunnen leveren, maar Berg brengt het niet tot een goed einde. De karakters zijn interessant en aanvankelijk veelbelovend, maar blijven ééndimensionaal omdat de regisseur zich geen raad weet met al zijn verhaallijnen. Plotgaten en onbeantwoorde vragen zijn het gevolg. Erger is dat de acteurs in deze film ondergeschikt worden gemaakt aan het verhaal. En dat is, met het mooie, bescheiden acteerwerk van Thornton en het boeiende spel van de jongere acteurs, wel heel erg zonde.

Friday Night Lights had veel meer kunnen zijn dan wat Berg ervan gemaakt heeft. Toch heeft hij –wellicht onbedoeld– een film afgeleverd die ook voor kijkers buiten de VS interessant is. Niet zozeer vanwege het verhaal of het onderwerp, maar meer vanwege de manier waarop de Amerikaanse opvattingen over geluk en succes in beeld worden gebracht. “Winnen is niet belangrijk,” zegt Gaines op een gegeven moment tegen zijn ploeg. Dit terwijl de hele film uitdraagt dat winnen juist wél belangrijk wordt gevonden. Wie niet wint, is niet succesvol, lijkt de boodschap. Zo zegt de film uiteindelijk niet zo veel over football, maar des te meer over de prestatiegerichte Amerikaanse maatschappij.