Bijzonder gewoontjes
.
Het is moeilijk om een reden te bedenken waarom je The Incredibles niet aan zou schaffen: de film op zichzelf is al leuk genoeg om nog veelvuldig te bekijken. Maar wanneer je “2-disc speciale uitvoering” op het hoesje ziet prijken, ben je toch nieuwsgierig naar de extra’s. Vooral omdat Pixar bekend staat om hilarische cartoons en pseudoblunders van de personages van de animatie, die bijna onlosmakelijk met de film verbonden zijn. Als er dan ook nog een sticker op het doosje zit met de woorden “Inclusief gloednieuwe cartoon”, heb je die 17 euro al snel op de toonbank gelegd.
Filmpjes
Hoewel de speciale uitvoering van The Incredibles veel belooft en ook het nodige waar maakt, zijn de extra’s van deze dvd niet zo goed als je zou verwachten. Het korte filmpje Boundin’, dat ook al in de bioscoop te zien was, is mooi gemaakt, maar meer dan een glimlach levert de cartoon niet op. Jack Jack Attack is de met veel bombarie gepresenteerde “gloednieuwe cartoon” en ook hier geldt dat het een mooi filmpje is dat je gezien moet hebben, maar dat niet de verwachte lachstuipen oplevert.
Eigenlijk heel lelijk, maar daardoor juist extra leuk, is Mr. Incredible and Friends. Het is een korte, stripachtige cartoon die oud lijkt (maar dat niet is), waarin Mr. Incredible en Frozone samen met een neurotisch konijn stram rondlopen in een jaren zestig tekenfilmdecor. Niets beweegt, behalve de monden, die van echte acteurs zijn. Optioneel commentaar, ingesproken door Incredible en Frozone samen, maakt het filmpje nog leuker.
Naast deze cartoons staan er ook nog twee making of-documentaires op de dvd. De eerste duurt bijna een half uur en blijkt voornamelijk te gaan over de regisseur, Brad Bird. Dat dit een bijzonder mannetje is, wordt wel duidelijk. Bird, die eerder The Iron Giant maakte, is zeer aanwezig, zeer koppig en praat meer in klanken (“You know, like… whoa!”) en gebaren (“You know, like… this!”) dan in hele zinnen. Dat de ondertitelaars daar een begrijpelijke vertaling van hebben gebrouwen, is bewonderenswaardig. De irritantie van Bird kan echter niet verhullen dat hij zeer wel in staat is om creativiteit te stimuleren. Zijn medewerkers dragen hem op handen en de sfeer in het Pixarkantoor is opperbest.
Koppig
De making of is echter rommelig van opzet en geeft weinig informatie, behalve dan over het karakter van Bird. De tweede documentaire, More making of, is een stuk informatiever: in overzichtelijke stukjes, die je achter elkaar kunt afspelen (totaal ruim 40 minuten), wordt van storyboard tot aan software-ontwikkeling kort getoond hoe deze elementen hebben bijgedragen aan de film. Ook interessant zijn de deleted scenes, waaronder een compleet andere openingsscène. Ook hier is alles voorzien van inleidend commentaar van Bird, die blijft vinden dat de gesneuvelde scènes geniaal waren. Maar vooral bij de openingsscène zie je meteen waarom die niet werkte. Het is maar goed dat er bij Pixar mensen werken die blijkbaar nog koppiger zijn dan Bird.
Bird is ook weer terug te vinden op een van de twee audiocommentaren tijdens de film. Samen met de producent spreekt hij een geluidsspoor in, een groep animatoren zorgt voor het andere. Bird en producer zijn iets interessanter dan het droog mompelende animatieteam. Ze praten over kleine dingetjes die de normale kijker niet eens opvallen en dan vooral over bewegende kleding en stoffen, die goed geanimeerd zijn. Wanneer Mr. Incredible in een scène met zijn superheldenpak losjes in zijn hand loopt, roepen ze: “O my God, did you see that!?”, terwijl de argeloze kijker zich afvraagt wat hij eigenlijk gemist heeft. Dat is meteen ook het nadeel van goede animatie: het is zo goed dat het niet meer opvalt. Birds commentaar is best interessant, maar het is moeilijk om je erop te concentreren. De overweldigende beelden van de film zelf leiden voortdurend af van het commentaar. Ligt dat aan de kracht van de film of aan de zwakte van het audiocommentaar? Waarschijnlijk is het een combinatie van beide.
Paaseieren
De speciale uitvoering bevat nog een aantal extraatjes, waaronder een kleine verzameling bloopers die behoorlijk tegenvalt, een uitgebreide superheldendatabase die leuk is om door te bladeren maar eigenlijk wat overbodig aandoet, en een grote verzameling paaseieren. Deze verborgen bonusfilmpjes zijn gemakkelijk te vinden: na twintig seconden wachten komen ze in de meeste menu’s vanzelf tevoorschijn. Er zitten een paar hele leuke tussen, maar ook flink wat onbegrepen humor.
Zo leuk en flitsend als de film zelf is, zo gewoontjes blijkt eigenlijk de speciale dvd-editie. Incredible is in dit geval ook van toepassing op alle extra’s: ongelofelijk dat zo’n goede film het met zo’n middelmatige dvd moet doen.