We kunnen vragen om cookies op uw apparaat te plaatsen. We gebruiken cookies om ons te laten weten wanneer u onze websites bezoekt, hoe u met ons omgaat, om uw gebruikerservaring te verrijken en om uw relatie met onze website aan te passen.
Klik op de verschillende rubrieken voor meer informatie. U kunt ook enkele van uw voorkeuren wijzigen. Houd er rekening mee dat het blokkeren van sommige soorten cookies van invloed kan zijn op uw ervaring op onze websites en de services die we kunnen bieden.
Deze cookies zijn strikt noodzakelijk om u diensten aan te bieden die beschikbaar zijn via onze website en om sommige functies ervan te gebruiken.
Omdat deze cookies strikt noodzakelijk zijn om de website te leveren, heeft het weigeren ervan invloed op het functioneren van onze site. U kunt cookies altijd blokkeren of verwijderen door uw browserinstellingen te wijzigen en alle cookies op deze website geforceerd te blokkeren. Maar dit zal u altijd vragen om cookies te accepteren/weigeren wanneer u onze site opnieuw bezoekt.
We respecteren volledig als u cookies wilt weigeren, maar om te voorkomen dat we u telkens opnieuw vragen vriendelijk toe te staan om een cookie daarvoor op te slaan. U bent altijd vrij om u af te melden of voor andere cookies om een betere ervaring te krijgen. Als u cookies weigert, zullen we alle ingestelde cookies in ons domein verwijderen.
We bieden u een lijst met opgeslagen cookies op uw computer in ons domein, zodat u kunt controleren wat we hebben opgeslagen. Om veiligheidsredenen kunnen we geen cookies van andere domeinen tonen of wijzigen. U kunt deze controleren in de beveiligingsinstellingen van uw browser.
Deze cookies verzamelen informatie die in geaggregeerde vorm wordt gebruikt om ons te helpen begrijpen hoe onze website wordt gebruikt of hoe effectief onze marketingcampagnes zijn, of om ons te helpen onze website en applicatie voor u aan te passen om uw ervaring te verbeteren.
Als u niet wilt dat wij uw bezoek aan onze site volgen, kunt u dit in uw browser hier uitschakelen:
We gebruiken ook verschillende externe services zoals Google Webfonts, Google Maps en externe videoproviders. Aangezien deze providers persoonlijke gegevens zoals uw IP-adres kunnen verzamelen, kunt u ze hier blokkeren. Houd er rekening mee dat dit de functionaliteit en het uiterlijk van onze site aanzienlijk kan verminderen. Wijzigingen zijn pas effectief zodra u de pagina herlaadt
Google Webfont Instellingen:
Google Maps Instellingen:
Google reCaptcha instellingen:
Vimeo en Youtube video's insluiten:
De volgende cookies zijn ook nodig - U kunt kiezen of u ze wilt toestaan:
U kunt meer lezen over onze cookies en privacy-instellingen op onze Privacybeleid-pagina.
Disclaimer en privacybeleid
Motorpsycho – It’s a Love Cult
De tijd dat Motorpsycho intense, gevoelige en overweldigende maar toch intieme muziek maakte, muziek die klonk alsof elk nummer hun laatste kon zijn, lijkt definitief voorbij. It’s a Love Cult ligt namelijk nogal verlengde van hun laatste twee albums, in elk geval wat betreft het gestroomlijnde geluid, de overdadige muziekhistorische referenties en de geconcentreerde, gelikte zangmelodieën en arrangementen. En net als het vorige album Phanerothyme is het resultaat helaas erg wisselvallig.
~
Het album begint met het prettig in het gehoor liggende maar uiteindelijk inhoudsloze Überwagner, en bevat verder een uiteenlopende verzameling van stijlen. Er zijn drukke en psychedelische up-tempo nummers (Neverland en de tamelijk misplaatste afsluiter Composite Head), terwijl de betere muziek in slimme, melodieuze en erg sfeervolle akoestische stukken als Circles en Carousel ligt. Er is helaas ook een soort duistere jazz, in het stuurloze The Mirror & the Lie en het al te fröbelende nachtclublied This Otherness. In deze stukken is de zang te zelfbewust en de vorm interessanter dan de inhoud, zodat ze uiteindelijk niet meer dan een saaie stijloefening zijn.
Kabaalrock
~
Hypermelodieus
Zodat opnieuw de beste nummers van het album afkomstig zijn van de overige twee bandleden: gitarist Snah’s Serpentine (de eerste single) is een prachtig, hypermelodieus liedje, met gemak het de beste van de CD en één van de mooiste die de band de afgelopen vijf jaar opgenomen heeft. Drummer Gebhardts What if is een snel, vrolijk en speels lied zoals alleen Gebhardt die kan schrijven (en zingen).
Onevenwichtig
Het past allemaal niet zo best bij elkaar, er staan een aantal zwakke en een handvol geweldige nummers op. Motorpsycho is nooit bang om zichzelf te vernieuwen en blijft gelukkig intelligente en interessante muziek maken, maar dit laatste album ligt misschien te dicht bij het vorige en is in elk geval te zwak en onevenwichtig samengesteld om hem erg memorabel te maken.
Links
Unofficial website
Motorpsycho
Album: It's a Love CultMisschien ook iets voor u
Niet vernieuwend, wel lekker
/ 0 Reactiesdoor: Cees Tromp0 Sterren.
~
Missie
~
Onterecht
~
Gelikte reclamecampagne
Na het verschijnen van hun debuut-EP gaat het hard met Vega 4. Maar liefst zeven voorname Amerikaanse platenlabels staan voor McDaid, Gainsford, McLellan en Walker in de rij. Het wordt uiteindelijk Capitol Records, omdat deze maatschappij als enige bereid is op het dak van het World Trade Center (!) in New York te tekenen, en daarmee doet Vega 4 beslist goede zaken. De deal trekt internationaal veel aandacht, met als gevolg dat ook in de verschillende thuishavens, Canada, Nieuw-Zeeland en Engeland, de zaken verbazingwekkend snel rond zijn. Een gelikte reclamecampagne moet het gitaarminnende publiek ondertussen klaarstomen voor het grote werk: het debuutalbum Satellites (2002). En nu beginnen de problemen voor Vega 4. De band weet maar geen hit te scoren. En door de traditionele ‘singlecultuur’ in Engeland – de release van een potentieel commercieel succesalbum behoort te worden ingeluid door twee of drie hitsingles – wordt de geplande releasedatum van het album keer op keer uitgesteld. Tenminste, voor de Britse markt. In Amerika, Frankrijk en Duitsland timmert Vega 4 inmiddels stevig aan de weg. En ook Nederland lijkt de Britpopdebutant ontdekt te hebben: de heren – inmiddels met een uitstekende live-reputatie – mochten tijdens Lowlands ’02 hun kunsten vertonen.
Vega 4 is dus een band waar we de komende jaren nog veel plezier aan kunnen beleven. Als we nu de boel maar niet willen overhaasten…
Links
www.vega4.com (official website)
www.vega-4.com (official fansite)
Misschien ook iets voor u
Verrekijkers en vliegenmeppers
In Almere heeft deze zomer een openlucht theaterspektakel plaatsgevonden dat zijn weerga niet kent: Goethe’s klassieker Faust werd opgevoerd op een vuilstortplaats. Een met gras overdekte berg van vuilnis vormt de achtergrond voor een razendsnelle montage van scènes uit Goethes tweedelige toneelstuk. Bij de ingang wordt het publiek uitgerust voor deze bijzondere manier van theaterbezoek: iedereen krijgt een verrekijkertje om het enorme decor te overzien en een vliegenmepper om zich het onvermijdelijke ongedierte van het lijf te houden. De broodnodige kussentjes, bedoeld om de anderhalf uur durende zit op de ijzeren stellages wat draaglijker te maken, blijken helaas alleen voor de vroege vogels beschikbaar.
~
Wanneer het 1200-koppige publiek een plaats heeft gevonden op één van de zes tribunes kan de show beginnen. Lampen uit, spot aan en ademloos kijkt iedereen naar de man in het rode duivelspak die op een bol uit de leegte lijkt aan te komen zweven. De hijskraan die hieraan te pas komt dient gedurende het hele stuk als spectaculair vervoermiddel voor de hoofdrolspelers. Terwijl de tribunes over een rail van het ene decor naar het andere worden gereden slingeren Faust en de duivelse Mephisto over onze hoofden heen voor ons uit. Decorwisseling en een letterlijk deus ex machina effect in één, in een stuk vol verassende speciale effecten.
Maria van landbouwplastic
~
Hippe dance-act
Van de intieme gesprekken in de slaapkamer van een jong meisje naar een hippe dance-act van woeste heksen: met de spotlights mee verspringt je aandacht moeiteloos van het ene prachtige plaatje naar het andere. Maar op den duur merk je dat je aandacht even moeiteloos afglijdt naar je stijve benen en je koude handen… Doordat de twee toneelstukken er in anderhalf uur doorheen worden gejast moeten er veel concessies gedaan worden. De oorspronkelijke vertelling wordt in een aantal compacte scènes weergegeven die aan betekenis verliezen omdat er geen verhaal meer is om ze in te plaatsen. Faust wordt van de ene naar de ander situatie gehesen zonder dat er nog sprake is van een plot of spanningsboog.
Glitterpakjes
De Almeerse Faust is soms meer een circusvoorstelling dan een toneelstuk. In korte ‘acts’ voeren technische snufjes, dans, acrobatiek en spektakel de boventoon. Glitterpakjes incluis. Het publiek kan achterover zakken voor een avondje vermaak. Maar de tekst die wordt gebruikt ondergraaft deze doelstelling. In gedragen rijm geeft Faust uiting aan zijn vertwijfeling en grootheidswaanzin, in de geest van de romantische stijl en gedreven toon van het stuk dat Goethe twee eeuwen terug schreef. Diepzinnige bespiegelingen als: “Al het verstrijkende wijst naar een overzij, het ontoereikende, hier komt het naderbij; het onaanschouwelijke wordt hier een feit, het eeuwig vrouwelijke is wat ons leidt.” Overdreven gebarend bij de vooraf ingesproken geluidsband doen de acteurs een poging de tragiek van Fausts streven op te roepen. Een vergeefse poging, want door het razendsnelle tempo van het stuk is er geen tijd om fundamenten te leggen waarop dergelijke uitspraken kunnen rusten. En blijft het een vraag wat ermee bedoeld wordt.
Thuiswedstrijd
Het stuk is veel sterker wanneer de hoogdravende tekst wordt losgelaten en er plaats is voor een speelse knipoog naar het heden. Zoals de komische uitbeelding van de uitvinding van het geld en de AEX-beurs door Faust en Mephisto. Andere grapjes maken iets te pijnlijk duidelijk dat Faust een thuiswedstrijd is, als Faust in het laatste deel als machtswellustige bouwondernemer verschijnt hebben we het natuurlijk over Almere: “Kom hier met die grijper, geef mij nog een buitenwijk. Nog meer huizen, er wonen er nu 160000 er moeten er nog 240000 bij. Dat maakt ons blij.” De keuze voor een hedendaagse interpretatie levert ook minder geniale vondsten op. Maar alles beter dan anderhalf uur lang op twee benen hinken.
Links
www.faust2002.nl
Faust
Artiest: The Wonder Foundation/Bert BartenMisschien ook iets voor u
Medabots
Na Pokemon en Digimon is er nu kennelijk ook een tekenfilmserie waarin kids elkaar bestrijden met een soort robotjes. Deze robotjes heten dus Medabots. Ubi Soft pakt meteen maar flink uit en brengt twee Medabots-games op de markt: een Rokusho version, en een Metabee version. Een potje vechten dan maar.
~
Het verhaal is natuurlijk weinig verrassend. Medabots hier, tournamentje daar, hup klaar. Jij moet het met je robotje opnemen tegen diverse tegenstanders. Door jouw robot uit te rusten met diverse gadgets wordt hij steeds sterker en kan hij steeds meer, iets wat je in de gevechten natuurlijk alleen maar ten goede kan komen. Tevens heb je de beschikking over een teamgenoot die ook weer van onderdelen voorzien kan worden. Let the games begin…
Platformgevechten
~
Chaos
Het klinkt allemaal wel leuk, maar ik heb ook enkele kanttekeningen. Ten eerste is de besturing van de robotjes wat chaotisch, en soms gewoon irritant. Ze glijden een beetje over het scherm, en met name op kritieke momenten kan je dat behoorlijk opbreken. Verder springen er dus vier robotjes over het scherm (twee per team), en dat maakt het af en toe niet echt overzichtelijk. Eigenlijk deed ik in het begin maar wat, en was het effect van mijn acties niet altijd duidelijk. De A.I. van de teamgenoot laat soms ook wat te wensen over.
Conclusie
Medabots is typisch zo’n spel dat je eigenlijk alleen moet aanschaffen als je een fan van de tekenfilm bent. Het spel is prima uitgevoerd, strakke muziek, fraaie beelden. De cartoony stijl van de tekenfilm komt prima tot zijn recht. Qua spel ben ik minder enthousiast, maar ik moet dan ook eerlijkheidshalve vermelden dat ik nog nooit een Medabot-tekenfilm had gezien. Overigens zijn qua spel de Rokusho en Metabee versie exact gelijk, het enige verschil is het poppetje. Dus koop maar één van de twee, anders voel je je bekocht. Eerlijk gezegd had Ubi Soft beide versies best samen kunnen voegen. Mijn advies: kijk eerst eens voor je het koopt.
Gent 2002: Tati in Gent
/ 0 Reactiesdoor: Melson Zwerver0 SterrenDe Franse komiek Jacques Tati zal bij het moderne publiek waarschijnlijk weinig belletjes meer doen rinkelen, maar de man is sinds de jaren 30 van de vorige eeuw een legende – en niet alleen in Frankrijk. In Gent is dit jaar maar liefst tweederde deel van zijn gehele oeuvre te zien.
~
Tati maakte zijn eerste speelfilm, Jour de fête in 1948. In de film speelt Tati een dorpspostbode die een nieuw Amerikaans leveringssysteem wil uitproberen, met desastreuze gevolgen. Tati’s films zijn vaak een ode aan de zwijgende komedies van Buster Keaton en bevatten weinig dialogen. Dit is vooral te zien aan zijn beroemdste personage, Monsieur Hulot, een zwijgzame stuntel die alles in het honderd weet te brengen ondanks zijn goede bedoelingen.
Toekomst
~
Perfectionist
Maar het is Playtime uit 1967 dat algemeen bekend staat als Tati’s meesterwerk. Tati werkte drie jaar aan de film. Hij was een perfectionist die alle elementen van zijn werk wilde controleren. Speciaal voor de film werd een stad gebouwd (die al gauw “Tativille” werd genoemd) uit glas en staal compleet met wegen, liften, een luchthaven en kantoren. Honderd arbeiders werkten vijf maanden om de constructie af te werken. Speciale aandacht schonk Tati aan de soundtracks van zijn films, die door het grotendeels ontbreken van dialogen vaak abstracte geluidscollages zijn. Mede dankzij deze nietsontziende aandacht voor details maakte hij in zijn dertigjarige carrière slechts zes films: na Playtime volgden nog Trafic in 1972 en Parade in 1974.
Retrospectief
Het Filmfestival Gent wijdt dit jaar een retrospectief aan Tati. Zijn eerste vier films worden vertoond, Playtime en Jour de fête zelfs in splinternieuwe gerestaureerde versies. Op de website van het festival kun je meer informatie vinden over de films van Tati en de rest van het programma.
Jaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Videotapes op een schijfje
Een goede DVD bevat niet alleen een goede film, maar vult deze zo mogelijk ook aan met een goed gekozen hoeveelheid extra documentaires, commentaartracks en overige goodies. Helaas zijn veel DVD’s net videotapes op een schijfje: je krijgt naast de film misschien nog een trailertje of twee en dat is het dan. In deze rubriek een overzicht van recente DVD’s die om uiteenlopende redenen wel de moeite waard zijn te bekijken, maar weinig om het lijf hebben wat extra materiaal betreft.
Ghost World
~
De beeldschone dames Thora Birch en Scarlett Johansson spelen in Ghost World, één van de meest intelligente tienerfilms van de afgelopen jaren, twee uiterst sarcastische pubers die commentaar leveren op iedereen die anders is dan zij, oftewel: die volstrekt normaal zijn. Regisseur Zwigoff leverde eerder de briljante en verontrustende documentaire Crumb af en zet met Ghost World zijn eerste stap in de wereld van de fictie.
De film speelt zich af in de parallelle wereld waar David Lynch zich ook uitstekend thuisvoelt en waarin kleding, decors en karakters allemaal net niet bij elkaar passen en daarom een uniek geheel vormen.
Ghost World is met zijn intelligente script en bijtende humor één van de leukste films die dit jaar uitkomen op DVD.
Down
~
Hoe vaak moeten we nog zeggen dat Dick Maas van de tekstverwerker af moet blijven en zich voortaan slechts moet richten op het maken van de film? Het script van Down is duidelijk het grootste manco van de film; actrice Naomi Watts voelt zich duidelijk ongemakkelijk bij de gebrekkige dialogen die vaak letterlijk uit het Nederlands vertaald lijken en zelfs vaste B-film-krachten als James Marshall en Michael Ironside struikelen soms over de woorden die Maas ze in de mond heeft gelegd.
Maar dat het met de visuele kwaliteit wel goed zit, blijkt al uit het eerste shot, waar we met een helicopter op Manhattan afvliegen in de richting van een wolkenkrabber, tot we de nachtwakers van het gebouw in close-up zien. Ook de spanning wordt goed opgebouwd, maar dat is niet moeilijk met het klassieke bronmateriaal.
Kiss of the Dragon
~
Luc Bessons inktpot raakt maar niet opgedroogd, zo lijkt het wel: na zijn onderschatte epos over Jeanne d’Arc, The Messenger, schreef hij (mee aan) de scripts van drie delen Taxi, Yamakasi, zijn eigen racefilm Michel Vaillant en deze actiefilm, naar een idee van hoofdrolspeler Jet Li.
Li speelt een Chinese politieman in een verhaal dat niet zo heel veel om het lijf heeft maar toch een heleboel vermaak oplevert, Bridget Fonda is een hoertje en de overal aanwezige Tcheky Karyo (je herkent hem wel als je ‘m ziet) is de corrupte rechercheur. Volop actie op de mooiste plekken van Parijs, met uitstekende gevechtscènes en een onverwacht gruwelijk einde. Perfect entertainment dus.
Bollywood
Ghost World is van de drie nog het best bedeeld: naast de standaardtrailer zijn er een paar korte verwijderde of aangepaste scènes te vinden (die overigens wel allemaal erg de moeite waard zijn), een uiterst minimaal “making of”-promotiefilmpje en het hilarische nummer “Jaan Pehechaan Ho” uit de Bollywoodfilm Gumnaam.
Kiss of the Dragon bevat niet eens een trailer en is daarmee de kaalste van het stel. Down bevat een (slechte) trailer en een tien minuten durende montage (zonder inleiding of commentaar) van videobeelden die tijdens het maken van de film werden geschoten en op de hoes met een groot woord als “The making of” wordt aangeduid.
Ghost World, Down en Kiss of the Dragon
Regie: DiverseJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Grote namen in Gent
/ 0 Reactiesdoor: Melson Zwerver0 SterrenDat het Internationaal Filmfestival van Vlaanderen Gent, zoals het filmfestival in Gent voluit heet, al jarenlang een rijk gevarieerd programma biedt, is ook weer goed te zien aan het programma van de 29ste editie, die op 8 oktober van start gaat. De betere publieksfilms worden afgewisseld met en sluiten naadloos aan op kleine, volstrekt onbekende films en ook de liefhebber van klassieke cinema kan zijn ogen uitkijken. Daarnaast is Gent de thuisbasis van de World Soundtrack Awards.
~
Competitie
Maar de sterren in Gent zijn, om Meneer Kaktus te parafraseren, niet alleen om aan te raken, maar vooral ook om naar te kijken. Want de rij films liegt er niet om: zo vinden we in de competitie de nieuwste films van David Cronenberg (Spider) en Aki Kaurismäki (The Man Without A Past), naast Dai Sijies verfilming van zijn eigen boek Balzac en het Chinese naaistertje.
Publiekstrekkers
~
Kleinere maar minstens zo belangrijke films zijn Bowling For Columbine van Michael Moore, die op zijn eigen wijze de zere plekken van Amerika feilloos weet bloot te leggen en Naqoyqatsi, het derde deel uit Godfrey Reggio’s unieke en briljante Qatsi-trilogie die de mens en zijn relatie tot de natuur en technologie haarscherp laat zien in de mooiste beelden die je ooit gezien hebt.
Bijprogramma’s
~
Tickets
Je kunt alvast online kaarten bestellen via de website van het festival, waar ook alle programma-info te vinden is. Het festival begint op 8 oktober en duurt nog tot 19 oktober.
Jaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Hong Kong love story
Hong Kong love story en het vervolg daarop, Ikayaki, zijn erg soortgelijke verhalen. Daarom zullen vele aandachtspunten die we hier aanstippen ook terug te vinden zijn in de recensie van Ikayaki. Zo is er het hyperrealisme van Mark Hendriks. Vrouwen die elkaar naar het leven staan om een kleinigheid, kerels die, weliswaar elk op hun eigen manier en mede afhankelijk van hun seksuele geaardheid, er vooral op gericht zijn hun libidineuze driften te bevredigen.
~
Vooraleer daar een korte schets van te geven, lijkt het me aangewezen op te merken dat in de small-press Ikayaki vóór Hong Kong love story is verschenen, en vermoedelijk ook daarvoor geschreven en getekend is. Vanuit die wetenschap is het verhaal ook beter te lezen als een vervolg op Ikayaki. In omgekeerde volgorde mist men zeker niet de essentie van de verhalen, en blijft het duidelijk gaan om twee episodes uit Tomoyo’s leven, maar men tast een beetje in het ijle wat betreft de verhouding van die twee episodes ten opzichte van elkaar.
‘EO-trut’
Tomoyo lijkt in dit deel een beetje beter haar weg gevonden te hebben, waardoor ze heel wat zelfverzekerder overkomt dan in Ikayaki, in zoverre ze dat nog niet
~
Niet alleen engageert ze zich in een lesbische relatie (die zich overigens voornamelijk op het lichamelijke vlak manifesteert), de seksscènes die Mark Hendriks etaleert zijn doorgaans van een meer verregaand karakter dan in Ikayaki. Fugu-seks (?), Tomoyo
~
België
Het komt allemaal clichématig over, maar het is ook een cliché dat de meeste clichés wáár zijn. Het is vooral dat laatste wat Mark Hendriks treffend illustreert. Alle typische situaties die ik zonet geschetst heb, komen, een beroep doende op onze alledaagse mensenkennis, érg realistisch over. Ook de ten tonele gevoerde stereotypen zorgen daarvoor. Ditmaal wordt er o.a. (tot mijn groot plezier) een Belg ten tonele wordt gevoerd in plaats van de Nederlandse familie in ‘Ikayaki’, die, wellicht terecht, wordt afgeschilderd als een modest, teruggetrokken iemand (hoewel men moeilijk kan beweren dat het eigen is aan Belgen homo te zijn!).
Het meest typische en vandaar ook meest lachwekkende aan zijn personage is nog dat iedereen denkt dat hij van ‘een Duitse provincie’ komt. Zelf moet ik inderdaad, wanneer ik in andere landen verkeer, de eerste vreemdeling nog tegenkomen die precies weet waar België ligt, afgezien van al onze buren weliswaar – vandaar mijn dank aan Mark Hendriks, om dat even onder de aandacht van striplezend Nederland en Vlaanderen te brengen.
Karaoke Jim
~
Of het versnellen van het tempo en het oprekken van de grenzen van humor en verhaal Hong Kong love story nu meer de moeite waard maakt om gelezen te worden dan het vervolg zou ik niet durven zeggen. Je leest beide strips gewoon op een iets andere manier en ze zijn beiden mijns inziens in het Tomoyo-concept evenwaardig. Iets, want het verschil is immers niet zo groot als ik het hier wellicht laat uitschijnen. Vandaar ook de eerste zin van deze recensie: in principe kan de recensie van dit album integraal overgenomen worden voor het album ‘Ikayaki’.
Meer strips en recensies lees je op:
~
Prijs: € 13,59
Bladzijden: 144
Misschien ook iets voor u
Zwetende Italianen en een dampende paardenrace
Siena is een klein stadje in Toscane, niet ver van Florence. Het is een bloedmooi stadje, waar je niet alleen af en toe de sfeer van het verleden kan proeven in een kerk of kathedraal, maar waar de geschiedenis je echt omringt. Door de hele stad.
~
Siena is opgesplitst in zeventien wijken, contradas geheten. Al deze stadsdelen hebben een eigen huis, een beetje vergelijkbaar met een buurtgebouw in Nederland. Mensen uit de buurt eten soms in dat huis, en volgen er bijvoorbeeld cursussen. Normaliter heerst er vrede in het stadje. De enige spanning die er misschien soms te zien is, is die tussen de autochtone bevolking en de tientallen busladingen toeristen die dagelijks even de stad komen bekijken zonder er geld uit te geven. Voor de rest heerst er vrede.
Fanatieke hooligans
Twee keer per jaar (in juli en augustus) staat de stad echter op zijn kop. Dan vindt de Paleo plaats, een race met paarden op het plein in het midden van de stad. Tien contradas mogen het tegen elkaar opnemen, zeven verliezen in een loting al. Al weken van tevoren wordt de spanning opgevoerd. De kleine straatjes worden afgezet om de eigen wijk te beschermen en er vinden een aantal oefeningen op het plein plaats. Alle wijken lopen met hun vlaggen rond en mensen die normaal vrienden zijn kijken elkaar agressief aan, zoals fanatieke hooligans.
Felle ogen
~
Stilte
Dan begint de race. Het publiek wordt stil. Duizenden mensen zijn secondenlang doodstil. Keer op keer wordt er gestart. Maar telkens lopen de ruiters een loos rondje, omdat er een valse start plaatsgevonden heeft. Vervolgens duurt het weer een kwartier voor alle paarden in de dampende sfeer van het druk bevolkte plein in het gelid staan.
Een halve paardlengte
Eindelijk, na bijna een uur van pogingen, bulderen de paarden in het rond. Ze kunnen nauwelijks op hun benen blijven staan als ze door de krappe bochten schieten. Drie keer rennen ze rond het plein en één ruiter wint met een halve paardlengte voorsprong. Eén deel van het publiek rent exploderend van vreugde op de paarden af, jong en oud, man en vrouw. Ze springen onbeheerst over de balustrade om te vieren dat ze de Paleo hebben gewonnen. Een prijs die niet meer is dan een stok met een verzilverd bord en een grote vlag.
Verliezers huilen
Tot diep in de nacht zal er in deze week gefeest worden en nog dagenlang zullen trommelaars met de prijs rond het plein marcheren. Pas na een week keert de vrede in het stadje terug en kan je zonder scrupules een vijandelijke wijk inlopen. Verliezers zullen nog wel even huilen, maar over een paar maanden mogen ze het weer proberen.
Primal Scream – Evil Heat
Hey Kids! Fijne zomer gehad allemaal? Ik zeker wel, maar ben ook wel blij dat de vakantie weer voorbij is. Ben vol enthousiasme aan de studie begonnen (heb voor dit trimester precies evenveel punten ingepland als vorig jaar in totaal behaald), maar belangrijker is dat er eindelijk weer muziek gemaakt wordt. Al die festivals in de zomer zijn wel aardig natuurlijk, maar er is toch niets zo mooi als speciaal voor dat ene bandje naar een club gaan en een avond heerlijk te genieten. Of gewoon een bandje waar je nog nooit van gehoord hebt uit checken. En dat kan nu gelukkig allemaal weer. En alsof dat allemaal nog niet genoeg is, komen er na de vakantie traditiegetrouw weer handenvol goede nieuwe cd’s uit. Bruce Springsteen, Underworld, Beef!, Mousse T zijn de aanraders van dit moment.
~
Loungen of rocken?
En ook weer een nieuwe Primal Scream. Het is, naar ik meen, al weer de achtste van het gezelschap. En iedere cd is weer een verrassing. Zal er gerockt worden, dansen ze, of doen ze op hun oude dag wat rustiger aan en wordt er gelounged? Voor hen die even vergeten waar ze Primal Scream ook al weer van kennen even een aantal hits op een rijtje: Loaded (oud, heeft een lekker trompetje), Rocks (waarschijnlijk de grootste hit. Heerlijk rockend en stampend nummer), Kowalski (Eén van de beste nummers van Vanishing Point) en Swastika Eyes en Kill All Hippies van XTRMNTR, hun plaat uit 2000. Beide nummers werden door VPRO radio enthousiast opgepikt, maar werden bij mijn weten geen grote hit.
Onderkoelde computer
~
Zuigen
Met openingsnummer Deep Hit Of Morning Sun kun je twee kanten op: óf je vindt het geniaal en wordt meteen de plaat ingezogen, óf je vindt het allemaal maar niks. Als dat laatste het geval is kun je Evil Heat net zo goed meteen weer afzetten, want dan doen de nog komende 40 minuten waarschijnlijk ook niets met je. Het tweede nummer, Miss Lucifer, gaat op min of meer dezelfde wijze door, maar wel dusdanig dat het niet gaat vervelen. Miss Lucifer is trouwens ook de eerste single die van Evil Heat getrokken wordt. Op MTV ben ik hem echter nog niet tegengekomen en ik heb zo het vermoeden dat dat niet zal gebeuren ook. Toch jammer, maar in het Ketchup lied zal ook wel iets zitten…
Nancy Sinatra en Kate Moss
Leuk om te zien is dat Kate Moss (inderdaad, die van Hollywood) ook een liedje meezingt op Evil Heat. Bobby Gillespie covert samen met Moss het Nancy Sinatra/Lee Hazelwood-duet Some Velvet Morning. Zeker de moeite waard, maar Rise en City vormen wat mij betreft de absolute hoogtepunten van de plaat. In beide nummers wordt lekker gerockt en de teksten gezamenlijk de microfoon ingesmeten. Ouderwets goed zou ik bijna zeggen, maar dat zou onrecht aan deze plaat doen. Evil Heat is namelijk een heerlijk strakke plaat die echt de moeite waard is om goed beluisterd te worden. En als je dat doet zie je er misschien, zelfs als Deep Hit Of Morning Sun niks met je deed, toch wel wat in.
Links
www.primalscream.org
www.primalscream.net
Primal Scream
Album: Evil HeatMisschien ook iets voor u