Alle kanten van het genre zijn te horen
Trollfest, Arkona, Heidevolk en Korpiklaani laten op de Folk Metal Night zien hoe divers het genre is. Elke band heeft een zeer eigen stijl en toch passen ze allemaal in het hokje Folk Metal.
Trollfest heeft de moeilijke taak om de zaal op te warmen en de avond te openen. Maar de vrolijke Noorse band weet de zaal met een paar ballonnen meteen los te krijgen. Ze spelen vrolijke muziek waarbij menig metalhead niet stil kan blijven staan. Opvallend is de metalcover van ‘Toxic’, van Britney Spears, die stiekem toch best goed klinkt. Trollfest maakt er een feestje van op het podium en in de zaal, en dat maar liefst drie kwartier lang.
Arkona laat haar twee kanten zien
Vervolgens neemt het Russische Arkona het over, een band die totaal het tegenovergestelde is van Trollfest. De zaal wordt gevuld door een donkere mysterieuze sfeer als frontvrouw Maria Akrhipova, die een mysterieuze heks lijkt, het podium betreedt. Het eerste half uur speelt de band in een soort trance duistere muziek en wordt het podium gevuld door de grunts van zangeres Maria. Er is nauwelijks contact met het publiek, dat ook in een soort extase naar de band aan het kijken is.
Op het juiste moment, net voor het eentonig dreigt te worden, is er één minuut pauze en lijkt er een totaal andere band op te komen. Maria maakt contact met het publiek en er word meer folk-achtige muziek gespeeld. Het publiek gaat los en danst mee op de muziek, waar de doedelzak en fluit nu duidelijk hoorbaar zijn.
Heidevolk speelt een thuiswedstrijd
Voor Heidevolk was de avond een thuiswedstrijd, het enige moment in de tour dat de Gelderse band in Nederland speelt. Een deel van het publiek lijkt hiervoor ook speciaal gekomen te zijn. Heidevolk speelt diverse nummers van het nieuwe album en laat zien dat ze die live net zo goed kunnen spelen. ‘Wolf In Mijn Hart’ beginnen ze in het Nederlands en halverwege veranderen ze naar de Engelse versie. Ook spelen ze ‘Tiwaz’ en ‘Brittania’, die het goed doen bij het publiek. Een nieuw nummer dat echt indruk maakt is ‘Yngwaz’ Zonen’. Alleen begeleid door een drum zingen de twee zangers, ondersteund door de andere mannen als achtergrondkoor.
Natuurlijk speelt de band ook nummers die het publiek al langer kent, zoals ‘De Hallen Van Mijn Vader’, ‘Saksenland’, ‘Drankgelag’ en tot slot natuurlijk de cover van ‘Vulgaris Magistralis’. Het publiek galmt mee. Heidevolk geeft een spetterende show weg van ruim meer dan een uur.
Tot slot speelt de Finse headliner Koorpiklaani. Menig metalhead zal de band kennen van hun drankliederen, bijvoorbeeld ‘Vodka’, maar deze band heeft veel meer te bieden. De band mengt traditionele Finse folkmuziek met metal en dat resulteert in muziek waarbij je niet stil kan staan. Het publiek gaat dan ook helemaal uit zijn dank, zo crowdsurfen er tientallen mensen gedurende het optreden.
Waar de liederen over gaan blijft grotendeels een raadsel, want Fins blijkt een taal waar weinig van te maken valt. Alleen diehard fans weten de teksten mee te zingen. De frontman praat nauwelijks, wat er voor zorgt dat er bijna anderhalf uur lang nummer achter nummer wordt gespeeld en gedanst. Wel laat de band nog weten bezig te zijn met een nieuw album, dat dit jaar uit moet komen.
Deze avond laat zien hoe divers één (sub)genre kan zijn met: de vrolijke en gekke liederen van Trollfest, de duistere nummers van Arkona, de strijdliederen van Heidevolk en de nummers waarop je moet bewegen van Korpiklaani. Het was een geslaagde avond en een aanrader voor iedereen die van (folk)metal houdt.
