Muziek / Album

Heidevolk trekt ten strijde

recensie: Heidevolk – Vuur van Verzet
Heidevolk – Vuur van Verzet

Met een nieuwe zanger en een paar Engelstalige liedjes lijkt de Gelderse folkmetalband Heidevolk op hun nieuwe album Vuur van Verzet een andere weg in te slaan, maar hun unieke geluid is nog altijd te horen.

Heidevolk trekt ten strijde met een gedeeltelijke nieuwe bezetting. Jacco Bühnebeest vervangt Mark Splintervuyscht sinds 2015 en Vuur van Verzet is het eerste album waaraan Jacco meewerkt. De band gaat op hun album letterlijk de strijd aan: Vuur van Verzet staat vol liederen over gevechten, landen veroveren en reizen.

Een andere weg ingeslagen?

De nummers ‘A Wolf In My Heart’ en ‘The Alliance’ vallen meteen op, omdat juist Nederlandse teksten de Gelderse band zo uniek maken. Op het vorige album Velua (2015) maakte Heidevolk ook al een uitstapje naar het Engels, maar daar bleef het bij bonusliedjes. Nu is de Nederlandstalige versie ‘Een Wolf In Mijn Hart’ juist een bonusnummer, maar die klinkt toch beter dan de Engelse versie. De opbouw van het album wordt enigszins verstoord door de Engelse nummers, die desalniettemin goed klinken.

Naast de Nederlandse taal zijn de afwisseling van hoge en lage vocalen kenmerkend voor Heidevolk. Lars Nachtbraeker zingt al enige jaren de lage vocalen en Jacco Bühnebeest nu de hoge, maar het contrast lijkt niet zo groot als op vorige albums. Juist de combinatie van samenzang tussen de hoge en lage vocalen en de afwisseling daarvan, maakte de muziek van Heidevolk extra interessant.

Een vertrouwd geluid

Een nummer dat meteen indruk maakt is ‘Yngwaz’ Zonen’, waarin op een trom na alleen vocalen zitten. Die komen hierin erg mooi uit: de lage stem van Lars Nachtbraeker wordt ondersteund door een koor met hoge mannenstemmen. Het nummer laat zien dat Heidevolk even veel indruk kan maken zonder harde drums en gitaren. De folkmetalband treedt soms al akoestisch op, waarbij hun mooie teksten nog beter uitkomen en verstaanbaar zijn. Misschien is een akoestisch album ook eens een idee?

Op de genoemde veranderingen na is op het album vooral ook het vertrouwde geluid van Heidevolk te horen, met nummers als ‘Ontwaakt’ en ‘Brittania’. Het nieuwe wordt afgewisseld met het vertrouwde. De energie en strijdlust spatten van het nieuwe album af. Heidevolk experiment een beetje, wat interessant is om te horen, maar of Engels nou de weg is? Het lijkt eerder tijd te worden voor een akoestisch album.