Creatief en eigenzinnig
Vroeger, op de middelbare school, liepen er altijd wel een paar van die meisjes rond die de hele dag met hun hoofd in de wolken verbleven, onopvallend aanwezig waren en het meeloopgedrag van de gemiddelde puber maar zielig vonden. Het zou mij niets verbazen als de inmiddels volwassen Laura Veirs, een Amerikaanse singer/songwriter uit Seattle, op high school zo’n meisje was. Je ziet de coverfoto van haar nieuwe CD Year of Meteors, die blik in haar ogen en je begrijpt wat ik bedoel. Een boeiende, mysterieuze vrouw, niet moeders mooiste en wars van modeverschijnselen. Laura Veirs ging en gáát nog steeds haar eigen gang. Op haar nieuwste CD Year of Meteors zuigt ze je binnen in haar eigen “galaxy” vol bijzondere geluiden.
~
Natuurkrachten in tekst en muziek
Met haar vierde CD Year of Meteors, maakte Laura Veirs een snelle opvolger. De CD is opnieuw samen gemaakt met haar vaste begeleidingsband (waarmee ze nu ook toert door Europa), de Tortured Souls. Op Year of Meteors is er dit maal een prominentere rol voor toetsenist Steve Moore en het bijzonder fraaie geluid van de viola (een instrument tussen de viool en de cello in) van Eyvind Kang. De stem van Veirs is vrij monotoon, ze heeft een hese stem die doet denken aan Suzanne Vega. Haar liedjes spelen zich af in een belevingswereld vol water, vuur, meteoren, lava en andere natuurkrachten. Veirs beheerst de kunst om muziek en tekst één te laten zijn (luister maar eens naar Galaxies, Magnetized en Lake Swimming).
Toegankelijker geluid
Wat direct opvalt, is dat Year of Meteors een stuk toegankelijker is dan Carbon Glacier. Het woord “toegankelijk” is echter relatief, want nog steeds is haar muziek moeilijk te categoriseren. Opener Fire Snakes van Year of Meteors is een typisch Veirs-liedje, origineel en gedurfd. Het is een catchy gitaarliedje, in het refrein ondersteunt door vreemde bliepjes en eindigend in ruim drie minuten instrumentaal viola geweld. Onalledaags en zeer fraai. Tweede nummer Galaxies verrast door de prettige en heftige gitaarrif.
Minder geslaagde popliedjes
Bij het derde nummer, Secret Someones, gaat het mis. Het nummer is vrolijk en up-tempo, maar ook saai; het gaat daarbij te lang (ruim 5 minuten) door in hetzelfde ritme. Helaas lijden de meer eenvoudige popsongs Rialto en Cool Water aan hetzelfde euvel. Toch valt er heel veel te genieten op Year of Meteors. Magnetized is zo’n wonderschoon Veirs-nummer waarvoor je naar de cd-winkel snelt. Parisian Dream kent een mooie altvioolbasis en eindigt onverwacht gek. Uitschieters die nog volgen zijn Spelunking (met de memorabele zin “If I took you darling, to the caverns of my heart, would you light the lamp dear?”), het schitterende Through The Glow en het bijna punk-achtige Black Gold Blues.
Laura Veirs zet op Year of Meteors weer een forse dosis positieve energie om in muzikale pracht. Driekwart van de songs krijgen een ruime voldoende. De 3 mindere liedjes zijn allemaal te poppy en missen de creativiteit die haar werk zo kenmerkt. Als je voor het eerst kennismaakt met Laura Veirs dan is voorganger Carbon Glacier een absolute aanrader; voor de Veirs-kenners is Year of Meteors een mooie aanvulling op haar eerdere werk.
Ria van Dijk 
pixabay 
