Gebrek aan chaos en creativiteit
In Queenpins beginnen Connie (Kirsten Bell) en haar hartsvriendin JoJo (Kirby Howell-Baptiste) een ietwat illegaal handeltje in coupons. Tegen een lage prijs verkopen zij frauduleuze kortingsbonnen op boodschappen en zetten in no time een bedrijf ter waarde van 40 miljoen dollar. Hun succes blijft niet onopgemerkt en zo begint de klopjacht in deze matige film, waar het aan een waar Hollywoodsausje ontbreekt.
Connie is een voormalig Olympische atlete die niet weet wat ze met haar vrije tijd moet doen. Ze stort zich volledig op het fenomeen van ‘couponing’. Urenlang speurt zij door folders om kortingsbonnen te vinden, of ze die producten nu nodig heeft of niet. Het geeft haar een voldaan gevoel om boodschappen ter waarde van 150 dollar mee te nemen voor een schijntje. Het is echter niet genoeg om gat in haar hart – het niet kunnen krijgen van een kind – te vullen en daarnaast helpt een slecht huwelijk ook niet mee aan haar gemoedstoestand.
Uit frustratie opent Connie een doos ontbijtgranen en begint met eten, maar de smaak valt haar vies tegen. Ze stuurt een boze mail naar de fabrikant en enkele dagen later ontvangt zij als goedmaker een aantal coupons voor gratis nieuwe dozen ontbijtgranen. Dit brengt haar op een duivels idee. De ene na de andere megafabrikant – van producten als luiers tot aan wasmiddel – krijgt te maken met een ontevreden Connie en in een mum van tijd ligt haar eettafel vol met kortingsbonnen.
Waargebeurd verhaal
Samen met JoJo, een vlogger met een droom en financiële problemen, komt ze op het idee om de bonnen tegen een lage prijs te verkopen. Zo begint Queenpins, een film geïnspireerd door een waargebeurd verhaal.
De dames weten dat hun inkomstenbron niet geheel legaal is en zoeken naar een manier om hun geld wit te wassen. Het worden haast kartelachtige praktijken wat leidt tot een aantal confrontaties met een smokkelaar, een cyberhacker, een groep oorlogsveteranen en een louche autodealer. Ondertussen krijgen twee mannen argwaan en openen de klopjacht op de vrouwen. Een heus kat-en-muisspel ontstaat. Al hebben Connie en JoJo geen idee dat zij achtervolgt worden.
In de echte versie van dit verhaal werden drie vrouwen van middelbare leeftijd opgepakt door de politie. Er werd een hoop aangetroffen bij de politie-infiltratie: coupons ter waarde van 40 miljoen dollar. Daarnaast vond men ook overige spullen met een waarde van twee miljoen dollar, 240.000 dollar aan voertuigen, 22 geweren en een speedboot van ruim 12 meter. Het onderzoek van de politie duurde maar liefst acht weken en er werden zelfs undercoveragenten ingezet om de dames die ‘van het grote leven genoten’ te pakken.
Klein gehouden
Er zijn genoeg mogelijkheden om alles volledig uit de hand te laten lopen, maar regisseurs Aron Gaudet en Gita Pullapilly houden het klein. Ondanks dat de film is gebaseerd op een waargebeurd verhaal, lijkt het een groot gemis om binnen de lijntjes te blijven kleuren. Het opkopen van geweren op een wapenhandel en de verkoop daarvan aan oorlogsveteranen – wat zeer vriendelijk verloopt – is het meest spannende dat Connie en JoJo meemaken. Van een undercoveroperatie is in Queenpins overigens ook geen sprake, laat staan dat je de twee dames volop ziet genieten van hun miljoenen.
Less is more is in deze situatie niet geheel van toepassing. Het ontbreekt Queenpins aan chaos en creativiteit, wat je wel graag ziet in dit soort films. Ondanks dat gemis, blijft de film wel een leuke crime komedie die zeer geschikt is om met het hele gezin – jong en oud – te bezoeken in de bioscoop. Heel veel meer dan dat hoef je van Queenpins niet te verwachten.
Queenpins is nu te zien in de bioscoop.
