Sabah

Na de dood van haar vader is Sabah als oudste dochter verantwoordelijk voor het verzorgen van haar moeder, waardoor ze aan huis gekluisterd is en nauwelijks een privé-leven kent. Net veertig beseft ze dat haar rol als oude vrijster onveranderd zal blijven als ze zelf niets onderneemt. Geïnspireerd door een oude foto besluit ze stiekem te gaan zwemmen in het lokale zwembad. Daar botst ze letterlijk tegen de niet onknappe en aardige Stephen aan. Hij weet als niet-moslim niets van haar achtergrond en dilemma’s wanneer hij haar spontaan uitnodigt voor een kopje koffie.

Stiekem

Na een aantal afspraakjes met Stephen realiseert Sabah zich dat smoesjes haar niet meer kunnen redden. Ze zal moeten kiezen tussen haar hart en haar familie. Langzamerhand komt ze erachter dat ze niet de enige is met escapades. De druk van haar dominante oudere broer, die traditiegetrouw de financiën beheert en de beslissingen neemt, stuit niet alleen Sabah, maar alle andere vrouwen in de familie steeds vaker tegen de borst. Onder druk van Stephen, die genoeg krijgt van al het stiekeme gedoe, durft Sabah er uiteindelijk voor te kiezen haar familie in te lichten.

Naturel

Arsinée Khanjian speelt naturel en genuanceerd. Ze zet Sabah overtuigend neer als een schuwe vrouw, totaal onwennig over haar lijf en zich nauwelijks bewust van haar eigen gevoelens. In de loop van de film verandert deze rol, met de bloei van haar romance komt ook Sabah’s lichamelijke sensualiteit en eigen persoon meer naar voren. De kracht van Arsinée Khanjian is dat ze deze verandering fysiek en van binnenuit weet uit te dragen.

Tegenstem

Je kunt natuurlijk vraagtekens zetten bij het optimisme dat Sabah uitstraalt; de film refereert nauwelijks naar de pessimistische geluiden uit de huidige islamdebatten. Wantrouwen, fundamentalisme en terrorisme: allemaal onderwerpen die filmmaakster Ruba Nadda niet aankaart. Geboren in Canada en van Arabische afkomst heeft ze er bewust voor gekozen een tegenstem te geven.

Binnenshuis is de familie van Sabah luidruchtig en kleurrijk, vol intrigerende Syrische gewoontes. De familie is net zo zorgvuldig gecast als de twee hoofdrolspelers en een feest om naar te kijken. Zijdelings komen ook de lusten en lasten van de andere familieleden aan bod, doorspekt met humor en beter herkenbaar dan de sluiers doen vermoeden. Deze intieme film is contrasterend met wat de media uitdragen over de Arabische cultuur en alleen al daarom de moeite waard om te zien.