27 Missing Kisses

In kleine dorpjes wil het er wel eens heftig aan toe gaan. De pastoor die dol is op kleine jongetjes, de dokter die zijn patiëntes wel heel erg serieus neemt of de plaatselijke slettebak die de harten van de eenvoudige mannen op hol doet slaan. In Georgië ligt zo’n plaats. Ver verwijderd van onze gehaaste wereld, leven ze daar op een vrolijk chaotische manier met elkaar. Aan dit vertrouwde leefpatroon lijkt een einde te komen wanneer de veertienjarige Sybill (Nino Kuchianidze) de zomer komt doorbrengen in het dorpje.

Sybill is een verdomd brutaal mokkel met rood haar. Ze laat zich door niemand commanderen en trekt zich nergens wat van aan. Zoals veel jonge meisjes ziet Sybill wel wat in oudere mannen. Ze wordt dan ook stapelverliefd op Alexander.

Maar Alexander is vijfentwintig jaar ouder dan Sybill, en ziet haar bovendien niet staan. Dit zint Sybill helemaal niet en gaat op jacht om haar vleselijke verlangens door de oudere man te laten sussen. Maar verdomd als het niet waar is, ook Mickey, de zoon van Alexander, is verliefd op Sybill. Zij vindt hem best een aardige knul, maar haar gevoelens en hormonale wensen laat ze liever door een oudere vent behandelen.

In deze seksuele broeikas wordt de temperatuur nog verder opgevoerd wanneer Emmanuelle vertoond wordt. De plaatselijke bewoners lopen over van geilheid, en proberen hun seksuele behoeften zo snel mogelijk te bevredigen. Sybill komt erachter dat Alexander regelmatig gebruik maakt van andere vrouwen. Waarom dan niet van haar? Sybill wordt steeds jaloerser, maar dat geldt ook voor Mickey. De waanzin wordt tot het absurde doorgedreven, totdat er geen weg meer terug lijkt te zijn.

27 Missing Kisses is een film volledig in de traditie van films als Luna Papa en het werk van Emir Kusturica. Dit is geen toeval. De scenarioschrijver (Irakli Kvirikadze) is namelijk dezelfde als van Luna Papa, bovendien is de filmmuziek afkomstig van Kusturica’s huiscomponist Gregor Bregovic.
De barokke stijl van de film komt dan ook niet echt authentiek over. Je hebt het allemaal wel eens eerder gezien. Toch maken de vele kleine details (let op de schapen die worden opgeblazen!) en de absurde personages 27 Missing Kisses een heerlijke melancholische en zwoele zomerfilm.