Phone Booth

Eén telefoontje kan je leven veranderen. Sterker nog: voor Stu Sheperd (Colin Farrell) kan het het einde van zijn leven betekenen. Deze snelle PR-man heeft de hoorn opgepakt van een telefoon die overging in een telefooncel. Fout! Zijn leven zal nu nooit meer hetzelfde zijn. Aan de andere kant van de lijn bedreigd een scherpschutter (Keifer Sutherland) hem. Hij maakt hem duidelijk dat hij Stu onder schot houdt en dat hij onder geen beding mag ophangen, anders betekent dat zijn dood. Waarom wordt pas aan het eind van deze thriller duidelijk. Ondertussen laat de dodelijke stem Stu alles opbiechten over zijn overspel.

Gladjanus

Waarom Stu in de buurt was van de enige overgebleven telefooncel in New York zie je aan het begin van de film als deze gladjanus zijn speelvriendinnetje belt vanuit de cel. Het lijkt ietwat vergezocht, want daarvoor stond zijn mobiele telefoon niet stil, dus waarom zou hij dan speciaal in een telefooncel bellen? Tja.. hoe los je dat op, want dit scenario lag al een tijdje in de kast, maar moest met de nieuwe technologieën toch wel aangepast worden. Er is een oplossing bedacht: op deze manier kan zijn achterdochtige echtgenote het nummer van zijn vriendinnetje niet terug vinden op de telefoonrekening. Dat dit een beetje ver gezocht is, neem je maar voor lief, want verder is het scenario wel briljant.

Regisseur Joel Schumacher (Falling Down, The Client) heeft met Phone Booth een rake film gemaakt. Niet slecht voor een film die in twaalf dagen is opgenomen. Het is mooi uitgewerkt, niet te lang en de vaart blijft in het verhaal, omdat er genoeg gebeurt in de omgeving van de telefooncel en Stu ook steeds opdrachten krijgt van zijn geheimzinnige beller. Die man bevindt zich ergens in de gebouwen rondom de cel en de camera gaat dan ook regelmatig verschillende ramen langs, maar… het zijn er gewoon teveel. Het maakt Stu in ieder geval wanhopig, en door de manier van filmen krijg je datzelfde gevoel. Waar zit-ie dan? De sluipschutter is overigens ook de reden waarom de film niet al vorig jaar uitkwam, want toen maakte een sluipschutter Washington onveilig en zou deze film dus iets te pijnlijk zijn.

Zielig hoopje ellende

Hoofdrolspeler Colin Farrell (The Recruit, Minority Report) speelt weer prima in deze film. Zelfs in een beperkte ruimte kan hij genoeg van zijn talent kwijt. Hij verandert van een arrogante, zelfverzekerde bal in een klein hoopje ellende, die zich er pijnlijk van bewust is dat elke misstap fataal kan zijn. Het rode puntje van een laser op zijn voorhoofd is voor hem bewijs genoeg. Niet alleen Farrell speelt overtuigend zijn rol, maar ook de rechercheur die probeert te achterhalen wat er aan de hand is: Forest Whitaker (Panic Room). En ook al is hij bijna de hele film onzichtbaar; Kiefer Sutherland alias de sluipschutter mag ook zeker genoemd worden. Met zijn spottende, doordringende, donkere stem weet hij de rillingen op te wekken en zet de toon voor de film. “I want your attention“. Een bizarre telefonische gijzeling met een goed, origineel scenario en een sterke cast: Phone Booth.