Film / Films

The Bag Man

recensie: The Bag Man

Je kunt je onderhand afvragen of Robert de Niro, één van de beste acteurs die het witte doek heeft gekend, nog wel passie heeft voor acteren. In The Bag Man lijkt hij volledig op de automatische piloot te staan. Een schrale troost: hij is niet de enige.

Mysterieuze loner Jack (John Cusack) krijgt van zijn net zo mysterieuze opdrachtgever Dragna (Robert de Niro) de opdracht een tas af te halen, en vervolgens in een motel te wachten op zijn beloning. Er is wel een voorwaarde: Jack mag onder geen beding in de tas kijken. De klus lijkt simpel en Jack vraagt zich logischerwijs af waarom hij hem dient uit te voeren. Bij het motel aangekomen gooien onder andere prostituee Krivna (Rebecca de Costa), een bemoeizuchtige moteleigenaar, een dwerg en een pooier roet in het eten. De kijker en Jack weten: dit wordt een lange avond, gestoeld op een flinterdun verhaal.

Hoe mager ook, het zou zomaar eens een absurde filmtrip kunnen worden. The Bag Man baadt bijna continu in onheilspellende, wazige schaduwen, die suggereren dat alles slechts een koortsdroom van Jack betreft. Het zou de bizarre personages kunnen verklaren en ook de vaagheid die het verhaal als een wollen deken bedekt. Want wat zit er nu in die tas? Wie is die Dragna nou eigenlijk en hoe zit de relatie tussen hem en Jack precies in elkaar? Veel vragen krijgen in de loop van het verhaal een antwoord en leggen daarmee – ironisch genoeg – meteen de plotgaten in het script bloot. En dan heb ik het nog niet eens gehad over het zogenaamde dramatische verhaal dat de kijker op het laatste moment nog door de strot wordt geduwd.

Flutverhaal met sterrencast
Qua verhaal mag The Bag Man dan niet veel soeps zijn, dat is nog te verzachten door de cast. John Cusack is een prima acteur en Robert de Niro is een absolute legende. En dan komt ook nog eens Dominic Cooper (Prison Break) voorbij, die in zijn beperkte rol van gestoorde agent volledig de show weet te stelen. Helaas is hij de enige die überhaupt wat leven in de brouwerij weet te brengen. De Niro staat zodanig op de automatische piloot dat het slaapverwekkend is, Cusack lijkt zich geen raad met zijn personage, en De Costa… Tsja… ze probeert het op zijn minst. Resteren er nog een dwerg en een pooier die niets aan het verhaal toevoegen, al zijn ze best vermakelijk.

Het resultaat is een pretentieuze warboel met plottwists die werkelijk nergens op slaan en acteurs die hun talent verschrikkelijk aan het verspillen zijn. Wat de bedoeling ook geweest mag zijn, het raakt kant nog wal en niemand lijkt enig idee te hebben van wat er gaande is. Volgende keer mag de cast het script eens wat beter bestuderen. Hopelijk zien ze dan in dat ze een dergelijk project beter kunnen overslaan.