Saw II

Net als in het eerste deel zit er een aantal mensen opgesloten in een ruimte zonder dat in eerste instantie duidelijk is hoe men daar terecht is gekomen en waarom men daar zit. In Saw troffen we twee personen in een badkamer, nu zijn dat er acht in een bedompte kelder. En ook ditmaal is de seriemoordenaar Jigsaw degene die deze situatie heeft veroorzaakt. Jigsaw zou zichzelf niet zijn als hij niet her en der voor de acht slachtoffers valstrikken heeft opgesteld.

De succesformule van het eerste deel is ook in Saw II gehandhaafd. Jigsaw heeft een aantal dodelijke uitdagingen bedacht voor zijn slachtoffers, uitdagingen die onmenselijk maar niet onoverkomelijk zijn. Het zijn o.a. deze valstrikken die deze serie zo geliefd maakt bij het horrorpubliek. Daarnaast hebben de films een kenmerk dat je niet zo heel vaak tegenkomt in dit genre: een sterk plot. Net zoals in het eerste deel is ook nu de ontknoping weer verrassend. Alles valt aan het eind van de film op z’n plaats en krijgt betekenis.

Saw II heeft een beetje dat The Usual Suspects-effect: aan het eind wil je de film nog een keer zien om alle aanwijzingen nu wél op te pikken. Aanwijzingen die er wel degelijk zijn, maar die je tijdens de eerste keer dat je de film bekijkt totaal over het hoofd ziet. En dat maakt Saw II tot zo’n geslaagde film: achteraf blijkt alles gewoon te kloppen, op de harten van een aantal slachtoffers na.

Twee schijfjes

Het is dan ook maar goed dat deze film nu op dvd is uitgebracht, zodat je alles nog eens goed kunt bekijken. Het mooie van dvd is dat je de film kunt stilzetten en beeldje voor beeldje kunt afspelen om zo al de aanwijzingen goed in je op te nemen. De uitgave die Universal nu op de markt brengt bevat twee schijfjes met materiaal. De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat disk 1 de moeite meer dan waard is, maar disk 2 een beetje teleurstelt. Op het eerste schijfje bevinden zich de film zelf én het commentaar van regisseur Darren Lynn Bousman en de acteurs Donnie Wahlberg en Beverly Mitchell. Zeker het commentaar van dit drietal is een ware openbaring voor de kijker. Diverse achtergronden, cameo’s en verborgen aanwijzingen passeren hier de revue.

Disc 2 valt daarbij eigenlijk een beetje in het niets. Ten eerste door de beperkte lengte van een klein halfuur en ten tweede vanwege de inhoud van de extra’s. Er is een featurette, uitleg over de vallen van Saw II, een stukje over special effects en een vergelijking tussen het storyboard en enkele daadwerkelijke fragmenten. De storyboardvergelijking is niet bepaald onderhoudend en de featurette bevat voornamelijk zaken die in het stuk over de uitleg van de vallen ook voorkomen. Al met al zijn er op disk 2 dus maar twee noemenswaardige extra’s te vinden. Deze zijn dan misschien wel weer de moeite waard, maar beslaan echter slechts 21 minuten speeltijd.

Koopje

Saw II is een waardige opvolger van Saw en bezit duidelijk meer vaart dan het eerste deel. De drie miljoen extra die in de film gestopt zijn hebben hun uitwerking gehad. Hoewel vier miljoen uiteraard nog steeds een gering budget is (The Omen deed het met zo’n zestig miljoen) heeft men met inzet en toewijding dit financiële gemis duidelijk goedgemaakt. Ook nu heeft men, net als bij het eerste deel, in korte tijd op één locatie gefilmd. Het blijkt dus wel weer dat geld en exotische locaties niet verbonden hoeven te zijn met het maken van een succesvolle film. Maar dat wisten we al sinds The Blair Witch Project.