Film / Serie

Radio als lichtpunt in een donkere oorlog

recensie: All the Light We Cannot See

Na All Quiet on the Western Front verfilmt Netflix nu ook het populaire boek All the Light We Cannot See. De streamingdienst weet in vier afleveringen een pakkend verhaal neer te zetten over personages die normaal gesproken in de marges van andere oorlogsverhalen leven, maar dat verhaal is niet zonder gebreken.

De serie volgt de levens van Marie (Aria Mia Loberti), een blind meisje uit Parijs, en Werner (Louis Hofmann), een jong genie die in een weeshuis in Duitsland woont. Het zijn twee personen die op het eerste gezicht niets met elkaar te maken hebben. Toch is er één ding dat hen verbindt: de radio. Ze luisteren allebei naar een zender waar een professor vertelt over onder andere het belang van het licht dat we niet kunnen waarnemen en helpt hen de wereld om hen heen te begrijpen. Wanneer de Tweede Wereldoorlog uitbreekt, komen hun landen recht tegenover elkaar te staan. Kan de radio hen dan nog steeds helpen?

Een andere frequentie binnen het oorlogsgenre

Ook al wordt het beluisteren van niet-Duitse zenders illegaal als de oorlog uitbreekt, nog steeds staat de radio centraal in de serie. Werner komt in de problemen wanneer hij wordt gevraagd de radio van een officier te repareren. Voor Marie is het apparaat de enige manier om de donkere wereld om haar heen te begrijpen terwijl ze met haar vader (Mark Ruffalo) naar het kustplaatsje St. Malo vlucht. Door een blind meisje de hoofdrol te geven, biedt de serie een bijzonder nieuw perspectief op de oorlog en speelt geluid een grotere rol dan ooit.

De radio is daarnaast steeds het verbindende element tussen Werner en Marie, zowel in de verhaallijnen als in de montage. Het schakelen tussen perspectieven en karakters is meesterlijk gedaan en zorgt voor continuïteit, zelfs wanneer de personages zich op een andere locatie bevinden of in een andere tijd. Deze mozaïek van tijdlijnen die elkaar afwisselen geeft het verhaal de context die het nodig heeft en zorgt voor een constante spanningsboog, waardoor je op het puntje van je stoel blijft zitten.

Een wirwar van accenten tussen bekende en onbekende gezichten

Hofmann weet in zijn eentje de reis van de timide en inventieve Werner Pfennig op een emotionele manier te vertolken. De rest van de cast komt beter uit de verf in samenspel met de meer doorgewinterde acteurs Mark Ruffalo en Hugh Laurie. Loberti brengt de dialoog soms wat droog en emotieloos, je merkt dat dit haar eerste rol is. Toch laat ze de hoopvolle en krachtige Marie schitteren op de meest intense momenten van de serie. Vooral de directheid die Marie karakteriseert weet ze over te brengen. Een minpuntje dat vaak opvalt, is het gebruik van verwarrende accenten. Dat verzwakt de geloofwaardigheid van het verhaal en is een element waar je doorheen moet kunnen kijken.

Een zee van vuur in St. Malo

Regisseur Shawn Levy en zijn team brengen het Franse stadje St. Malo tot leven op het scherm. De decors zijn prachtig en representeren de vertrouwdheid die Marie in deze stad moet hebben gevoeld dankzij de maquette die haar vader voor haar bouwde. Hier vinden hevige bomaanslagen plaats die als vurige achtergrond fungeren. Wanneer alle verhaallijnen uiteindelijk samenkomen, wordt de kwetsbare kern van de serie helaas enigszins overschaduwd doordat er een spektakel van wordt gemaakt.

De serie heeft dus zeker haar gebreken, maar de emotionele invulling die de hoofdrolspelers eraan geven, is niettemin boeiend, evenals de vraag of Werner en Marie elkaar ooit zullen ontmoeten en of zij de oorlog zullen overleven. Benieuwd naar het antwoord? All the Light We Cannot See is nu te zien op Netflix.