Liefde voor de cinema
De jongeman Dabing wordt op weg naar de bioscoop met een baksteen het ziekenhuis in geslagen door een jonge vrouw. Pas tegen het einde van de film komt hij erachter waarom, maar dat de twee een lange gezamenlijke geschiedenis hebben wordt na het voorval al gauw duidelijk. De verbitterde vrouw vraagt hem haar vissen water te geven terwijl ze in hechtenis zit, en in haar huis treft hij aantekeningen aan over haar levensgeschiedenis en de rol die Dabing daarin speelt. De jeugd van het cinefiele meisje wordt vervolgens als een film op zich weergegeven. Het verhaal schakelt tussen die geschiedenis van dertig jaar geleden en het heden, waarin de gevolgen duidelijk worden en waarin Dabing probeert orde aan te brengen.
Grandeur
Met overdadige muziek en schitterende settings verkiest regisseur Xiao filmische grandeur boven intimiteit, maar hij verliest daarbij details en menselijkheid niet uit het oog. Alle acteurs spelen prachtig, met name door de acteurs die Dabing en diens oom spelen. De productie is tot in de puntjes verzorgd en hoewel zich nauwelijks verrassingen voordoen en het verhaal nergens buiten braaf afgebakende paden treedt, biedt deze Chinese film een heerlijk anderhalf uurtje publieksvermaak. De kijker laat zich net zo ademloos vervoeren als de personages in de film.