Slaaf van de maatschappij

Drie schijfjes in één doosje: de nummers één en twee bevatten de hits in willekeurige volgorde, het derde levert de bijbehorende b-kantjes. Het is een leuke collectie, maar toch voelt het raar dat Warner dit uitbrengt. De artiest en de platenmaatschappij gingen halverwege de jaren negentig allerminst als vrienden uit elkaar. Enkele jaren voor de scheiding was nog overeengekomen dat Prince voor een slordige dertig miljoen gulden zes platen zou uitbrengen. Het beleid zinde de eigenzinnige muzikant echter niet en het contract van dertig miljoen voelde al gauw als een loden last. Vanaf begin jaren negentig nam hij weinig serieus werk meer op en op het hoogtepunt van de ruzie verscheen Prince alleen nog met het statement ‘Slave’ op zijn wang. Slaaf van de maatschappij.

Commercie

De relatie Prince-Warner is voorgoed voorbij, maar de rechten van de meeste van zijn succesalbums liggen nog wel bij de gewraakte maatschappij. Bij navraag blijken de motieven voor het uitbrengen van de verzamelaar dan ook niet veel verheffender dan het eenvoudig binnenhalen van geld: “Hij staat nu weer in de aandacht vanwege zijn nieuwe werk (Musicology). Daarom hebben we deze box opnieuw uitgebracht,” vertelt een PR-medewerkster.

Vergeten kelderdeur

Moeite hoefde de maatschappij overigens niet te doen: de box lag al in 1993 in de winkels. Er is in deze persing niets veranderd: op zowel het hoesje als de schijfjes staat het jaartal 1993 gedrukt en ook de tekst in het informatieve boekje stamt van twaalf jaar terug. Zelfs het artwork is niet aangepast. Niet helemaal een ultieme verzamelaar dus; het idee ontstaat zelfs dat achter een lang vergeten kelderdeur nog stapels cd’s lagen. Als ik dat suggereer weet de PR-medewerkster het ook niet meer. Ze meent toch echt dat de plaat opnieuw is geperst, maar ik kan beter contact opnemen met de productmanager. Die weet er meer van.

Tijdloze muziek

Ook deze bezweert dat het album weldegelijk opnieuw geperst is. Niks geen opeens gevonden oude doos vol cd’s, maar tijdloze muziek, die opnieuw is uitgegeven omdat de oude editie niet meer verkrijgbaar was. De vraag waarom het nu opeens tijd was voor een heruitgave blijkt ingewikkelder te beantwoorden: “Dit album was een tijd niet meer leverbaar en is nu opnieuw uitgebracht voor een zeer scherpe prijs. Om die reden hebben we ook weer een marketingcampagne gestart, die aanslaat want het album kwam op 23 binnen in de Album Top 100 en stijgt nu weer door naar de top 10. Tijdloze muziek immers.” Je zou toch denken dat er ook is nagedacht over waarom deze plaat precies nu weer het daglicht mag zien? Misschien ook niet: “Het waarom van jouw reactie is voor mij volstrekt onduidelijk. […] Ik heb je aangegeven waarom we dit album opnieuw hebben uitgebracht en ik laat het hierbij.”

Filantropie?

Tsja, wat dan nog te zeggen over de box zelf? Hij staat boordevol klassiekers en is inderdaad niet duur. Dus steun je graag een maatschappij in nood, loop er dan niet zomaar aan voorbij. Als filantropie echter niet jouw ding is, dan weet je wel hoe je op een andere manier aan de nummers kunt komen.