Formulewerk dat toch tot leven weet te komen

Het antwoord daarop is Broken City, een thriller met als spil de machtsstrijd tussen Hostelter (Russel Crowe) en de aan lager wal geraakte agent Billy Taggert (Mark Wahlberg). Daartussen dartelen nog Catherine Zeta-Jones als verbitterde burgemeestersvrouw en Barry Pepper als Hostelters tegenstander tijdens de verkiezingen.

Broken City is in vrijwel alles een formulefilm, met een saaie en ongeïnspireerde eerste helft: Hostelter huurt Taggart in om te bewijzen dat zijn vrouw overspel pleegt, maar natuurlijk blijkt er veel meer aan de hand te zijn. Geld, corruptie en iets met een contract behoren tot de verplichte ingrediënten.

In de tweede helft weet Hughes de film tot leven te laten komen door zich niet louter op het rommelige verhaal te concentreren, maar voornamelijk op de buitenkant. De donkere, dreigende beelden en dito soundtrack geven Broken City soms een beklemmend randje. Ook de cast helpt een handje mee. Mark Wahlberg zet een verrassende prestatie neer als wanhopige agent met een alcoholverslaving en staat tegenover een broeierige Crowe, die een heerlijk creepy burgemeester weet te verbeelden. Ook Pepper weet de show te stelen, met in het bijzonder de scènes waarin hij een gebroken burgemeesterskandidaat vertolkt.

Verder biedt Broken City met zijn uitgekauwde formule weinig opzienbarende cinema. Allen Hughes bewijst gevoel voor stijl te hebben, maar volgende keer moet hij dit combineren met een sterker script.