Simpel maar doeltreffend
Er zijn legio zangers en zangeressen die op het randje gaan zitten met vocalen die technisch niet veel soeps zijn maar desondanks enorm veel zeggingskracht bevatten. Denk aan Will Oldham, Stephen Malkmus of Alice Glass. Ook bij de dames van Girlpool — Cleo Tucker en Harmony Tividad — steekt de twijfel of ze nog wel aan de goede kant van het randje zitten weleens de kop op bij beluistering van het slechts 21 minuten durende Before the World Was Big.
De reden is niet eens zozeer dat ze hun noten niet halen (zeker niet wanneer ze zacht en beheerst zingen), maar eerder dat hun stemgeluiden snerpend, onvast, misschien zelfs kinderlijk klinken als ze er kracht achter zetten. Daar komt bij dat ze zich niet bepaald verstoppen achter een muur van herrie; slechts bas en elektrische gitaar zorgen voor muzikale begeleiding, waardoor de vocalen nog eens extra centraal staan.
Onzekerheid
Toch werkt het uitstekend. De onvastheid van de vocalen sluit namelijk perfect aan bij het thema van onzekerheid, dat het gehele album terugkomt. Onzekerheid over gevoelens en jongens, zoals te horen is in het melancholische ‘Cherry Picking’: “And when it all is over / When you are there and I am here / I’ll pretend that you cared / That I have somehow disappeared“. Maar ook onzekerheid over de complexiteit en de vergankelijkheid van de wereld, bijvoorbeeld in het van nostalgie vervulde titelnummer: “I just miss how it felt standing next to you / Wearing matching dresses before the world was big“. Juist het wankele van de zang maakt het bijzonder eerlijk en aangrijpend.
Simpel maar doeltreffend
De teksten zijn simpel maar uitermate scherp en doeltreffend. En dat geldt eigenlijk voor de hele plaat, met zijn eenvoudige maar pakkende basloopjes, spaarzame maar effectieve gitaarmelodietjes, en zanglijnen die zich onherroepelijk vasthaken in je hoofd. Alleen het nog geen twee minuten durende, minimalistische ‘Pretty’ is een inzakkertje. Verder pakken Cleo en Harmony je nummer voor nummer in met hun weinige middelen. Dat is een grote prestatie, zeker als je bedenkt dat ze beiden de twintig nog niet gepasseerd zijn en ze pas sinds 2013 bezig zijn. De vraag is natuurlijk of ze in de toekomst ook langere speeltijden kunnen boeien met deze minimale bezetting, of dat er dan toch meer uit de kast gehaald moet worden.
