De keizer en de profeet

Bijna vijf jaar hebben de liefhebbers moeten wachten op nieuwe liedjes van Empire of the Sun. Het nieuwe album klinkt zowel spannend als vertrouwd. Met Ice on the Dune heeft het Australische duo een overtuigende opvolger van Walking on a Dream gerealiseerd.

Empire of the Sun is een project van Luke Steele van rockband The Sleepy Jackson en Nick Littlemore, helft van het elektronische duo Pnau. Behalve een muzikaal project is het ook een theatrale act, compleet met kostuums en opvallende videoclips. In maart werd Ice on the Dune aangekondigd met een fantasierijk achtergrondverhaal over vier priesters, een keizer en een profeet. Het verhaal begint als volgt:

‘Once, the world was pure. It was the Emperor and the Prophet who kept it thus.’

Het is een mythisch verhaal dat speelt in een denkbeeldig verleden. Op het podium spelen Steele en Littlemore de rollen van deze keizer en profeet. Tijdens interviews laten ze zich dan ook het liefst aanspreken als Emperor Steele en Lord Littlemore.

Feelgood popliedjes
Het album opent met ‘Lux’, een filmisch intro à la Richard Straus’ ‘Also sprach Zarathustra’. De sfeer van dit intro strookt niet helemaal met de uptempo sound van de rest van het album, maar het past wel in het theatrale geheel. Daarna volgen onmiddellijk twee van de hitgevoeligste liedjes van het album: ‘DNA’ en ‘Alive’. Eigenlijk is het album een verzameling van dit soort feelgood popliedjes, waar alles in het teken staat van zorgeloosheid en euforie.

‘Alive’ komt waarschijnlijk het dichtst in de buurt van de wereldhits ‘We are the People’ en ‘Walking on a Dream’ van het vorige album. Nummers die nog elke dag in talloze bewerkingen op feestjes worden gedraaid. Ook ‘Concert Pitch’, titelnummer ‘Ice on the Dune’ en ‘Çelebrate’ dragen een zweem van de grootsheid van die nummers in zich. Toch is de grenzeloze euforie van ‘We are the People’ en ‘Walking on a Dream’ niet in die mate te vinden op Ice on the Dune.

Goed maar niet uitmuntend
Waarschijnlijk is dat waarom dit album wel goed, maar niet gelijk uitmuntend is. De plaat is evenwichtiger en gemiddeld genomen beter dan Walking on a Dream, maar de hoogtepunten zijn niet zo overduidelijk. Ice on the Dune boeit van begin tot einde, waar Walking on a Dream alleen op de hoogtepunten belangwekkend was en bij momenten zelfs ronduit saai en vervelend. Op dit nieuwe Empire of the Sun-album staan meer goede liedjes, maar of de pieken net zo hoog zijn als op Walking on a Dream is maar de vraag.

Al met al is Ice on the Dune een overtuigende opvolger van Walking on a Dream. Het is een album vol extatische dansliedjes, liedjes die het deze zomer goed zullen doen op festivals en feestjes. Als u zelf deze zomer op een feestje bent dat naar uw zin te stijfjes is en maar niet wil loskomen, zet dan deze cd op. Empire of the Sun tovert gegarandeerd een glimlach op de gezichten van de aanwezigen. Zo niet, vertelt u dan maar een verhaal over vier priesters, een keizer en een profeet.

Live in Nederland:
16/17/18 augustus – Lowlands, Biddinghuizen