Wiskundig berekend bochtenwerk

Battles is wellicht de eerste rockband die moderne instrumenten als samplers volledig weet te integreren in hun sound om daarmee een nieuwe fusie van gitaren en elektronica te creëren. Zo bespelen ze hun gitaren consequent via het toetsenbord in plaats van hun snaren aan te slaan, verspringt het ritme net zo snel als het stoplicht op de hoek van Times Square en klinkt de menselijke stem nimmer puur maar altijd gemanipuleerd, vertraagd, versneld of verhaspeld.

Gitaarpolka

Deze gemanipuleerde stem hoor je op de onlangs verschenen single Atlas. Een nummer dat vanwege z’n Mickey Mousezang aanvankelijk irriteert, maar gaandeweg intrigeert. De hakkende drums hebben dezelfde energie als T. Raumschiere’s Monster Truck Driver, de abrupte wending halverwege naar een soort avant garde gitaarpolka is even bizar als briljant. Of wat dacht je van kerstbellen die het nummer Tonto uitluiden en waarin het eindeloze gitaarloopje tegen het einde compleet van kleur verschiet?

Hakken en zagen

Brein van het viertal is het wonderkind Tyondai Braxton, die z’n sporen al verdiende in de elektronische muziekscene in The Big Apple. Drummer John Stanier hakte eerder drumstellen aan mootjes bij de futuristische metalband Helmet en ook de overige twee leden Ian Williams en Dave Konopka zijn bepaald niet eenkennig als het op instrumenten aankomt. Nadat het Londense platenlabel Warp Records vorig jaar al Battles moeilijk verkrijgbare singles EP C/ B EP opnieuw uitbracht op cd, hebben ze met Mirrored één van de meest avontuurlijke albums van dit voorjaar aan hun catalogus toegevoegd. Een album vol spastische drums, straffe gitaarloopjes in eindeloze loops en wiskundig berekend bochtenwerk.

Komende zomer staan ze op Lowlands en dan kun je zelf zien wat de ware kracht van Battles is. Want geloof het of niet: hun live concerten zijn nóg tien keer zo imponerend dan dit opvallende en originele debuutalbum.