Remixer geremixt
Het remixen van nummers gebeurt op grote schaal, vaak voor de b-kantjes van uit te brengen singles. Het gebeurt regelmatig dat je bij het luisteren van deze bewerkingen het idee krijgt dat het echt alleen ter opvulling op het schijfje staat. Er zijn uiteraard wel bepaalde producers die van een remix keer op keer een kunststukje weten te maken. De Aphex Twin is hier een goed voorbeeld van, maar ook een iets minder bekende naam als Thin White Duke is een grote binnen de scene. Ook Alter Ego viel op door zijn goede remixes en deze worden nu verzameld op cd uitgebracht, voorzien van een verrassingsdisc met remixes van Alter Ego’s liedjes, geremixt door anderen.
~
Electro-jasje
De eerste schijf bevat tien remixes die Alter Ego van materiaal van andere artiesten heeft gemaakt. Hij begint fantastisch met Alter Ego’s versie van All I Ever Wanted van Human League. De mooie zanglijn blijft gelukkig onaangetast en wordt voorzien van een pakkend, swingend electrojasje. Redelijk kaal geproduceerd maar erg doeltreffend. Ook Spectrum’s Freakbox en Spiel Mit van 2Raumwohnung klinken in Alter Ego’s versie zeer bevredigend. En de remix van Primal Scream’s Autobahn 66 is eveneens uitstekend. Het klinkt als een mix van freaky electroclash met The Golden Path (van The Chemical Brothers samen met The Flaming Lips). Zo roepen de meeste remixes wel goedkeuring op maar deze cd bevat toch enige mindere nummers. Het uptempo Blackwater (Alter Ego remixt het origineel van Octave One feat. Ann Sounderson) en Chicks on Speeds Fashion Rules weten maar weinig melodie te vinden en klinken inspiratieloos.
Krakend en vuig
Het tweede schijfje bestaat uit tien remixes die anderen van de tracks van Alter Ego hebben gemaakt. Opvallend is dat er nogal wat wederdiensten verricht blijken te zijn. Remixte Alter Ego op cd één nog nummers van Tiefschwarz, Riton, Solvent, dit trio neemt op zijn beurt nummers van Alter Ego onder handen. “Voor wat hoort wat” geldt al een poosje in remixland en Transphormed vormt hierop geen uitzondering.
Twee songs van Alter Ego hebben tweemaal een fantastische transformatie ondergaan. Beat the Bush en Vincent van Dance zijn allebei twee keer erg goed geremixed. Tiefschwarz’ remix van Beat the Bush is sfeervol en dansbaar tegelijk en mengt de sfeer van Placebo met de dance van Alter Ego of Timo Maas. Ewan Pearson’s versie is krakend en vuig, machinaal en slopend, eentje die je niet hard genoeg kan horen. Ook Vincent van Dance is twee keer met goed gevolg onder handen genomen. Solvent maakte er een leuk electroclash-nummer van terwijl de Rework Remote ook van hoog niveau is: lekker rustig maar wel ‘vet’.
Minimalistisch
Een aantal nummers is zo leeg geproduceerd dat er weinig te genieten valt. Zelf hou ik best van de minimalistische kant van elektronische muziek maar nummers als de Losoul-remix van Tubeaction en de twee uitvoeringen van Daktari (eenmaal door Robag Wruhme en een tweede keer door rising star Villalobos) zijn zo kaal dat het gaat vervelen. Deze tweede cd eindigt gelukkig met een uitstekende remix van Alter Ego’s hit Rocker. De beroemde en moddervette baslijn en de overstuurde bliepjes worden door de mangel gehaald door Eric Prydz, sinds vorig jaar een wereldster dankzij zijn TMF-vriendelijke dancehit Call on Me. Stiekem misschien wel beter dan Alter Ego’s origineel… Zo is over de hele linie de kwaliteit van de collectie té wisselend om een klassieke remix-cd te vullen (zoals 26 Mixes for Cash van Aphen Twin), maar op deze twee cd’s staat toch een groot aantal liedjes dat echt de moeite van het luisteren waard is.
Ria van Dijk 
