Magic in the Moonlight

De grote goochelaar Stanley Crawford (Colin Firth; The King’s Speech), ook bekend onder zijn podiumnaam Wei Ling Soo, wordt naar Zuid-Frankrijk uitgenodigd om de jonge spirituele helderziende Sophie Baker (Emma Stone; The Amazing Spider-Man) te ontmaskeren. Zodra hij haar in actie ziet valt het hem op dat Sophie in ieder geval uitzonderlijk talentvol is in haar bedrog, maar wanneer hij steeds meer tijd met haar doorbrengt begint hij te twijfelen aan zijn eigen wereldbeeld.

Personages en dialogen

Magic in the Moonlight draait om leuke personages die leuke dialogen uitwisselen. Firth is uitstekend als 8de cynische rationele intellectueel, al betekent dat wel dat het script weer rijk is aan de intellectuele verwijzingen (onder anderen naar Dickens en Nietzsche) die we van Allen gewend zijn, maar die weinig substantieels toevoegen. Firth deelt een uitstekende chemie met de charmante Stone als zweverige, maar zeker niet naïeve jongedame. Het is in hun gesprekken dat Allens heerlijke dialogen het mooist kunnen schitteren, maar ook in de omgang met bijrolpersonages is het script een en al genieten, van de gesprekken in de coulissen van een theater tot de uiteindelijke ontknoping van het plot. Het enige dat Firth en Stones aanstekelijke samenspel in de weg staat is hun toch iets te nadrukkelijke leeftijdsverschil (hij is 53; zij is 25), wat in een film met een romantisch tintje toch wat wrang overkomt.

Het verhaal heeft een leuk uitgangspunt en nodigt het publiek uit om samen met Crawford aan het twijfelen te slaan over de fysieke limieten van de wereld die Allen heeft gecreëerd. Crawford is met zijn horkerige eerlijkheid hier een perfecte gids in. Dit maakt het erg jammer wanneer hij halverwege de film zijn positie begint te herzien en daarmee de lichte rivaliteit, de uitdaging en de pit uit het verhaal wegvallen. Allen weet deze uiteindelijk weer terug te vinden en op te pakken, maar desalniettemin zakt het verhaal halverwege nogal in. De dialogen zijn dan nog altijd even leuk, maar ze gaan slechts over weinig substantieels.

Twee korte verhalen

Halverwege verandert de film zo eigenlijk van toon en genre. Dit is op zich geen storende overgang; hij is zelfs erg vloeiend. Het feit blijft echter dat het soms lijkt alsof Allen twee verhalen tegelijkertijd wil vertellen, waarin hij bovendien zijn hoofdpersonages in verschillende relaties tot elkaar wil neerzetten. Dit heeft geen negatieve invloed op de geloofwaardigheid van het verhaal of de personages, maar geeft wel het gevoel alsof de film beter af was geweest wanneer één verhaal twee keer zo lang was in plaats van twee korte verhalen te leveren. Deze hele vertelling neemt plaats in de Côte d’Azur, wat een aantal prachtige locaties oplevert. Deze worden aangesterkt door uitmuntende kleding en sets, wat het geheel een fijne, lichte jaren ’30-sfeer geeft. Van de kleding tot de acteerprestaties tot de dialogen, Magic in the Moonlight is ongegeneerd genieten.