Film / Films

Niet duur, maar ook niet echt spannend

recensie: Teenage Mutant Ninja Turtles: Het nano monster

De Teenage Mutant Ninja Turtles zijn voor mij eigenlijk puur jeugdsentiment. Ik weet dat ik vroeger de heldjes wel eens gezien heb, maar kon me eerlijk gezegd de serie cartoons niet herinneren. Er zijn ook een aantal ‘gewone’ films van de schildpadden uitgekomen, rond 1990. Het waren vooral de films die ik me kon herinneren. Nu vraag ik me af of deze cartoon voor kinderen zich kan meten met de speelfilms van de vechtende schildpadden.

~

Leonardo, Michelangelo, Donatello en Raphael zijn vier schildpadden die door hun eigen sensei (leermeester) Splinter worden getraind. Deze wijze oude man leert de onbesuisde schildpadden omgaan met geweld. Op die manier probeert het vijftal te strijden tegen het kwaad in de wereld. Moralistisch gezien is dat natuurlijk een perfect uitgangspunt voor een serie voor kinderen, maar is deze serie wel zo didactisch verantwoord?

Underground

~

De serie werd het eerst getekend in 1984 door Kevin Eastman en Peter Laird, toen nog voor het bedrag van $1200. Al grappend kwam het tweetal tot de creatie van een schilpad die kan vechten, en de Turtles waren geboren. Na veel zwoegen werd de comic een underground hit in de Verenigde Staten, iets later brak de strip ook groot door. Inmiddels zijn er naast het onvermijdelijke speelgoed ook computerspelletjes van de Turtles uitgekomen. Hier in Nederland is de serie te zien op Fox Kids, maar lijkt de schildpaddengekte nog niet echt om zich heen te gaan slaan.

Manga

~

De comic-serie van de Turtles is erg eenvoudig opgezet, zelfs voor een kinderserie, zeker als je bedenkt dat de serie door de filmkeuring niet voor alle leeftijden geschikt bevonden is. De verschillende schildpadden hebben natuurlijk hun eigen karakter maar deze worden niet echt uitgewerkt. Ik vond het zelfs moeilijk om de mannetjes uit elkaar te houden, ondanks dat ze alle vier een andere doek om de ogen hebben. Tevens zijn de animaties niet echt goed uitgewerkt. De serie is het typische voorbeeld van de tekenstijl die je vaak in manga-animaties terugziet: grof en met weinig detail. Opvallend is dat, waarschijnlijk om de kinderogen te sparen, het daadwerkelijke geweld is weggelaten. Zo zie je een Turtle de trap geven en zie je het slachtoffer vallen.

Fysieke inspanning

Ik vind het ook wel jammer dat de serie zo overdreven gewelddadig is. Er wordt wel geprobeerd om kinderen uit te leggen dat zinloos geweld een slechte zaak is, maar er worden toch wel degelijk vaak rake klappen uitgedeeld. Ik ben daar zelf een beetje allergisch voor, omdat ik denk dat dit niet dingen zijn die kinderen willen zien. Je kan een veel mooier en spannender verhaal vertellen als er niet constant gehakt en geslagen wordt. Door al deze fysieke inspanningen blijft het verhaal bovendien erg eenvoudig hetgeen de spanning niet ten goede komt.

Niet duur

De beeldkwaliteit van de serie is niet aanzienlijk beter dan de kwaliteit die je op televisie te zien zal krijgen. Daar komt nog bij dat de extra’s niet echt boeiend zijn en dat de lengte van de serie zelf slechts iets meer dan uur is. Voor een DVD zie ik dan wel erg veel niet gebruikte kansen, ondanks dat de schijfjes voor weinig geld in de winkel liggen.

Pauzeren

De Teenage Mutant Ninja Turtles hebben een missie. Deze missie is om de wereld beter te maken door op gepaste wijze geweld toe te passen. De schildpadden doen hun best, maar meer dan veel actie en geweld blijft er bij mij niet hangen. Ik vind het vaak niet spannend en denk dat veel kinderen dit met mij eens zullen zijn. De toegevoegde waarde van de DVD beperkt zich tot de mogelijkheid dat je de serie kunt pauzeren als je er genoeg van hebt. Het is jammer dat het op zich originele concept van de vechtende schildpadden op een te eenvoudige verhaallijn blijft hangen. Ondanks dat de DVD voor een mooi prijsje in de winkel ligt, vind ik hem een stuk minder boeiend dan de films uit de jaren negentig.