Film / Films

Daredevil

recensie: Daredevil

Ik moet bekennen dat ik wel een beetje moe word van al die comicverfilmingen de laatste tijd, vooral omdat ik in mijn hele leven nog nooit zo’n stripboekje heb uitgelezen. Na het succes van X-Men en Spider-Man lijkt elke studio een blik – mij vaak volstrekt onbekende – superhelden open te willen trekken om een graantje mee te pikken. Een van de meest recente – maar zeker niet de laatste – verfilmingen in dit rijtje is Daredevil.

~

De held uit de titel leidt, zoals een echte superheld betaamt, een dubbelleven. Overdag is hij (Ben Affleck) de advocaat Matt Murdock, ’s nachts trekt hij zijn rode lycra bodysuit aan en probeert de misdaad in Hell’s Kitchen (een wijk in New York) de hand te bieden. Klinkt bekend? Inderdaad: Daredevil lijkt in de meeste opzichten sprekend op de veel bekendere Batman. Er is alleen één twist: door een ongelukje met radioactief materiaal is Matt/Daredevil al sinds zijn jeugd blind. Gelukkig heeft het goedje zijn overige zintuigen dusdanig aangescherpt dat hij vrijwel moeiteloos de levens van het Newyorkse schorem onveilig kan maken.

Neergesabeld

~

De wat neerbuigende toon van deze recensie tot nu toe zal misschien anders doen vermoeden, maar ik heb me gek genoeg prima vermaakt bij Daredevil. “Gek genoeg”, omdat zowel de (Amerikaanse) critici als de fans de film vrijwel collectief neersabelden, zeker in vergelijking met grotere broers als Spider-Man. Maar eerlijk gezegd kan ik weinig verschil ontdekken in de manier waarop beide superhelden in hun respectievelijke films worden neergezet. Sterker nog: Daredevil bevat stukken meer karakter en realisme (voorzover gesproken kan worden van realisme in een film over een superheld) dan Spider-Man.

Extra’s

Daredevil was na relatief korte tijd alweer uit de bioscopen verdwenen, maar de film zal zeker een tweede leven op video krijgen. Aan deze DVD zal het in ieder geval niet liggen. Allereerst zijn daar de extra’s op de eerste schijf. Tijdens de film zijn er twee commentaarsporen te volgen (1x audio, 1x tekst), aangevuld met enkele korte toelichtingen op de visuele effecten die zo nu en dan de film onderbreken. Het audiocommentaar is van regisseur Mark Steven Johnson en producent Gary Foster en laat duidelijk zien dat Johnson een echte fan is van de strip. Het tekstcommentaar is gevuld met feitjes over de productie en de comic. Gelukkig zijn beide sporen samen met de enhanced viewing mode gezamenlijk te activeren zodat we de film niet drie keer hoeven te kijken.

Smullen

De tweede schijf bevat letterlijk alles wat je ooit wilde weten over zowel de film als de comic. De documentaire Beyond Hell’s Kitchen is het interessantst. In ruim een uur worden alle aspecten van de film toegelicht. Maar dit is nog maar het topje van de ijsberg: featurettes, trailers, videoclips en letterlijk honderden foto’s vormen nog het minst opwindende deel van deze schijf; de mannelijke fans zullen namelijk smullen van de screentests van Jennifer Garner (die Elektra speelt).