Film / Films

Broederliefde

recensie: I Love You Man

.

~

Peter vindt het leuk om met zijn vriendin salades te eten en naar Chocolat of The Devil Wears Prada te kijken, terwijl hij toch echt geen homo is. Als hij Zooey ten huwelijk vraagt is ze dolgelukkig, maar op haar vraag wie zijn getuige zal zijn heeft Peter geen antwoord. Waarom heeft hij geen goede ‘buddy’? I Love You Man gaat over Peters zoektocht om een vriend te vinden, zodat hij zich niet zo ongemakkelijk voelt en een getuige heeft voor zijn bruiloft.

Dit lijkt een zwak gegeven en regisseur John Hamburgs cinematografie is ook bijzonder eenzijdig, wat niet opmerkelijk is voor iemand die vooral tv-series op zijn cv heeft staan. De film heeft de gestandaardiseerde dertien in een dozijn look die kenmerkend is voor hedendaagse komedies. Toch is de film ondanks het nauwe genrehokje een grappig portret van de moderne Amerikaanse man en zijn neuroses. Komedies zijn vaak makkelijk en formuleachtig, maar onder de oppervlakte geven ze ook vaak een beeld van bepaalde trends en angsten in een maatschappij. Humor is niet voor niets een middel om onze onzekerheden op een acceptabele wijze te illustreren.

Oceaan van testosteron

~

Peter is tevreden met zijn leven zonder buddies, maar het is pas als zijn omgeving hem wijst op hoe vreemd het is dat hij verder geen mannenvrienden heeft, dat zijn twijfels beginnen. Peter wordt geloofwaardig gespeeld door Paul Rudd die al eerder een vergelijkbare rol had als een vervreemde vader in Knocked Up. Rudd is een schattige en bijna kinderlijke man die probeert om stoer te doen, wat maar niet wil lukken. Zooey moedigt zijn pogingen om een vriend te zoeken aan als een behulpzame moeder en troost hem als hij faalt. Zo blijkt een van zijn ‘man-dates’ een homo te zijn en kotst hij na stoere drankspelletjes zijn gastheer onder. En zijn homoseksuele broer geeft aan dat het makkelijker is om een man te vinden die zoekt naar sekscontact, dan een die geïnteresseerd is in een platonische relatie. Uiteindelijk vindt Peter een beste vriend. De relaxte scharrelaar Sydney Fife (Jason Segel) leeft nog als een student en heeft een echte mannengrot, compleet met grote tv’s, guitaren, een drumstel en een hoekje met handcrème en condooms (‘I’ve got a jerk-off station‘). Segel is een van de komieken uit de Apatow-stal en speelde ook de hoofdrol in Forgetting Sarah Marshall. Het personage van Sydney lijkt op de opper-dude in Knocked up. Hier is hij de man die Peter inwijdt in het buddygedoe en hem van zijn onzekerheid afhelpt (‘You’ve got an ocean of testosterone in there man. Let it out!‘).

Tussen metro en macho

~

Peter is een man die tussen de metro- en machoman in zit, en zijn personage is typerend voor bepaalde Amerikaanse mannen die niet meer weten hoe zij zich moeten gedragen. Ze zijn deels testosteronman: onverantwoordelijk en zich uitlevend als eeuwige puber. Maar door vrouwen worden ze ook geacht gevoelig en meelevend te zijn, iets dat door andere mannen weer gezien wordt als gay of verwijfd. I Love You Man toont hoe wisselende rolpatronen in een individualistische maatschappij zorgen voor onzekerheid. Peter zwicht uiteindelijk voor de veilige routine die hij met Zooey heeft opgebouwd (‘On sundays we usually watch HBO‘), maar ondanks de verplichte tussendoortjes groeit de broederschap tussen Sydney en Peter. Ondermeer omdat ze beide fan zijn van de Canadeese oudelullen rockband Rush. Zooey wordt geleidelijk jaloers op Peters aandachtsverschuiving, waardoor er een breuk ontstaat tussen de personages. Natuurlijk komt alles weer goed en weet Peter een gulden middenweg te vinden tussen de geneugten van broederschap en de verantwoordelijkheden van een relatie. Dit is niet verrassend voor een genrefilm, maar I Love You Man pretendeert ook niet meer te zijn dan een film die op humoristische wijze omgaat met de huidige onzekerheden rondom seksuele identiteit. Vanuit die optiek is de film vermakelijk en geslaagd entertainment.