Film / Films

Bedazzled

recensie: Bedazzled

.

Nog nooit zag de duivel er zo lekker uit als in Harold Ramis’ nieuwste comedy Bedazzled.
Het was aan Elizabeth Hurley de eer om deze smaakvolle duivel neer te zetten. Zij besluit het zieltje te winnen van Elliot Richards (Brendan Fraser), uiteraard in ruil voor zeven wensen.
Elliot is een sukkel. Zijn collega’s willen niet met hem omgaan en proberen hem buiten te sluiten. Elliot is goed van zin en blijft maar proberen contact te maken met zijn omgeving, maar dit alles tevergeefs. Wanneer zijn collega’s ook nog eens geconfronteerd worden met Elliots gevoelens voor hun mooie collega Allison valt hoongelach hem ten deel.

De duivel gaat het leven van Elliot op een ‘satanische’ manier verzachten. Wanneer Elliot rijk, machtig én getrouwd met Allison wil zijn, verandert de duivel hem in een Colombiaanse drugsdealer. De duivel heeft zo nog meer verrassingen in petto: een supergevoelige roodharige loser die al moet janken bij een zonsondergang, een kleinpiemelige topbasketbalspeler en een homoseksuele alwetende schrijver. Elliot komt er stap voor stap achter dat zijn droomleven

~

niet te verwerkelijken valt met één simpele wens. Rijkdom, macht en alwetendheid brengen toch meer met zich mee dan louter succes en geluk. Het geluk vindt Elliot dan ook dichter bij huis dan hij ooit had durven dromen.

Alle typetjes die Fraser neerzet zijn buitengewoon geestig en een lust voor het oog. De diversiteit van voorkomen is zo goed uitgebuit, dat je soms even heel goed moet kijken dat het Brendan Fraser wel is.

Het is niet terecht, zoals sommige critici beweren, dat Fraser geen goede comedyrollen neer zou kunnen zetten. Fraser is weliswaar geen comedypersoonlijkheid zoals Jim Carrey of Eddie Murphy, maar de verscheidenheid aan geestige rollen die Fraser gehad heeft in de loop van de tijd hebben bewezen dat hij wel degelijk een goede comedy-acteur is. Als duivel is Elizabeth Hurley allerminst angstaanjagend. Tja… misschien angstaanjagend lekker!
Haar streken duiden eerder op een goed gevoel voor humor dan van een satanisch karakter.

Wat jammer is aan Bedazzled is de rechtlijnigheid van het verhaal; Elliot doet een wens, deze komt uit en gaat vervolgens fout. Dit procédé wordt bij elke wens opnieuw gebruikt en dat had niet gehoeven. Met meer kwinkslagen en verrassingen was Bedazzled wel in de buurt gekomen van films als Groundhog Day en Analyse This.