Sherlock Holmes

Dat Ritchie zich heeft laten inspireren door de boeken van Sir Arthur Conan Doyle, mag duidelijk zijn. Net als in de romans rookt Holmes een pijp, speelt hij viool, is zijn kamer een rotzooi, schiet hij kogels in zijn muur en gebruikt hij geestverruimende middelen. Ook het deduceren, de methode die Holmes gebruikt om mysteries op te lossen, komt aan bod, waarbij Ritchie volop gebruikmaakt van ingenieuze montage. Opvallend is dat de karakteristieke outfit van Holmes ontbreekt. Maar niet alleen het uiterlijk van Holmes is anders. De fascinerende detective van Doyle is in Ritchies film vooral een vechtersbaas. Met een hoog IQ en humor, dat wel.

Donkere straatjes

Natuurlijk wordt Holmes, niet onaardig vertolkt door Robert Downey Jr., bijgestaan door de trouwe Dr. Watson. Deze is jammer genoeg niet Holmes’ klankbord en hulpje, zoals hij in het werk van Doyle naar voren komt, maar een volwaardige partner. Altijd staat hij klaar om met Holmes tegen het kwaad te vechten in de donkere achterafstraatjes van het levensechte negentiende-eeuwse Londen. Ritchie vindt het heerlijk om de smerigheid van de stad en haar bewoners in beeld te brengen en dat springt dan ook van het doek af. Vooral in contrast met de blinkende schoonheid van het gouden bad van een rijke politicus.

In Sherlock Holmes spelen ook andere karakters uit de boeken een rol. Professor Moriarty, van origine de grootste tegenstander van Holmes, duikt al hier en daar op. Waarschijnlijk zal hij pas in het aangekondigde vervolg de schurkenrol volledig op zich nemen. Verder is er de misdadigster Irene Adler, de enige vrouw die Holmes ooit heeft geïnteresseerd. Helaas is Rachel McAdams te lieflijk om de rol van Adler als verleidelijke maar onbetrouwbare crimineel goed neer te zetten.

Superhelden

Dit ligt niet alleen aan haar, want het script is ook allesbehalve eenduidig. De introductie van Adler als gewetenloze misdadigster die zelfs Holmes te slim af is, wordt keihard onderuit gehaald op het moment dat Adler als hulpeloos meisje van de dood gered moet worden door de twee superhelden.

Dat zijn Holmes en Dr. Watson — superhelden, geen detectives. Jammer, want films over superhelden zijn er al genoeg. Ritchie had de kans om Sherlock Holmes een modern gezicht te geven en koos voor actie, te veel actie. Daarnaast moest de film ook nog grappig zijn, waardoor de mysterieuze plot die in de boeken de boventoon voert, ondergesneeuwd raakt. Sherlock Holmes is een redelijk vermakelijke actiefilm. Niet minder, maar ook zeker niet meer.