Actie. Opnieuw.

Het game-element verschaft de film een zwartkomische noot als Cage zich steeds opnieuw door deze vernederende dag met dodelijke afloop moet bewegen. Op vindingrijke manieren probeert hij zijn situatie te wijzigen, ondersteund door supersoldate Rita Vrataski (Emily Blunt). Gedurende de ontelbare herhalingen ontwikkelt de arrogante angsthaas zicht tot een bedreven, onzelfzuchtige soldaat.

Het concept van herstarten doet denken aan het komische Groundhog Day (1993), waarin de onsympathieke weerman Phil Connors (Bill Murray) in een klein stadje verslag moet doen van een jaarlijkse traditie: het ontwaken van de bosmarmot. Helaas voor Phil beleeft hij deze spectaculaire feestdag steeds opnieuw. Ook in deze film is onzelfzuchtigheid de sleutel tot verlossing.

Weinig diepgaand

Edge of Tomorrow heeft eveneens raakvlakken met de meer intieme actiefilm Source Code (2011), waarin een soldaat een evenement met dodelijke afloop moet zien te voorkomen door de situatie steeds weer te onderzoeken. Source Code focust echter meer op de psychologische impact van de herhalingen. In Edge of Tomorrow gaat Cruise een keer mopperend een biertje drinken, maar dan kan hij er wel weer tegenaan.

Geen diepgang in deze film, maar daar komt de kijker ook niet voor. De actiescènes op het strand, waar de slachting plaatsvindt, zijn prachtig vormgegeven. In de tweede helft zakt de film iets in en de herhaalde legerretoriek kan gaan irriteren. Het verplichte liefdesverhaaltje is bijgesloten en aan het eind worden de losse eindjes iets te makkelijk aan elkaar geknoopt. Regisseur Liman levert met zijn actievehikel echter dik anderhalf uur prima entertainment af.