Shopgirl

Wanhopig en bang om in een totaal sociaal isolement te raken, gaat ze in op de avances van de excentrieke en onbeholpen Jeremy (Jason Schwartzman). Een clownesk type dat geen enkel besef heeft hoe hij met vrouwen om moet gaan, maar dolgraag een relatie met haar wil. Hij is alles wat ze niet zoekt in een man en daar komt ze helemaal achter wanneer ze de gedistingeerde en welgestelde Ray Porter (Steve Martin) ontmoet. Een type dat precies weet hoe hij met vrouwen om moet gaan, maar zich juist niet aan haar wil binden. Het adagium dat een relatie niet altijd als gegoten zit, in tegenstelling tot een paar chique handschoenen, komt in deze film duidelijk naar voren. Beide mannen lijken net niet aan het beeld van Mirabelle’s perfecte man te voldoen.

Fragiel en ingetogen

Shopgirl (2005) wordt gekwalificeerd als romantische komedie, maar die kwalificatie valt te betwisten. Om het komische aspect een plek te geven in het verhaal, is eigenlijk alleen de rol van Schwartzman noemenswaardig. Op geniale wijze weet zijn personage zichzelf met zelfhulptapes om te toveren van schlemiel tot een charmante, sociale man. Maar ondanks een kort lachmoment af en toe kan de film niet getypeerd worden als ‘komisch’. Het is voornamelijk Claire Danes die de film juist een fragiele, ingetogen sfeer geeft. De rol van het eenzame typetje is haar dan ook op het lijf geschreven. Haar personage is een gewoon meisje, met een gewoon leven en de bijbehorende gewone problemen. Een typische ‘girl-next-door’. De dramatiek in de verhaallijn blijft hierdoor erg rationeel en begrijpelijk, in plaats van overdreven sentimenteel of door Hollywood in een keurslijf van standaard dramaconventies geperst. Hierdoor blijft de problematiek in de film acceptabel, en zijn de situaties voor veel kijkers erg herkenbaar.

Chemie

Wat hier en daar wel een wenkbrauw doet optrekken is de geloofwaardigheid van de chemie tussen de 26-jarige Danes en de 60-jarige Martin. Het is niet zozeer de leeftijd die de relatie tussen die twee wat ongemakkelijk maakt, maar hun achtergrond. Het principe van de oudere man met het jongere meisje werkte ook al voor Bill Murray en Scarlett Johansson in Lost in Translation en is ook een belangrijk thema in Charlotte Brontë’s roman Jane Eyre. Daar zit het probleem dan ook niet. Het is hun filmografische achtergrond die het gewoon moeilijk maakt om stand-up komediant Steve Martin in een serieuze rol te plaatsen, aangezien we hem vooral kennen als kolderieke Father of the Bride of als Inspecteur Clouseau in de nieuwe The Pink Panther. Toch lukt het Martin boven verwachting goed om de afstandelijke, onpeilbare man met overtuiging neer te zetten. Wellicht heeft dat ook te maken met het feit dat Shopgirl een verfilming is van zijn eigen gelijknamige novelle. Het kan bijna niet anders of zijn personage moet voor een deel op hemzelf gebaseerd zijn. Gescheiden én vermogend, trek je conclusies!