We kunnen vragen om cookies op uw apparaat te plaatsen. We gebruiken cookies om ons te laten weten wanneer u onze websites bezoekt, hoe u met ons omgaat, om uw gebruikerservaring te verrijken en om uw relatie met onze website aan te passen.
Klik op de verschillende rubrieken voor meer informatie. U kunt ook enkele van uw voorkeuren wijzigen. Houd er rekening mee dat het blokkeren van sommige soorten cookies van invloed kan zijn op uw ervaring op onze websites en de services die we kunnen bieden.
Deze cookies zijn strikt noodzakelijk om u diensten aan te bieden die beschikbaar zijn via onze website en om sommige functies ervan te gebruiken.
Omdat deze cookies strikt noodzakelijk zijn om de website te leveren, heeft het weigeren ervan invloed op het functioneren van onze site. U kunt cookies altijd blokkeren of verwijderen door uw browserinstellingen te wijzigen en alle cookies op deze website geforceerd te blokkeren. Maar dit zal u altijd vragen om cookies te accepteren/weigeren wanneer u onze site opnieuw bezoekt.
We respecteren volledig als u cookies wilt weigeren, maar om te voorkomen dat we u telkens opnieuw vragen vriendelijk toe te staan om een cookie daarvoor op te slaan. U bent altijd vrij om u af te melden of voor andere cookies om een betere ervaring te krijgen. Als u cookies weigert, zullen we alle ingestelde cookies in ons domein verwijderen.
We bieden u een lijst met opgeslagen cookies op uw computer in ons domein, zodat u kunt controleren wat we hebben opgeslagen. Om veiligheidsredenen kunnen we geen cookies van andere domeinen tonen of wijzigen. U kunt deze controleren in de beveiligingsinstellingen van uw browser.
Deze cookies verzamelen informatie die in geaggregeerde vorm wordt gebruikt om ons te helpen begrijpen hoe onze website wordt gebruikt of hoe effectief onze marketingcampagnes zijn, of om ons te helpen onze website en applicatie voor u aan te passen om uw ervaring te verbeteren.
Als u niet wilt dat wij uw bezoek aan onze site volgen, kunt u dit in uw browser hier uitschakelen:
We gebruiken ook verschillende externe services zoals Google Webfonts, Google Maps en externe videoproviders. Aangezien deze providers persoonlijke gegevens zoals uw IP-adres kunnen verzamelen, kunt u ze hier blokkeren. Houd er rekening mee dat dit de functionaliteit en het uiterlijk van onze site aanzienlijk kan verminderen. Wijzigingen zijn pas effectief zodra u de pagina herlaadt
Google Webfont Instellingen:
Google Maps Instellingen:
Google reCaptcha instellingen:
Vimeo en Youtube video's insluiten:
De volgende cookies zijn ook nodig - U kunt kiezen of u ze wilt toestaan:
U kunt meer lezen over onze cookies en privacy-instellingen op onze Privacybeleid-pagina.
Disclaimer en privacybeleid
What Lies Beneath
What Lies Beneath was letterlijk een tussendoortje voor regisseur Zemeckis: hij maakte de film toen de productie van zijn nieuwste meesterwerk Castaway stil lag omdat hoofdrolspeler Tom Hanks voor die film twintig kilo moest afvallen.
Michelle Pfeiffer en Harrison Ford zijn gelukkig getrouwd tot de rust verstoord wordt door de verschijning van een geest. Michelle en de rest van haar omgeving beginnen steeds meer aan haar mentale gezondheid te twijfelen, maar de gebeurtenissen worden steeds onverklaarbaarder.
Alle ingrediënten voor een ouderwets spookverhaal zijn aanwezig: deuren gaan open of slaan dicht, foto’s vallen van kastjes en in spiegels worden semi-transparante personen gesignaleerd.
What Lies Beneath doet wat hij moet doen: de film zorgt voor twee uur entertainment, met een paar goede schrikeffecten en – naar het eind toe – een handvol fantastische camerabewegingen. Toch stelt de film teleur, want van zowel Zemeckis als zijn beide hoofdrolspelers weten we dat we toch wel iets meer kunnen verwachten dan dit vlakke en verrassend rustige verhaal.
What Lies Beneath
Regie: Robert ZemeckisJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
Curfew
/ 0 Reactiesdoor: Jan Auke Brink0 Sterren.
Curfew werd in de zomervakantie van 1997 opgericht wat in februari van 1998 de demo Instant Rage opleverde. Hoewel de jongens van Curfew er een hekel aan hebben vergeleken te worden met andere bands, zal ik dat toch doen, omdat het anders ondoenlijk is uit te leggen wat voor iets ze presenteren.
De demo Instant Rage zelf ken ik niet, maar de gedownloade nummers deden me erg denken aan een kruising tussen The Exploited en de Deftones. Zeker niet slecht voor een band die een dik half jaar bestaat.
Na verloop van tijd verlieten drie leden Curfew, om verder te gaan met Abstract Dialect, een hiphop groep. De twee overgebleven Curfew-leden hebben drie nieuwe personen voor de band gezocht, met als gevolg dat Curfew een nieuwe richting in sloeg. De gitaren zijn gebleven, maar een dj is toegevoegd aan Curfew, waardoor ze meer richting cross-over zijn gegaan. 2000 Leverde een serieuze EP met vier nummers op. Op Common Sense vormen harde gitaren, raps en schreeuwpartijen een fijne combinatie met de beats van de DJ. Om toch weer te gaan vergelijken zou je kunnen zeggen dat ze in de buurt van het geluid van Korn komen. Curfew’s sound is erg volwassen en deze band moet, als ze daar voldoende materiaal voor hebben, een goede set kunnen neerzetten op festivals als Dynamo en Lowlands.
De Common Sense tour van Curfew is onlangs begonnen, dus als je ze live wilt zien hou dan onze concertpagina in de gaten, of check Curfew’s homepage uit.
Als je contact met Curfew wilt opnemen, doe dat dan op de volgende wijze:
Mail Curfew: curfew@instantrage.com
Boek Curfew: info@dutch-thugz.nl.com
Misschien ook iets voor u
Aanstormend monster
Het is tragisch, maar het is ongetwijfeld waar: er zijn mensen die Godspeed You Black Emperor! (Godspeed is korter) niet kennen.
Nu hoor ik natuurlijk netjes te vertellen dat Godspeed uit Canada komt, meestal uit een man of tien bestaat en composities maakt die klinken als een kruising tussen filmmuziek en gitaarnoise.
Leuker is het evenwel om de Godspeed-sound aan den lijve te ondervinden. Voor de lezers die geen geld, zin of bandbreedte hebben om muziek van Godspeed te kopen of te downloaden voordat ze weten waar ze aan beginnen, heb ik het volgende experiment bedacht:
Ga in gedachten op de rails van een spoorlijn staan. In de verte komt er een trein aan. Minutenlang wordt het geluid harder en harder, totdat je er niet meer tegen kunt; je trommelvliezen trillen bloedend je oren uit, je knijpt je ogen dicht in de hoop dat je daarmee het aanstormende monster kunt laten verdwijnen, nog een paar seconden en je schreeuwt het uit van angst en – vooral – pijn.
En dan is het stil.
Naast de piep in je oren hoor je de wind weer, en een vogeltje dat vrolijk fluit. Maar het is maar voor even: daar is het geluid van de trein weer, nog harder en nog verschikkelijker dan daarvoor, het lijken er wel twee! Voordat je het beseft is hij al bij je, raast over je heen met een bloedgang van tweehonderd kilometer per uur en sleept je minutenlang mee totdat je gebroken en bebloed met je voet achter een biels blijft haken.
Halfdood krabbel je overeind, blij dat je maar half dood bent. En dan komt langzaam het verschikkelijke besef bij je op dat je het lekker vond.
Skinny Fists is subtieler en minder intens dan zijn beide voorgangers, maar dat betekent niet dat het een slecht album is – integendeel. De vier tracks op de CD hebben een gemiddelde speelduur van ruim twintig minuten (vier volle LP-kanten) en bestaan zoals gewoonlijk uit lange melodische, instrumentale nummers die vanuit een langzaam begin met violen en celli naar een overdonderende climax toewerken, waarbij tenminste twee drummers, drie gitaristen, een bassist en een glockenspiel-ist worden ingezet. Daartussenin hoor je stukken interview met religieuze fanatici, opnames uit supermarkten, Franse kinderliedjes en oude herinneringen aan het Amerikaanse pretpark Coney Island.
Fans die bekend zijn met het live-werk van Godspeed zullen verschillende tracks herkennen en blij zijn dat World Police, het beste nummer van de band (en daarmee één van de beste nummers allertijden), eindelijk in een studioversie wordt uitgebracht, hier als onderdeel van de track Static.
Skinny Fists bevat een paar van de mooiste melodiëen van de band ooit en de algemene toon is iets vriendelijker en iets minder confronterend dan de vorige werken. Voor de mensen uit de eerste alinea is Skinny Fists dan ook een uitstekend album om in de wereld die “Godspeed” heet te stappen.
Godspeed You Black Emperor!
Album: Lift Your Skinny Fists Like Antennas To HeavenAantal tracks: 4
Misschien ook iets voor u
Total Loss
Total Loss begint met drie jongens die een auto-ongeluk krijgen in een tunnel. De film laat de gebeurtenissen zien die tot het ongeluk leidden.
De film behandelt de aloude vraag “Wat is waarheid?” en doet dit met behulp van een complexe vertelstructuur, vol flashbacks en flash-forwards. Door stukje bij beetje elementen aan de geschiedenis en motivatie van de drie hoofdpersonen toe te voegen krijgen we langzaamaan een beeld van wat er is gebeurd, al weet je pas in de laatste beelden hoe het nu echt zit. Of toch niet?
Alhoewel het spectaculaire ongeluk ongetwijfeld een groot deel van het budget heeft opgeslokt, ziet de rest van de film er erg goed uit: het mooie camerawerk van Bert Pot bevat een paar verrassende visuele vondsten (alhoewel freeze frames middenin een actie tegenwoordig te vaak gebruikt worden om nog effectief te zijn) en een paar personages lijken zo weggelopen uit een film van David Lynch.
Total Loss is een verrassend goede Nederlandse film die het publiek van een Amerikaanse verdient.
Total Loss
Regie: Dana NechushtanJaar: 2024
Misschien ook iets voor u
The Tragically Hip – Day For Night
.
~
Kent u dat gevoel? U wordt ’s ochtends wakker en kunt na enige filosofische gedachten eigenlijk geen enkele zinnige reden verzinnen om op te staan. U besluit toch maar, hoewel met krampachtige tegenzin, het voorbeeld van de gemiddelde Nederlander te volgen, trekt de gordijnen open….Regen! Vrees niet, dames en heren. Met het album Day For Night kunt u een pestbui echt goed tot z’n recht laten komen.
Een Canadees vijftal uit Kingston, halverwege Toronto en Montreal, opgericht in 1983. Een groep die in interviews veelvuldig beweert de muzikale inspiratie opgedaan te hebben na het beluisteren van The Rolling Stones en Creedence Clearwater Revival. Een uitspraak die ik tot op de dag van vandaag nooit begrepen heb. Toegegeven, de wortels van de zompige rock van The Tragically Hip liggen onmiskenbaar in het verleden. Tot zo ver snap ik bovenstaande uitspraak, maar Gordon Downie (vocals), Paul Langlois (gitaar/vocals), Bobby Baker (gitaar), Gord Sinclair (bass) en John Fay (drums) doen niet aan nostalgische herhalingsoefeningen. Sterker nog, The Hip bewijst dat de ‘rock and roll’ eindeloos gerecycled kan worden, zonder uitgesleten paden te bewandelen.
Zo op het eerste gehoor is The Tragically Hip een ‘leuk bandje’, dat geen noemenswaardige muzikale potten zal breken. Grootste troef van de groep is dan ook de zeer bevlogen zang van Downie, in combinatie met teksten die door merg en been gaan. Het nummer Inevitability Of Death, op het eerste gezicht niet erg optimistisch ogend, bestaat slechts uit ‘zie-de-toekomst-zonnig-in-teksten’ als ‘we don’t go to hell, just our memories do’. Het zonnige karakter van deze tekst zal echter, na een aantal keer beluisteren, steeds meer in twijfel getrokken worden. De rest van Day For Night bevat uitsluitend weinig opbeurende teksten, die de ware levensgenieters te denken geven. In dit kader zijn de nummers Nautical Disaster en Scared absoluut de beste in hun soort.
The Tragically Hip is, zoals oprechte muzikanten menen te moeten zijn, een echte ‘live-groep’. De groep komt ‘op de planken’ meer bevlogen over dan in de studio. Het glorieuze optreden op Pinkpop ’91 is een sprekend voorbeeld hiervan. Een eigenschap die eigenlijk alleen de ‘groten der aarde’ kenmerkt. Toch is het studio-geluid van Day For Night eveneens absoluut de moeite van het beluisteren waard. Een album dat sterk in elkaar steekt, indrukwekkend, eigenzinnig, zelfverzekerd en daardoor terecht de internationale aandacht trekkend. Maar het meest tot de verbeelding sprekend zijn de intelligente, doch doemdenkende teksten. Zegt u nu zelf, een rothumeur komt pas goed tot z’n recht als u er anderen in kunt betrekken. Dus mijn tip voor een depressieve bui: come trip with The Hip, maar de volumeknop wel op 22 of hoger.
The Tragically Hip
Album: Day For NightPrijs: €
Misschien ook iets voor u
De zoektocht van een holocaustslachtoffer
.
~
Ze is inmiddels fotografe en is goed bevriend met een joodse studiobaas uit Hollywood, Sam, ook al een holocaustslachtoffer. Sam wil zijn verleden op papier zetten en het door Max uit laten geven in Nederland. Sabine mag hier echter niks van weten tot het boek klaar is. Na een feestelijke avond met zijn drieën om te vieren dat Sam’s boek af is, verdwijnt Sabine weer. Pas in het vliegtuig terug naar Nederland, als Max het boek begint te lezen, komt hij erachter waarom Sabine gevlogen is. Hij doet een schokkende ontdekking.
Jessica Durlacher weet waarover zij schrijft, met een vader als Gerhard Durlacher, die ook de concentratiekampen heeft overleefd. In Het geweten was de vader van Edna ook slachtoffer, maar uitvoerig werd hier niet op in gegaan en het was ook niet de rode draad van het boek. In De dochter vormt het verleden van Sabine’s vader een obstakel, die ervoor zorgt dat de geliefden steeds uit elkaar getrokken worden. Durlacher verwoordt dit uitstekend. Niet alleen Max, maar juist ook de lezer komt pas achter de oorzaak van de mysterieuze verdwijningen van Sabine, als het boek van Sam af is. De inhoud van het boek laat Sabine geen andere keus dan weer te verdwijnen. De dochter is in feite een grote zoektocht, zowel voor Max, Sabine als voor de lezer. Jessica Durlacher weet deze zoektocht spannend te houden, bijna driehonderd pagina’s lang. De goede dosering van de informatie maakt de roman geen enkele seconde voorspelbaar. Net als Sabine.
Misschien ook iets voor u
Jingle Bell Bash
/ 0 Reactiesdoor: Joost van Hoek0 Sterren.
Gezien op dinsdag 15 oktober 2024 in Seattle, USA
Misschien ook iets voor u
Toontje Lager – Stiekem Dansen
.
~
‘Would you believe in a love at first sight? Yes, I’m certain that it happens all the time.’ Dit zong Ringo Starr in 1967 in het nummer With A Little Help From My Friends. En ik kan u verzekeren, dames en heren, niets is minder waar. Toen ik, als prille muziekliefhebber, het nummer Zoveel Te Doen voor de eerste keer hoorde werd ik spontaan gegrepen. Sterker nog, ik wist meteen dat dit een ‘blijvertje’ was. Ik heb het natuurlijk over de in Nederland wereldberoemde groep Toontje Lager.
Over het openingsnummer Stiekem Gedanst, dat dit album zijn naam gaf, hoeven we het natuurlijk niet te hebben. Alleen iemand die nooit buiten komt, herkent de woorden ‘drie uur ’s nachts, zeven januari’ niet. En alleen een frigide geheelonthouder kan, bij het horen van dit nummer, beide voeten van de dansvloer houden. Hetzelfde geldt eigenlijk voor het nummer Zoveel Te Doen, een ode aan het studentenleven. Een nummer waarin de dagelijkse frustraties van zanger Bert Hermelink uiteenlopen van ‘de huur nog overmaken, en de tandarts zometeen’ tot minder alledaagse bekommeringen als ‘ik moet de zon in Japan onder zien gaan’ en ‘ik moet nog zwemmen in de Stille Oceaan’.
Het centrale thema op Stiekem Dansen is, hoe kan het ook anders, de liefde. Met name verbroken relaties doen het goed. Maar liefst zes van de tien nummers zijn bijzonder haatdragend, met teksten als ‘zie maar met die duffe sukkel’ of ‘je weet best dat er meer in zat, maar je hebt je kans gehad’. Maar Stiekem Dansen bevat naast een aantal nummers waarin Hermelink zijn exen een flinke trap na geeft, ook een aantal nummers waarin nieuwe liefdes opbloeien, zoals Het Nut Van Volle Maan.
In 1981 dringt de populariteit van de Nederlandstalige rock door tot de hitparade. Rondom de groep Doe Maar, dat jaar nummer 1 met De Bom en Pa, ontstaan korte tijd zelfs hysterische taferelen, die slechts zijn te vergelijken met ‘de Beatlemania’. In hun kielzog bereiken ook groepen als Toontje Lager en Het Goede Doel de top 10. Deze vergelijking ligt, muzikaal gezien, voor de hand. Goed dansbare platen met een vleugje ‘vernederlandste’ reggae. Het merkwaardige is dat Toontje Lager altijd in de schaduw van Doe Maar is blijven staan. Bijzonder onterecht, als u het mij vraagt. De opvolger van Erop Of Eronder (’82) is een volwassen album dat allerminst onder doet voor het werk van Doe Maar. Eenvoudige verstandopnulendansen muziek met zeer humoristische teksten over serieuze onderwerpen. Dit album van Toontje Lager, een gezelschap bestaande uit Erik Mesie, Joost Witte, Bert Hermelink, Gerard de Braconier en Huub van Melick, mag in geen enkel zichzelf respecterend studentenhuis ontbreken.
Toontje Lager
Album: Stiekem DansenPrijs: €
Misschien ook iets voor u
Toad the Wet Sprocket – Coil
.
~
Was het niet in de zomer van ’97? Diploma net op zak, korte broek en t-shirt mee en op weg naar het onbekende. Waterdichte reisverzekering afgesloten en toch werd mijn hart gestolen. Niet door dat ene meisje uit het Overijsselse Ommen, maar door ‘de nieuwe’ van de uit Santa Barbara afkomstige groep Toad the Wet Sprocket.
Op de cd Coil laten voormannen Glen Phillips en Todd Nichols (beide vocals en gitaar), bijgestaan door hun trouwe tweevoeters Dean Dinning (bass) en Randy Guss (drums), zich van hun beste kant horen. En terecht, want het evenaren van voorganger Dulcinea (’94) vereist een absolute winners-mentaliteit. Toad levert met Coil een album af dat staat als een huis. Met de luchtige, zeer toegankelijke gitaar-muziek van de openingsnummers Whatever I Fear, Come Down en Rings, in combina-tie met het hartver-warmende stemge-luid van Phillips en Nichols, geeft het kwartet een geniaal visitekaartje af. Deze nummers worden gevolgd door artistieke meesterwerk-jes als Dam Would Break en All Things In Time, die zowel qua muziek als tekst meer diepgang hebben. Iets minder zomers, maar deze kunststukjes promoveren de ‘Kunst van het luisteren naar Muziek’ tot doodeenvoudig genieten.
~
Zoals iedere uitzondering een regel bevestigt, zo heeft iedere briljante cd wel een of twee lelijke eentjes in het assortiment. Eerlijk is eerlijk; de nummers Desire en Little Buddha zijn, voor de reeds verwende luisteraar, echte tenenkromers. Het behang begint spontaan van de muren te krullen bij het horen van deze ‘hoofdpijn-hits’. Toch mag dit vreemdelingenlegioen, in vergelijking met de rest van de cd, de muzikale feestvreugde niet derven. Een nummer als Dam Would Break doet mij keer op keer verbazen over het feit dat deze groep internationaal nooit is doorgebroken. Het in 1999 opgeheven gezelschap is in Nederland niet verder gekomen dan een beschei-den hitje in de vorm van Walk On The Ocean (’92), afkomstig van het album Fear. Maar ook in de VS heeft Toad nooit de erkenning gekregen, waar de groep zonder twijfel recht op heeft.
Muziekliefhebbers aller landen, verenigt u! Doe uw vrienden, bekenden en huisgeno-ten een plezier en volg mij in mijn missie om de hele wereld Toad the Wet Sprocket aan te prijzen.
Toad the Wet Sprocket
Album: CoilPrijs: €
Misschien ook iets voor u
Van Dik Hout
.
~
Eindelijk, na letterlijk jaren twijfelen heb ik dan deze debuut CD van “Vandikhout” aangeschaft. Als geruime tijd was ik in het bezit van de CD single “’s Nachts in mijn dromen”, die tevens als bonus CD een tijd bij het album “Vandikhout” is meegegeven. Op deze bonus CD komt zonder enige twijfel de sterkste kant van de band naar voren, namelijk hun ongelooflijke talent om live op te treden. Vandaar mijn huiver om de originelen van de nummers aan te schaffen.
Toch is het album niet zo stoffig als andere debuutalbums. Misschien klinkt de band wat gladder dan als wat er in hun latere werk naar voren komt, maar de kracht van de nummers is hierdoor niet verdwenen. Lekkere teksten met een hoog frustratie gehalte, als was het geschreven door Alanis Morissette, maken dat de nummers lekker zijn om te beluisteren en mee te brullen. “Er is niemand die meer dan ik, zal weten over jou” uit de song “Alles of niets” is zo’n perfect waarheid als een koe die op sommige momenten fantastisch is om te horen. Met dit nummer is dan ook een van de toppers van deze CD genoemd.
Wel blijkt uit de CD dat de band nog niet zo volwassen is als tegenwoordig. Zo lijken de intro’s van “Laarzen aan mijn voeten” en “’s Nachts in mijn dromen” eigenlijk best op elkaar, en maken dit soort overeenkomsten het album af en toe eens wat eentonig. Ook zijn de teksten goed, maar staat de CD wel bol van de negatieve, niet ver doordachte teksten. Maargoed voor elke stemming is er een geschikte CD denk ik maar.
Over het algemeen is dit dus een mooi debuut van de band, die live wel minstens net zo goed over weet te komen als in de studio. De band is op dit album nog duidelijk aan het groeien, wat ze later ook bewezen hebben in de drie albums die er daarna nog uitgekomen zijn. Desalniettemin is het echt een leuke CD. En is hij inmiddels ook gunstig geprijsd.
Van Dik Hout
Album: Van Dik HoutPrijs: €
Misschien ook iets voor u