Ik was sinds 1990 een verstokte Sega-fan. Toen halverwege de jaren negentig de console oorlog tussen Sega en Sony werd aangekondigd kon ik mij niet voorstellen dat Sony een spelinstituut als Sega zou gaan verslaan. Maar het ongelofelijke gebeurde. Binnen 2 jaar was Sega weggevaagd, en lag Nintendo’s laatste kindje, de N64, op apegapen.
Met games als Tekken en Gran Turismo wist Sony de jonge gamer in te pakken. Het heeft door de aanschaf van een PC nog een paar jaar geduurd, maar in 2000 kreeg de PSX uiteindelijk ook een plaatsje in mijn studentenkamertje.

Button bashing

Het probleem dat ik had met de Playstation (en trouwens sowieso met veel spelletjes vanaf 1996) was dat het er allemaal mooi uitzag, maar het spelplezier ver te zoeken was. Tekken was één van de eerste zogenaamde 3D-vechtspellen, maar in vergelijking met Street Fighter II en Mortal Kombat vond ik het allemaal wat mager. Simpelweg button bashen (blind rammen op de knopjes) leek de beste manier om te winnen. Toen een vriend me Crash Team Racing aanraadde als spel werd ik over de streep getrokken, en kocht ik voor 200 gulden (weet je nog, de gulden?) een 2de hands Playstation.

Het grappige van de spelcomputer in mijn kamer is dat ik er bijna nooit mee kan spelen. Meestal is mijn vriendin bezig om in alle spelletjes mijn moeizaam behaalde scores weg te vagen. Een potje Crash Team Racing is voor mij niet meer leuk, meestal kan mijn vriendin tussendoor een kopje koffie drinken en toch nog winnen. Ook Bomberman en Rayman zijn inmiddels pijnlijke herinneringen. Alleen met vechtspelletjes wist ik te winnen, hellaas had mijn vriendin dan ineens geen zin meer in een potje knokken op de Playstation.

College

Met mijn huisgenoot heb ik vele uurtjes gevoetbald, op de Playstation wel te verstaan. Fifa ’99 hebben we echt helemaal suf gespeeld. Ondanks enkele behoorlijke minpunten hebben we nooit een leuker voetbal spel gevonden. Fifa 2000 t/m 2002 waren gewoon niet geschikt voor de Playstation, en wat mensen ooit leuk hebben gevonden aan de ISS pro Evolution serie is mij echt een raadsel. Dit spel werd (nog steeds) door alle zogenaamde vakbladen gehyped als het voetbalspel, maar is in de praktijk net zo leuk als een college op maandagochtend.

Lezersbedrog

Sowieso bleken Playstation games erg hype gevoelig. Nederlandse bladen als Playnation en Power Unlimited struikelden werkelijk over de superlatieven over sommige spelletjes, die mij in de praktijk vaak behoorlijk tegenvielen, of in elk geval niet de games-hemel op aarde waren. Ik noemde Tekken en ISS al, maar ook Tomb Raider en de Fifa-reeks waren de aan te schaffen titels.
Frappant is dat Playnation-medewerkers achteraf doen alsof ze de twee laatstgenoemde games eigenlijk altijd maar niks hebben gevonden. In de zogenaamde ‘shit top 3’ van de redactie leden worden beide games genoemd omdat ze uitgemolken zouden zijn. Eigenaardig, aangezien beide spelseries altijd met dikke voldoendes zijn beoordeeld. Wijsheid achteraf, maar het riekt behoorlijk naar lezersbedrog.

Met gemengde gevoelens neem ik afscheid van de PSX. Sympathiek van Sony is dat ik al mijn oude PSX games kan spelen op de Playstation 2.

Persoonlijke top 5 PSX:
1 Crash Team Racing
2 Fifa’99
3 Bomberman
4 Capcom Vs Marvel
5 The PANG! Collection

Persoonlijke Flop 5 PSX:
1 ISS
2 F1 1997 t/m 2000
3 Popstar Maker
4 Toshinden
5 A2 racer goes USA!

Links:
www. playstation.nl

Het Bad

Misschien lijkt dit maar een klein en onbelangrijk detail. Wat maakt het nu uit of je een bad neemt of dagelijks onder de douche staat? Dat is nu juist het punt. Volgens de ‘echte’ Engelsen is dit van levensbelang. Engelsen gaan in bad: ‘real English people don’t take showers‘! En ze zijn er nog trots op ook. Apetrots, dat ze dagelijks in bad liggen, omringd door hun zeepresten en hun eigen vuil! Wat helemaal uit den boze is eerst een bad nemen en je dan even afspoelen onder de douche. De echte Engelsen spoelen zich niet af na het baden. Dit is volgens hen typisch iets voor mensen van het continent.

De Lunch

Van groot belang is ook de lunch, die bijna altijd bestaat uit een warme hap. Dit in tegenstelling tot de eens beroemde gewoonte van de Engelsen om te ontbijten met bacon, eieren, beans, worstjes en andere vettigheid. Tegenwoordig kom je vaak bedrogen uit en krijg je wat geroosterd brood met jam als ontbijt, wat de Engelsen dan ook zonder uitzondering als continentaal ontbijt bestempelen. Maar goed, een warme lunch krijg je er nog wel dus. Vooral in academische kringen is het de gewoonte tijdens de lunch al aan de alcohol te gaan. Op zich wel logisch natuurlijk, een sherrietje voor de warme hap, maar als die om 12 uur is begin je toch wel erg vroeg. Melk, water of thee worden niet gedronken tijdens de lunch, wel wordt enthousiast bier en wijn geschonken.

De Pubs

Op het feit dat de pubs om 11 uur dicht gaan hoef ik verder niet in te gaan, want dit verhaal is de hele wereld al meerdere malen rond geweest. Misschien moet ik dit nog toevoegen: ‘ja, het is echt waar en gebeurt nog steeds’. Het idee erachter is niet eens zo gek. Als je de pubs vroeger laat sluiten kunnen jongeren niet tot een eind in de nacht blijven zitten om zich helemaal lam te zuipen. Maar dan onderschat je de Engelse jongeren toch wel. Zij gaan gewoon ’s middags al naar de kroeg, laten desnoods wat colleges schieten, om tegen sluitingstijd toch de gewenste staat van woezeligheid te hebben bereikt. Het voordeel van de Engelse pubs is dus dat het er ook ’s middags al erg gezellig is! Hoogtepunten van drukte en gezelligheid zijn toch wel de voetbalwedstrijden waarvoor de kroegbazen grote schermen in hun pubs plaatsen (al wordt het gelijk een stuk minder gezellig als je laat merken niet voor Engeland te zijn, maar voor de tegenpartij).

Uitgaanstips

Heb je in je vakantie tijd om de Engelsen en hun rare gewoontes eens van dichtbij te observeren moet je dat zeker niet laten. Hieronder een aantal tips.

Als je naar Engeland gaat, boek dan geen duur hotel, maar ervaar het echte Engelse leven in de Bed&Breakfast’s. Verder kun je Engeland niet verlaten zonder een echte traditionele Engelse pub bezocht te hebben. Je hoeft niet lang te zoeken, ze zitten op iedere straathoek! Vaak kun je er ook erg lekker eten.

Ga niet naar Engeland zonder een bezoek te brengen aan Londen! Je vindt er de meest fantastische musea, zoals de National Gallery en het British Museum, architectuur, winkelstraten, dubbeldekkers, bobbies (je weet wel, agenten in van die schattige pakjes) en het uitgaansleven is er geweldig. De Londense markten zijn ook zeker de moeite waard. Ga vooral naar Camden Market, één van de meest beroemde markten in Londen. Je vindt er vanalles, zoals eten, antiek en kunst.

En musicalliefhebbers zullen het absoluut naar hun zin hebben in London. Dagelijks draait een groot aantal musicals, uitgevoerd door topgezelschappen! Als je een beetje vooraan wilt zitten betaal je wel ongeveer 30 euro voor een kaartje, en als je helemaal een topplek wilt zelfs meer dan 50 euro, maar dan heb je wel wat! Dit brengt me gelijk op een nadeel van Londen: het is erg DUUR. Neem dus genoeg geld mee!

Voor info over de typische toeristenplekjes in Londen, ga naar www.Londontown.com. Hier kun je ook reizen en hotels boeken en musicalkaartjes reserveren. Geen tijd of geld om zelf naar Engeland te gaan? Bezoek de webcams op www.Londen.nl.

Taal en Cultuur

De lokale bevolking, de Ucuraçao of in Nederlands Curaçao-enaar, spreken over het algemeen alleen Papiaments. Papiamentu is een mengelmoes van talen. Nederlands, Engels en Spaans. Dit stamt natuurlijk nog uit de oudheid, toen alles in Curaçao nog slavernij betrof.

Kura Hulanda is een boeiend museum in Willemstad over de slavernij van vroeger. Hier zie je ook dat Nederland een aanzienlijk aandeel had in de slavendrijverij van Curaçao (en nog heel veel andere gebieden). Koningin Beatrix heeft dit museum nog nooit bezocht.

Goed, genoeg over de geschiedenis. Woorden die je moet onthouden voor een goeie trip naar Curacao:
Swa = Vriend
Conjo (mi mamma) = Eikel / Klootzak
Con Ta Bai = Hoe gaat ie?
Bon = Goed
Costa Bon? = Alles goed?
Patat = Batata
Bier = Cerveza
Vooral bij de lokale snacks langs de kant van de weg zijn deze woorden van toepassing, want dit zijn meestal de lui die enkel Papiamentu kennen. Op veel plekken, zoals grotere restaurants, uitgaansplekken, duikscholen wordt gewoon Nederlands gesproken.

Hoe moet je lol hebben??

Oké, nu je weet waar Curaçao ligt en hoe je je mondje moet roeren tegen de locals kunnen we wat lol gaan hebben. Het belangrijkste is dat je een auto huurt. Dit is een absolute noodzaak als je ergens wilt komen. Het openbaar vervoer is net zo beroerd als onze NS, alleen zijn ze nog iets consistenter in te laat komen. Geen optie. Lekker een autootje huren.
Cruise gelijk de eerste dag naar een mooi strandje zoals Cas Abao, Porto Marie of grote knip (zie foto) en zie hoe mooi een Caribische zee kan zijn. Wat je verder overdag kunt doen is de Christoffelberg te beklimmen. Da’s het hoogste punt van heel Curaçao, en het uitzicht is echt heel mooi. Struisvogels rijden is ook een optie die leuk is om te doen, maar wat je zeker moet doen is duiken. Als je het nog nooit gedaan hebt, vraag een introduik aan bij een van de duikschooltjes daar, wat meestal niet veel geld kost.
Het weekend is qua uitgaan elke week hetzelfde. Zoals jullie misschien weten in Curaçao de laatste jaren steeds meer een plek geworden waar stagairs zich verzamelen. Deze stagairs bewegen zich elke avond van het weekend massaal naar een andere plek. Vrijdag is het TuTu Tango. Dit is een soort openlucht kroeg bij de bioscoop in Willemstad. Vrijdags is daar Happy Hour van 18:00 tot 19:00. Zaterdagavond is het Mambo, da’s een discotheek aan het strand en je staat lekker onder de palmbomen te dansen. En zondag staat iedereen bij Wet & Wild. Maar als vakantieganger wil je deze stagairs misschien ook wel ontlopen, ga dan naar een kroeg als Zenzurro of The Living Room.

Centjes

Curaçao is een heel duur eiland. Om even een klein voorbeeldje te geven. Een biertje kost bij Mambo 4 ANG. Antilliaanse guldens vermenigvuldig je met 0.7 en dan heb je de europrijs. 3 euro dus ongeveer voor een biertje, met de nadruk op ’tje’. Want al het bier is daar 25cl i.p.v. de normale 33cl.
Maar als je een pure strandvakantie wil hebben is Curaçao een goed eiland om op vakantie te gaan. Maar als je strand wil combineren met of feesten of cultuur is Curaçao zeker niet de juiste keuze. Als je in juli naar Curaçao wilt gaan kost het je tevens bakken met geld. Een crappy hotelkamertje in Salou is dan toch net wat voordeliger.