Film / Films

Degelijk vakmanschap van oude rot Friedkin

recensie: The Hunted

Regisseur William Friedkin, bekend van de klassiekers The Exorcist en The French Connection, vertelt aan het begin van zijn audiocommentaar bij The Hunted hoe hij jaren geleden de tracker (spoorzoeker) Tom Brown tegenkwam. Brown, die de kunst van de Indianen had geleerd, kon aan een paar platgetrapte grassprietjes in een weiland niet alleen zien wat voor een persoon daar langs was gekomen, maar ook hoe hij zich daarbij voelde. Friedkin raakte bevriend met Brown, en was zo onder de indruk van de man en zijn talenten dat hij graag een film over hem wilde maken.

~

Het wachten was alleen op een goed script, en toen dat op zekere dag op zijn bureau plofte in de vorm van The Hunted, wist hij dat het moment was aangebroken. Het verhaal van The Hunted is eenvoudig: Aaron Hallam, een jonge militair van een speciale Amerikaanse legereenheid, draait door nadat hij in Kosovo te veel onschuldige mensen heeft afgeslacht zien worden. Terug in Amerika begint hij in het wilde weg mensen te vermoorden omdat hij het onderscheid tussen medestander en vijand niet meer kent. L.T. Bonham, de man die hem ooit zijn technieken bijbracht, is de enige persoon die hem aankan en wordt door de FBI ingeschakeld om hem te vangen.

Kat en muis

The Hunted is een simpele maar zeer vakkundig gemaakte thriller. Eigenlijk bestaat de film uit één lange achtervolging, en dat is gezien Friedkins verleden (The French Connection bevat een van de beroemdste auto-achtervolgingen uit de filmgeschiedenis) wel aan hem besteed. Er zit vrijwel geen grammetje vet aan het verhaal: elke scène komt zonder omhaal van woorden voort uit de voorgaande, en je blijft als kijker anderhalf uur geboeid kijken naar het kat- en muisspelletje tussen leraar en leerling. Tommy Lee Jones en Benicio Del Toro zijn als de twee spoorzoekers aan elkaar gewaagd, en de bloedmooie Connie Nielsen in de rol van FBI-agent mag met recht de Sharon Stone voor de 21ste eeuw worden genoemd.

David Fincher

Friedkin leerde het vak bij het maken van documentaires, en dat is te zien aan zijn speelfilms. Hij vertelt in de bijgeleverde extra’s op deze dvd dat hij zijn actiescènes bijvoorbeeld nooit van tevoren uittekent, maar hun vorm en structuur altijd laat afhangen van de lokatie waarin ze zich afspelen. Dit staat haaks tegenover de aanpak van een moderne filmmaker als David Fincher, die voor een relatief “kleine” film als Panic Room vrijwel elk beeldje vooraf liet visualiseren. Het resultaat in het geval van The Hunted is een spannende film die door de losse cameravoering en ruimte voor improvisatie sterk geworteld is in de jaren 70.

The Hunted kan niet tippen aan Friedkins meesterlijke werk van dertig jaar geleden (en welke film kan dat wel?), maar laat wel zien dat een filmmaker-op-leeftijd nog steeds in staat is interessante films af te leveren. Degelijk vakmanschap, daarmee is The Hunted nog het beste te beschrijven.